Caeau a mynyddoedd oedd y tirwedd o gwmpas y farchnad fywiog a phrydferth.

Fields and mountains formed the landscape around the lively and beautiful market.

Dail oren a choch oedd yn cwympo o’r coed, yn taro’r ddaear a dawnsio yn y gwynt oer yr hydref.

Orange and red leaves fell from the trees, hitting the ground and dancing in the cold autumn wind.

Roedd adar yn canu yn uchel, yn gorffwys ar bedwar postyn copog.

Birds sang loudly, resting on four spiky posts.

Yn y farchnad, roedd Rhys, crefftwyr tawel, yn edrych o amgylch yn nerfus.

In the market, Rhys, a quiet craftsman, looked around nervously.

Roedd ganddo stondin fach gyda cherfiadau coediog cain, ond roedd cwestiynau a hunanamheuaeth yn ei gynnau.

He had a small stall with fine wooden carvings, but questions and self-doubt were gnawing at him.

O’i flaen, roedd Eira, gwerthwydd blodau heini, yn eu harddangos hi gyda llu o flodau lliwgar, trap arferol o'i chyflwr llonydd.

In front of him, Eira, a lively flower seller, displayed a multitude of colorful flowers, her usual trap from her stationary condition.

Wrth gerdded tua’r stondinau, daeth Rhys i hynt stondin Eira.

As Rhys walked towards the stalls, he came to Eira's stand.

Edrychodd hi arno a gwên oedd ar ei wyneb.

She looked at him, a smile on her face.

“Mae dy gerfiadau di yn brydferth,” meddai Eira.

"Your carvings are beautiful," Eira said.

“Mae’n rhaid i'r byd eu gweld.

"The world needs to see them."

”Cafodd Rhys gywilydd bach.

Rhys felt a bit embarrassed.

“Diolch,” atebodd yn ddistaw.

"Thank you," he replied quietly.

“Ond weithiau dwi ddim yn meddwl fy mod i’n ddigon da.

"But sometimes I don't think I'm good enough."

”Gwelodd Eira ei dristwch iddo.

Eira saw his sadness.

Clymodd gornel ei ffrog gynnes.

She tied a corner of her warm dress.

“Wna i helpu ti.

"I'll help you.

Gad i ni ail-drefnu dy stondin.

Let's rearrange your stall.

Byddai’n hwyl.

It'll be fun."

”Cydweithiodd gyda’i gilydd, gosodwyd y cerfiadau coediog mewn safle newydd.

They worked together, placing the wooden carvings in a new arrangement.

Dechreuodd pobl stopio i edrych.

People began to stop and look.

Roedd Eira’n defnyddio’i chariad at flodau i ddangos syniadau i’w weithio gyda Rhys.

Eira used her love of flowers to offer ideas to collaborate with Rhys.

“Mae’r blodau yn gwneud i mi deimlo’n hapus, ond yn aml, yn y cyffro, dydw i ddim yn ceisio gwneud ffrindiau go iawn,” cyfaddefodd Eira, am y tro cyntaf, yn araf.

"Flowers make me happy, but often, in the excitement, I don't try to make real friends," Eira admitted slowly for the first time.

Roedd ei llais yn llenwi’r awyr, fel y blodau yn llenwi’r stondin.

Her voice filled the air, like the flowers filled the stall.

“Dwi’n teimlo fel hyn gyda phobl a'm gwaith coed i,” cyfaddef Rhys.

"I feel the same with people and my woodworking," Rhys confessed.

“Mae'n frawychus i mi arddangos fy ngwaith.

"It's scary for me to showcase my work."

”Roedd y ddau wedi’u llyncu mewn cysur tawel.

The two were enveloped in a quiet comfort.

Deallodd Rhys fod o wedi cwrdd ag un a ddeallai’i bryderon.

Rhys realized he had met someone who understood his concerns.

Ffurfiodd gynnil cysylltiad ymateb rhwng y ddau.

A subtle bond of empathy developed between them.

Yn araf, arweiniodd hwy i siarad mwy, gan ddod i'r penderfyniad i gydweithio ar brosiect cyn fywiog nesaf yn y farchnad.

Gradually, this led them to talk more, deciding to collaborate on the next lively project at the market.

Gyda llais mwy hyderus a'i meddwl yn gliriach am ei waith, fe wnaeth Rhys benderfynu ei fod yn barod i rannu ei ddoniau â'r byd.

With a more confident voice and a clearer mind about his work, Rhys decided he was ready to share his talents with the world.

Efallai bod eu cychwyn ymddiheuro, ond eironig, yn rhuo’r lleisiau i gyd, daeth llonyddwch y mwyaf goleuedig.

Perhaps their beginnings were apologetic, but ironically, amidst all the voices, the greatest enlightenment came from the quietness.

Roedd Rhys wedi dechrau credu ynddo'i hun, diolch i Eira, tra bod Eira wedi deffro dealltwriaeth newydd am y gweithfan ystyrlon o'i chyffro.

Rhys began to believe in himself, thanks to Eira, while Eira awakened to a new understanding about the meaningful space of her enthusiasm.

Wrth edrych ar delwedd Rhys yn wasg, ar bont roedd y serennu llawen.

Watching Rhys's image in the press, on a bridge, was a joyful sight.

Roedd yn wynebu ystod newydd o deimladau, yn cyfleu llwyddiant yr undeb dan frocso o syniadau mewn ffrynt o dreiddio.

He faced a new range of emotions, conveying the success of their creative union.

Daeth cyfeillgarwch prin rhwng Rhys ac Eira, lle urddas adnewyddwyd ac apel gwregysau yn hollol gyffredin.

A rare friendship developed between Rhys and Eira, where renewed dignity and common appeal coexisted effortlessly.

Roeddent, fel yr olygfa gawl tawel, wedi aros yn ewyllys enfawr glân, glân o gawcs hydrefig wrth wyth yr ochr.

Like the serene scene, they remained in a vast clean goodwill, free from the autumnal frosts on the side of the path.