Mae’r glaw yn disgyn yn drwm ar strydoedd Caerdydd.

The rain is falling heavily on the streets of Caerdydd.

Trwy’r ffenestr wedi’i addurno â golau bychain, mae’r siop de yn edrych mor gynnes a chartrefol.

Through the window adorned with little lights, the tea shop looks so warm and homely.

Y tu mewn, mae arogl te perlysiau yn llenwi’r awyr ynghyd â synau melfedog carolau Nadolig.

Inside, the aroma of herbal tea fills the air along with the velvety sounds of Christmas carols.

Mae'r bwrdd yng nghornel y siop wedi'i orchuddio â lliain coch, gyda canhwyllau bach a changhennau celyn yn cynnig awyrgylch cyffyrddus.

The table in the corner of the shop is covered with a red cloth, with small candles and holly branches creating a cozy atmosphere.

Mae Gareth yn eistedd ar ei ben ei hun, yn syllu ar ei gawlach.

Gareth sits alone, staring at his bowl.

Mae'n dod yma bron bob wythnos, ond mae’r Nadolig agosáu'n gwneud iddo deimlo’n unig.

He comes here almost every week, but the approach of Christmas makes him feel lonely.

Nid yw’n meiddio siarad llawer.

He doesn’t dare to talk much.

Mae e’n swil, ac yn ei feddwl mae gwaith meddwl trwm y syniad o ddod o hyd i rywun i rannu amser gydag ef.

He is shy, and in his mind, the heavy thought of finding someone to share time with weighs on him.

Ymhellach i lawr y siop, mae Emrys, hen ddyn caredig.

Further down the shop, there's Emrys, a kind old man.

Mae’n arfer sgwrs â phawb sy’n dod i mewn, yn addurno pob diwrnod â’i chwerthin cynnes.

He usually chats with everyone who comes in, adorning each day with his warm laughter.

Delyth yw'r barista, yn brysur yn gweini te, yn hoffi cymryd golwg araf a sylwgar ar Gareth.

Delyth is the barista, busy serving tea, enjoying taking a slow, attentive look at Gareth.

Mae ganddi deimladau cudd amdano, ond mae’n gobeithio na fydd yn sylwi, yn methu â dal ei lygaid yn hir, yn gofidio am ymdrin.

She has hidden feelings for him but hopes he doesn't notice, failing to catch his gaze for long, worrying about handling it.

Daw Emrys i mewn, fel arfer, gyda’i wyneb yn wen.

Emrys comes in, as usual, with a smiling face.

Mae'n eistedd wrth ei fwrdd arferol a dechrau siarad â Gareth.

He sits at his usual table and begins talking to Gareth.

Mae’r siop de fel cymuned iddo.

The tea shop is like a community to him.

Mae'n deimlad cartrefi tyner, lle mae Emrys a Gareth fel rywbeth fyddai rhywun yn ei alw'n deulu.

It is a gentle home-like feeling, where Emrys and Gareth are something one might call family.

Yn sydyn, mae awyr o banig yn llenwi’r lle pan mae Emrys yn dechrau pesychu.

Suddenly, a breath of panic fills the room as Emrys starts coughing.

Mae ei wyneb yn troi yn eithaf coch.

His face turns quite red.

Gyda’i law yn curo'i frest yn gryf, mae'n ceisio anadlu, ond nid yw'n gallu.

With his hand beating his chest forcefully, he tries to breathe, but he cannot.

Heb ail-feddwl, mae Gareth yn codi ac yn mynd i’w gyfeiriad, yn galw am sylw Delyth.

Without a second thought, Gareth stands and goes in his direction, calling for Delyth's attention.

Mae ei galon yn chwalu drwy’i frest, ond mae'n gwybod bod angen gwneud rhywbeth.

His heart is pounding through his chest, but he knows something needs to be done.

Delyth, melyn ei gwallt a'r ffordd mae'n symud mor esmwyth y tu ôl i'r cownter, yn sefyll wrth gefn Gareth.

Delyth, with her blonde hair and the way she moves so smoothly behind the counter, stands behind Gareth.

Mae hi’n cyrraedd yr anadl anadlu ar gyfer Emrys.

She reaches with the breathing aid for Emrys.

Mae Emrys yn deffro'n araf, yn anadlu'n drymach ond mae’r gwewyr hefyd yn gollwng chwysog anniddig.

Emrys slowly regains consciousness, breathing heavily, but the distress also releases a nervous sweat.

“Diolch, diolch,” mae’n ailadrodd, yn edrych yn ddiolchgar at Gareth ac wedyn Delyth.

“Thank you, thank you,” he repeats, looking gratefully at Gareth and then Delyth.

Pan mae’r cythryblwch yn setlo a'r te yn cael ei arllwys eto, mae teimlad gwahanol yn ei lle.

When the chaos settles and the tea is poured again, a different feeling is in place.

Mae Gareth yn teimlo rhyw belydru oddi mewn iddo.

Gareth feels a kind of radiance within him.

Nid yw Emrys yn unig faich yn ei fywyd; mae'n rhan ohono.

Emrys is not just a burden in his life; he is a part of it.

Mae Delyth yn sefyll wrth ei ochr pan mae'r gŵydd o gynnwrf yn tawelu, ac yn symud yn ôl at y cownter, maen nhw’n cyfnewid golwg hwyliog.

With Delyth standing by his side when the commotion calms, and moving back to the counter, they exchange a cheerful glance.

"Hoffet ti ymuno â fi am de?" gofynnodd Gareth wrth gael ei hun yn gwenu.

"Would you like to join me for some tea?" Gareth asked, finding himself smiling.

Mae Delyth yn edrych drwy'r cownter ac yn eistedd wrth ei ochr.

Delyth looks through the counter and sits by his side.

Mae'r Nadolig wedi dod â'i anrhegion yn gynnar eleni — ychydig o fwynhad a chyfeillgarwch.

Christmas has brought its gifts early this year—a bit of pleasure and friendship.

Mae'r effaith yn syml ond yn bwerus.

The effect is simple but powerful.

Gareth yn dysgu mai gwyneb ym mywyd pobl sydd yn creu gwres y Nadolig.

Gareth learns that it’s the faces in people's lives that create the warmth of Christmas.

Nid yw llawer eisiau newydd heblaw heini a theimlad o gymuned.

Not much is needed besides health and a sense of community.

Mae'r carolau'n parhau, ac yng nghanol y siop de, yng ngolau dwylo wedi'u troi at ei gilydd, mae Gareth wedi darganfod cartref.

The carols continue, and in the middle of the tea shop, in the light of folded hands together, Gareth has found a home.

Mae'n colli ei unigrwydd yn llawn er mwyn gwres a chyfeillgarwch sydd wedi symud iddo'n sydyn, fel rhodd fach mewn papur lapsiwr ar fore Nadolig.

He loses his loneliness entirely for the warmth and friendship that have moved into him suddenly, like a small gift in wrapping paper on a Christmas morning.