Op 'n sonnige oggend in Kaapstad het Hendrik opgewonde opgestaan.

On a sunny morning in Cape Town, Hendrik woke up excited.

Hy het besluit om Tafelberg, die trotse ikoon van die stad, te besoek.

He decided to visit Table Mountain, the proud icon of the city.

Met sy kamera in die hand en 'n groot glimlag op sy gesig, het Hendrik die bus na die kabelkarstasie geneem en na bo begin kyk.

With his camera in hand and a big smile on his face, Hendrik took the bus to the cable car station and began his ascent.

Die kabelkar het geleidelik hoër en hoër geklim, en die uitsig het al hoe meer asemrowend geword.

The cable car gradually climbed higher and higher, and the view became more and more breathtaking.

Bo-op die berg het die stad onder soos 'n miniatuur speelding gelyk en die oseaan het blink in die afstand geblink.

At the top of the mountain, the city looked like a miniature toy and the ocean shimmered in the distance.

Maar toe die kabelkar net kort voor die top kom, het 'n skielike ruk Hendrik se hart laat spring.

But when the cable car was just short of the top, a sudden jolt made Hendrik's heart skip a beat.

'n Knarsende geluid het die lug gevul en die kabelkar het skielik tot 'n stilstand gekom.

A grinding sound filled the air and the cable car came to a sudden stop.

Hendrik het so paar sekondes vasgevang in die kabelkar gesit, en toe besef hy: Hy is in die hysbak gestrand!

Hendrik sat frozen in the cable car for a few seconds, and then he realized: He was stranded in the cable car!

Hy het eerste probeer om te kalmeer.

He first tried to calm himself.

Hy het die alarmknoppie gedruk en op hulp gewag.

He pressed the emergency button and waited for help.

Rondom hom was mense ligweg paniekerig, maar Hendrik het probeer om rustig te bly.

Around him, people were beginning to panic, but Hendrik tried to stay calm.

Ure het verbygegaan en Hendrik het die geleentheid gebruik om geselskap met ander vasgevangenes te maak.

Hours passed, and Hendrik took the opportunity to strike up conversations with other stranded passengers.

Uiteindelik het die reddingswerkers 'n manier gevind om die kabelkar weer in beweging te kry.

Finally, the rescue workers found a way to get the cable car moving again.

Toe die deure oopgaan, het vars lug en sonlig ingegiet.

When the doors opened, fresh air and sunlight poured in.

Mense het uitgestrom in verligting.

People poured out in relief.

Hendrik het dadelik besef dat hierdie ervaring iets was wat hy nooit sou vergeet nie.

Hendrik immediately realized that this was an experience he would never forget.

Hy het dankbaar gevoel vir die reddingspan se harde werk en vir die nuwe vriende wat hy gemaak het.

He felt grateful for the hard work of the rescue team and for the new friends he had made.

Hy het na die afgrond van die berg gekyk en geweet dat selfs 'n beklemmende situasie 'n gedenkwaardige en belangrike les kan wees.

He looked out over the edge of the mountain and knew that even a claustrophobic situation could be a memorable and important lesson.

Ondanks die onverwagte avontuur, het Hendrik se liefde vir Kaapstad en Tafelberg nie vervaag nie.

Despite the unexpected adventure, Hendrik's love for Cape Town and Table Mountain did not diminish.

Hy het geweet hy sou weer kom, maar miskien hierdie keer gebruik hy die staproete in plaas daarvan.

He knew he would come again, but maybe this time he'd use the hiking trail instead.