Mewn hen gastell yng Nghymru, roedd gwyliau pleserus o oleuadau a cherddoriaeth.

In an old castle in Wales, there were delightful holidays of lights and music.

Yn Nghastell Caernarfon, lle mae hanes yn atseinio drwy'r cerrig, roedd Eisteddfod flynyddol yn ei anterth.

At Caernarfon Castle, where history resonates through the stones, there was an annual Eisteddfod in its prime.

Pobol o bob cwr o'r wlad yn dod i gystadlu, i wrando, a dathlu'r celfyddydau.

People from all over the country came to compete, to listen, and to celebrate the arts.

Bethan, merch ifanc â gwên fel yr haul bore, Roedd hi'n crwydro'r maes gyda'i ffrind gorau, mab enwog y pentref, Rhys.

Bethan, a young girl with a smile like the morning sun, roamed the field with her best friend, the village's famous son, Rhys.

Yn ychwanegol at gyfeillgarwch, roedd Rhys yn enwog am ei gerddi hudolus.

In addition to their friendship, Rhys was famous for his enchanting poems.

Eleri, a oedd yn berchen ar ddefaid bach gwyn, hefyd yn crwydro'n rhydd drwy'r castell, gan fwynhau'r gwyliau gyda brwdfrydedd.

Eleri, who owned a few little white sheep, also wandered freely through the castle, enjoying the festivals with enthusiasm.

Ar brynhawn llawn cyffro, cafodd Rhys ei gyfareddu gan y defaid, oherwydd, yn rhyfedd, roedd yn ei weld yn nodio'i phen bob tro y byddai bardd yn perfformio.

On an exciting afternoon, Rhys was interrupted by the sheep, as, strangely, it seemed to nod its head every time a poet would perform.

Meddwl bod hwn yn gystadleuydd cudd, aeth Rhys ato, ei wên yn lledu wrth baratoi i ddarllen ei gerdd newydd.

Thinking this was a secretive competitor, Rhys approached it, his smile widening as he prepared to recite his new poem.

"Awen," dechreuodd Rhys, "Fe rhoi i ti fy ngherddi.

"O muse," Rhys began, "I give you my poems."

" A defaid Eleri'n syllu, Rhys yn ei fywiogrwydd, yn dechrau adrodd ei bennill gyda chalon danbaid.

And Eleri's sheep watched, Rhys in his liveliness, starting to recite his verse with heartfelt passion.

Cyd-gystadleuwyr, beirniaid, a'r dorf o gwmpas, yn dechrau casglu, chwerthin a bloeddio mewn hwyl a sbri.

Competitors, judges, and the crowd around, began to gather, laughing and cheering in fun and joy.

Bethan, ei llygaid yn lledu mewn syndod, sylwi ar gamgymeriad anferth Rhys.

Bethan, her eyes widening in surprise, noticed Rhys' colossal blunder.

"Rhys bach!

"Rhys dear!"

" gwaeddodd, ond roedd Rhys mor ymgolli yn ei farddoniaeth fel nad oedd yn clywed.

she shouted, but Rhys was so engrossed in his poetry that he didn't hear.

Eleri'n nesáu, golwg o anobaith ar ei gwyneb wrth weld ei ffrind yn siarad â'i hanifail fel petai'n fardd oesol.

Eleri approached, a look of hopelessness on her face as she saw her friend speaking to his animal as if he were a venerable poet.

"Rhys," rhybuddiodd, ond chwardd y dorf a'u bloeddio'n cuddio ei llais.

"Rhys," she warned, but the crowd's laughter and cheering muffled her voice.

Bethan yn neidio i weithredu, codi llaw Rhys, a dweud yn gyhoeddus, "Rhys, cariad, dyma ddefaid Eleri, nid bardd!

Bethan jumped to action, grabbing Rhys' hand, and publicly announced, "Rhys, love, this is Eleri's sheep, not a poet!"

"Mewn eiliad o ddealltwriaeth, Rhys yn syllu'r dorf, cochni'n llenwi ei wyneb, sain chwerthin yn atsain y castell hynafol.

In a moment of understanding, Rhys looked at the crowd, his face reddening, the sound of laughter filling the air of the ancient castle.

Ond, yn lle succumb i embarasment, Rhys yn chwerthin hefyd.

However, instead of succumbing to embarrassment, Rhys laughed too.

"Wel, mae'n debyg bod gen i'r cynulleidfa mwyaf diddorol heddiw!

"Well, it seems I have the most interesting audience today!"

"Y dorf, gan gynnwys Eleri a Bethan, yn chwerthin gydag ef, gan ddangos maddeuant ac anwyldeb.

The crowd, including Eleri and Bethan, laughed with him, showing forgiveness and affection.

Yn y diwedd, Rhys yn troi'r sefyllfa yn joc, yn enillydd calonnau'r gwylwyr.

In the end, Rhys turned the situation into a joke, winning the hearts of the festival-goers.

Achos pawb yn gwybod, nid yw gŵyl gerdd a barddoniaeth heb chwerthin a hwyl.

Because everyone knows, a festival of poetry and verse is not complete without laughter and fun.

Ac felly, yr Eisteddfod yn parhau, gyda chân, chwerthin, a stori newydd am y bardd a'i ddefaid wrandawr, yn cael ei hadrodd am genedlaethau i ddod.

And so, the Eisteddfod continued, with song, laughter, and a new story about the poet and his attentive sheep, to be told for generations to come.