Dit was op 'n vars oggend toe die son sy eerste strale oor die plaasveld laat val het, dat Johan se dag op 'n onverwagse manier begin het.

It was on a fresh morning when the sun cast its first rays over the farm fields that Johan's day began in an unexpected way.

Johan, 'n langerige man met sterk hande van jare se plaaswerk, het besluit dit was tyd om die skape te voer.

Johan, a lanky man with strong hands from years of farm work, decided it was time to feed the sheep.

Terwyl hy deur die stywe deur van die stoor stap, merk hy Anna op.

As he walked through the stiff door of the shed, he noticed Anna.

Sy was die vriendelike meisie van die buurplaas, altyd gereed met 'n glimlag en warm woorde.

She was the friendly girl from the neighboring farm, always ready with a smile and warm words.

Pieter, Johan se beste vriend en plaas buurman, was besig om die trekker reg te maak, 'n silwer moersleutel in die hand.

Pieter, Johan's best friend and farm neighbor, was busy fixing the tractor, a silver wrench in hand.

Met 'n sak vol skapekos oor sy skouer, het Johan na die skuur gestap.

With a bag of sheep food over his shoulder, Johan walked to the barn.

Die skape het reeds opgewonde begin blêr toe hulle sy gesig sien.

The sheep had already started bleating excitedly when they saw his face.

Maar in die skuur het Johan 'n fout gemaak.

But in the barn, Johan made a mistake.

In plaas daarvan om net die sak oop te maak en die kos uit te gooi, het hy nie agtergekom dat sy nuwe skoene, wat hy vroeër uitgetrek het om die modderige plaasgrond nie binne hulle te kry nie, te naby aan die sak gelê het nie.

Instead of just opening the bag and pouring out the food, he didn't realize that his new shoes, which he had taken off earlier to avoid getting muddy farm soil inside them, were too close to the bag.

Met 'n onvoorsiene swaai het die skoene saam met die skapekos die emmer ingevlieg.

With an unforeseen swing, the shoes flew into the bucket along with the sheep food.

Die skape, onbewus van die mode-gevaar in hul kos, het begin vreet.

Unaware of the fashion hazard in their food, the sheep began to eat.

Toe Johan besef wat gebeur het, het hy na sy asem gesnak.

When Johan realized what had happened, he gasped.

"Ag nee!

"Oh no!"

" roep hy uit.

he exclaimed.

"My skoene!

"My shoes!"

"Anna, wat naby die groentetuin besig was, het die geroep gehoor en nader gehardloop.

Anna, who was busy near the vegetable garden, heard the cry and ran over.

"Wat is fout, Johan?

"What's wrong, Johan?"

" het sy gevra met 'n frons tussen haar pragtige oë.

she asked with a frown between her beautiful eyes.

Johan het sy kop geskud, te skaam om te antwoord.

Johan shook his head, too embarrassed to answer.

Pieter het ook nader gekom, met 'n mallige grynslag op sy gesig.

Pieter also came closer, with a goofy grin on his face.

"Het die skape vandag 'n bietjie ekstra leer gekry, Johan?

"Did the sheep get a little extra education today, Johan?"

" grinnik hy.

he chuckled.

Maar Johan het nie tyd gehad vir grappe nie.

But Johan didn't have time for jokes.

"Ek moet my skoene uit daardie emmer kry voor hulle beskadig is!

"I need to get my shoes out of that bucket before they get damaged!"

"Saam het die drie vriende 'n plan beraam.

Together, the three friends devised a plan.

Anna het 'n lang stok gaan soek, terwyl Pieter die skape weggelok het met 'n bietjie ekstra lekkers.

Anna went to find a long stick, while Pieter lured the sheep away with some extra goodies.

Johan het versigtig met die stok in die emmer begin woel, vreeslik bang om die skape te skrik.

Johan carefully began to poke around in the bucket with the stick, terribly afraid of frightening the sheep.

Met 'n paar versigtige bewegings en 'n bietjie geluk, het Johan een skoen bevry en daarna die ander een.

With a few careful movements and a bit of luck, Johan freed one shoe and then the other.

Alhoewel die skoene deurdrenk was met skaapkos en slobber, was hulle nog heel.

Although the shoes were soaked with sheep food and slop, they were still intact.

Anna het 'n skaterlag gegee en Johan se skouer sagkens gedruk.

Anna burst into laughter and gently patted Johan's shoulder.

"Moenie worry nie, ons kan hulle skoonmaak," het sy aangebied.

"Don't worry, we can clean them," she offered.

Pieter het 'n les geleer gedeel, "Volgende keer, maak seker jou skoene is veilig voor jy die skape voer, ou maat!

Pieter shared a lesson learned, "Next time, make sure your shoes are safe before you feed the sheep, old buddy!"

"Die res van die dag het Johan, Anna en Pieter saam gewerk om die plaas skoon te maak, Johan se skoene het drooggewaai in die middagson, en die drie vriende het saam gelag oor die dag se avontuur.

The rest of the day, Johan, Anna, and Pieter worked together to clean up the farm, Johan's shoes dried in the afternoon sun, and the three friends laughed together about the day's adventure.

Die plaas het aanhou lewe en die skoene incident het 'n geliefde storie geword wat rondom die vuur vertel is op koel aande.

The farm continued to thrive, and the shoe incident became a beloved story told around the fire on cool evenings.

Johan het voortaan dubbel verseker dat sy skoene nooit weer naby die skapekos kom nie.

Johan made sure from then on that his shoes never came near the sheep food again.

En die skape?

And the sheep?

Wel, hulle het voortgegaan om te vreet, onbewus van die klein drama waarin hulle die hoofrol gespeel het.

Well, they continued to eat, unaware of the little drama in which they had played the leading role.