Roedd y mynyddoedd yn Snowdonia fel breuddwyd – mor brydferth, ond heddiw yn sicr, roedd y breuddwyd hwnnw'n llawn tyllau.

The mountains in Snowdonia were like a dream—so beautiful, but today, that dream was certainly full of holes.

Roedd Rhian, Carys, a Bryn yn cerdded gyda'i gilydd, mwynhau'r haf a'r tonnau o laswellt a blodau.

Rhian, Carys, and Bryn were walking together, enjoying the summer and the waves of grass and flowers.

Ond, doedd dim byd yn para’n hir, a nawr roedd y niwl yn disgyn fel blanced drwm dros y tirwedd.

But, nothing lasts long, and now the mist was descending like a heavy blanket over the landscape.

"Rhaid i ni gadw'n saff," meddai Rhian yn bendant, ei llygaid yn sganio am lwybrau tan weledirwydd niwl beryglus.

"We have to stay safe," Rhian said firmly, her eyes scanning for paths in the dangerous mist visibility.

"Rhaid i ni ddilyn y llwybr yn ôl."

"We must follow the path back."

Ond Carys, yn drwchus mewn meddwl am y llun perffaith, roedd yn benthyg i gyfeiriad arall.

But Carys, deeply engrossed in the thought of the perfect picture, headed in a different direction.

"Mae'r golygfa yn y fan hon yn werth unrhyw berygl Rhian. Mae angen i mi ddal golau hwn."

"The view here is worth any danger, Rhian. I need to capture this light."

Roedd Bryn yn teimlo'n ti'w moral bryder, nid oedd am siomi Rhian, ond roedd awydd Carys i'w argyhoeddi hefyd.

Bryn felt a moral anxiety, not wanting to disappoint Rhian, but feeling persuaded by Carys's enthusiasm.

Roedd yn teimlo'r pwysau i gymryd ei le mewn tîm mor gryf.

He felt the pressure to find his place in such a strong team.

"Mae'n rhaid i ni gytuno ar deithiogaeth," dadleuodd Rhian, ei llais yn gadarn ond yn poeni am ddiogelwch pawb.

"We need to agree on our journey," Rhian argued, her voice firm but concerned for everyone's safety.

Er hynny, roedd Carys eisoes wedi gwneud camau tuag at y clogwyn.

Nonetheless, Carys had already taken steps toward the cliff.

Roedd Bryn yn teimlo'r galw i'w ddilyn, am achub ei henw da.

Bryn felt the urge to follow her, to salvage his reputation.

Ond wrth iddi fynd ymlaen, cododd niwl llawn, a lleihau unrhyw olygfa.

But as they went on, a full mist rose, reducing any view.

Pan sylweddolodd Bryn faint y gellid colli, sylwodd ar berygl y llwybr a'r niwl trwm sy'n neidio ymlaen.

When Bryn realized the extent of what could be lost, he noticed the danger of the path and the advancing thick mist.

Ond, yn rhy hwyr.

But, it was too late.

Rhian, er wedi ymladd gyda'i bryder, defnyddio ei rhaff diogelwch i fynd at y ddau, criodd, ""Rhaid i ni aros gyda'n gilydd! Dewch, ceisiwch ddal y rhaff."

Rhian, though fighting her anxiety, used her safety rope to reach the two, shouting, "We need to stay together! Come on, try to grab the rope."

Gyda mwy o hugan, tynodd Rhian Carys a Bryn i ddiogelwch, ei llais yn ceisio rhoi tawelwch i'w ffrindiau.

With more effort, Rhian pulled Carys and Bryn to safety, her voice trying to calm her friends.

Pan wedynt cyrraedd lle diogel, edrychodd Carys ar Rhian, gan ddweud yn dawel, ""Diolch Rhian… roeddwn i'n anghywir. Mae diogelwch yn dod yn gyntaf."

Once they reached a safe spot, Carys looked at Rhian and quietly said, "Thank you, Rhian... I was wrong. Safety comes first."

Gan edrych drwyddo'i lygredd, gwelodd Bryn ei rym newydd, a daeth i lawr ag awydd i chwarae rhan fwy gwerthfawr.

Through his tiredness, Bryn saw his newfound strength and came down with a desire to play a more valuable role.

Roedd yn deall yr hyn roedd Rhian yn ceisio ddysgu gennynt.

He understood what Rhian was trying to teach them.

Wedi'r noson hynny, aeth y tri yn ôl at ddechrau'r llwybr - yn fwy diogel, yn ddoethach o'r wers a ddysgwyd.

After that night, the three went back to the start of the trail—safer and wiser from the lesson learned.

Roedd Rhian yn teimlo llai o ofn mynd â'r cyfrifoldebau ar ei ben ei hun.

Rhian felt less fear about taking responsibilities alone.

Dysgodd Carys ddarostwng ei uchelgais i ddymunoldeb tîm.

Carys learned to temper her ambition for the good of the team.

Ac yma, ar lwybrau cudd Snowdonia, dychwelodd Bryn gyda gorched ac awydd i gario ymlaen gyda'i ffrindiau newydd.

And there, on the hidden paths of Snowdonia, Bryn returned with determination and a desire to continue with his new friends.

Roeddent wedi newid am byth.

They had changed forever.