Roedd y bore yn laf, y dail yn dawnsio'n dyner yn y gwynt ysgafn.

The morning was calm, the leaves gently dancing in the light wind.

Roedd Llewelyn yn awyddus i ddechrau ei daith gerdded drwy Barc Cenedlaethol Eryri.

Llewelyn was eager to start his walk through Snowdonia National Park.

Roedd y mynyddoedd mor brydferth fel llun.

The mountains were as beautiful as a picture.

Dechreuodd Llewelyn ei daith lawr y llwybr.

Llewelyn began his journey down the path.

Roedd yr awyr yn glir, a'r haul yn wenu.

The sky was clear, and the sun was smiling.

Roedd Llewelyn yn caru natur.

Llewelyn loved nature.

Roedd wedi paratoi'n dda.

He had prepared well.

Roedd ganddo gap, dyfais GPS, a photel dŵr mawr.

He had a cap, a GPS device, and a large water bottle.

Wrth gerdded, clywodd Llewelyn golfannau’r adar ac aroglau’r blodau gwyllt.

As he walked, Llewelyn heard the calls of the birds and the scents of the wildflowers.

Roedd popeth yn wych.

Everything was wonderful.

Fodd bynnag, wrth iddo ddringo llethr serth, dechreuodd teimlo rhywbeth anghyffredin.

However, as he climbed a steep slope, he started to feel something unusual.

Ei anadlu yn mynd yn anodd.

His breathing became difficult.

Ei ysgyfaint yn llosgi.

His lungs were burning.

Roedd Llewelyn yn gwybod beth oedd yn digwydd.

Llewelyn knew what was happening.

Roedd yn cael trawiad asthma.

He was having an asthma attack.

Dyma ei ofn mwyaf wrth gerdded yn y mynyddoedd.

This was his biggest fear while walking in the mountains.

Roedd ei mheddyginiaeth ychydig ymhellach yn ei bag.

His medication was a little further in his bag.

Roedd angen iddo fynd yn ôl atom hi’n sydyn.

He needed to get back to it quickly.

Dechreuodd Llewelyn troi am yn ôl, gan geisio aros yn dawel.

Llewelyn began to turn back, trying to stay calm.

Roedd y cyffro'n gwaethygu ei asthma.

The excitement was worsening his asthma.

Roedd dros hanner ffordd gartref pan syrthiodd i lawr, ei anadl wedi mynd yn fyr.

He was more than halfway home when he fell down, his breathing short.

Yn sydyn, clywodd sŵn traed.

Suddenly, he heard the sound of footsteps.

Dyn lleol, Ioan, oedd yn gwibio heibio gyda’i gi, Bryn.

A local man, Ioan, was running by with his dog, Bryn.

Heb feddwl yn hir, rhedodd Ioan at Llewelyn.

Without thinking long, Ioan ran to Llewelyn.

"Wyt ti'n iawn?

"Are you okay?"

" holodd mewn pryder.

he asked in concern.

Llewelyn amneidiodd, methu siarad.

Llewelyn nodded, unable to speak.

Gwnaeth Ioan roi Llewelyn i lawr yn ddigonol.

Ioan placed Llewelyn down properly.

Dyma roi help cyntaf iddo.

He administered first aid.

Chwilio yng ngwddf Llewelyn, daeth o hyd i’r anadlydd ac ddefnyddio.

Searching through Llewelyn's bag, he found the inhaler and used it.

Yn araf, dechreuodd Llewelyn anadlu unwaith eto.

Slowly, Llewelyn began to breathe again.

"Diolch," sibrydodd Llewelyn, "Mae hi'n llawer gwell nawr.

"Thank you," Llewelyn whispered, "It's much better now."

"Ioan wnaeth colli’r gorau, a phan oedd Llewelyn yn ddigon cryf, gwnaethon nhw gerdded yn ôl at ddechrau’r llwybr gyda'i gilydd.

Ioan didn't leave his side, and when Llewelyn was strong enough, they walked back to the start of the path together.

Roedd Llewelyn wedi dysgu gwers bwysig.

Llewelyn had learned an important lesson.

Byddai’n fwy ofalus, a byddai’n cofio syddio mwy aml.

He would be more careful and remember to check more often.

Roedd diolchgar i Ioan, ac yn ddiolchgar i’w gael gartref yn saff unwaith eto.

He was grateful to Ioan and thankful to be safely home once again.

Ar ôl y ceunant, roedd Llewelyn yn edrych yn ôl tua'r mynyddoedd.

After the ordeal, Llewelyn looked back towards the mountains.

Roedd y bywyd yn anhygoel, a hyd yn oed gyda chyfnodau anodd, roedd pob diwrnod yn werth chweil.

Life was incredible, and even with difficult moments, every day was worthwhile.

Roedd yn fwy parod nag erioed i wynebu'r heriau a allai ddod ei ffordd.

He was more ready than ever to face the challenges that might come his way.

Y diwedd.

The end.