Mae'n noson yr Ŵyl yng Nghaerffili, ac mae disgyblion Ysgol Uwchradd Caerffili yn ymgynnull yn y neuadd fawr, yn barod i ddathlu.

It's Christmas Eve in Caerphilly, and the students of Caerphilly High School are gathering in the great hall, ready to celebrate.

Mae'r neuadd yn addurnedig yn llawn goleuadau twinkling ac y mae coeden Nadolig enfawr yn sefyll yng nghanol, gyda'r eira'n disgyn yn bwyllog y tu allan i'r ffenestri mawr a thraethog.

The hall is decorated with twinkling lights, and a huge Christmas tree stands in the center, with snow gently falling outside the large, expansive windows.

Mae sŵn chwerthin ac ochr hapus yn llenwi'r awyr.

The sound of laughter and happy chatter fills the air.

Dafydd, disgybl tawel a swil, yn sefyll wrth y wal.

Dafydd, a quiet and shy student, stands by the wall.

Mae'n hoffi'r dathliadau hynny ond yn teimlo'n anghydnaws ar adegau.

He likes these celebrations but sometimes feels out of place.

Mae Gwen, ei gyfaill agos, yn ei wylio o'r ochr arall.

Gwen, his close friend, watches him from the other side.

Mae hi'n gwybod am y cur sydd yn Dafydd, y dymuniad i wneud mwy, ac i helpu eraill.

She knows about the ache in Dafydd, the desire to do more and to help others.

Ar draws y neuadd, mae Eleri, y ferch boblogaidd sydd bob amser yn rheoli pethau.

Across the hall is Eleri, the popular girl who always takes charge.

Mae hi'n chwerthin ac yn mwynhau gyda'i ffrindiau.

She's laughing and having fun with her friends.

Yn sydyn, mae hi'n dechrau pesychu'n drwm.

Suddenly, she begins coughing heavily.

Mae'r lleth yn troi yn lleth anniddig, a'i hwyneb yn dechrau troi yn llwyd.

The laughter turns to distressing coughs, and her face starts to turn gray.

Mae'r parti'n arafu wrth i bobl sylweddoli bod rhywbeth o'i le.

The party slows down as people realize something is wrong.

Mae calon Dafydd yn curo'n gyflym.

Dafydd's heart races.

Mae'n cofio'r sesiwn hyfforddi asthma o'r dosbarth chwaraeon.

He recalls the asthma training session from the sports class.

Ond mae ofn yn llenwi ei feddwl.

But fear fills his mind.

A beth os ydi'n gwneud pethau'n waeth?

What if he makes things worse?

Ond edrych ar Eleri yn ymlafnio am anadl, mae'n gwybod ei fod rhaid iddo wneud rhywbeth.

But seeing Eleri struggling for breath, he knows he must do something.

Yn benderfynol, mae'n esgyn dros at Eleri.

Determined, he moves over to Eleri.

Mae Gwen wrth ei gefn yn barod.

Gwen is right behind him, ready.

"Dafydd, fe allwch chi wneud hyn," meddai hi'n dawel ond yn gadarnhaol.

"Dafydd, you can do this," she says quietly but firmly.

Mae ei geiriau'n rhoi nerth iddo a gwthio ei ofn o'r ochr yn ochr.

Her words give him strength and push his fear aside.

"Daw rhywun â'r athro," mae'n gweiddi ar ei gyd-ddisgyblion.

"Someone get the teacher," he shouts to his fellow students.

Mae'n dod o hyd i'r mewnanadlydd o fag Eleri, yn pwyso'n ofalus a'n ei chwalu wrth ddweud wrthi sut i ddefnyddio'r mewnanadlydd.

He finds the inhaler from Eleri's bag, carefully administering it while instructing her on how to use it.

Mae Eleri'n ailafael ei cheg ac mae pawb yn edrych ar Dafydd gyda diolchgarwch.

Eleri regains her breath, and everyone looks at Dafydd with gratitude.

Cyn i ormod o amser fynd heibio, mae'r athrawon yn cyrraedd, yn dwyn cymorth a gofal i Eleri.

Before too much time passes, the teachers arrive, bringing care and assistance to Eleri.

Mae'i been yn araf dechrau gwella.

Her condition slowly begins to improve.

Wrth iddi anadlu'n well, mae hi'n syllu ar Dafydd gyda chydnabyddiaeth yn ei llygaid.

As she breathes more easily, she looks at Dafydd with acknowledgment in her eyes.

"Diolch, Dafydd," meddai hi yn dawel.

"Thank you, Dafydd," she says quietly.

Mae'r golygfeydd brysweithiol yn dod i ben, ac mae llawenhau'n dychwelyd i'r neuadd.

The frantic scenes come to an end, and joy returns to the hall.

Mae Dafydd yn teimlo gwres o falchder yn codi i'r wyneb.

Dafydd feels a warmth of pride rising to his face.

Mae byd o wahaniaeth o'r Dafydd a oedd yn amau ei hun i'r Dafydd sydd yma nawr yn gwybod bod yn gallu gwneud gwahaniaeth.

There's a world of difference between the Dafydd who doubted himself and the Dafydd who's now here knowing he can make a difference.

Mae'n edrych ar Gwen, sy'n cefnogi ei ochr, ac mae'n llechu hi gyda diolchgarwch afiech.

He looks at Gwen, who's supporting his side, and embraces her with heartfelt gratitude.

Ar ddiwedd y noson, mae Dafydd yn cerdded trwy'r eira'n feddalach tueddiant ar ei wyneb.

At the end of the night, Dafydd walks through the softly falling snow with a gentle tendency toward his smile.

O dan y goleuadau Nadoligaidd twinkling, mae'n sylweddoli bod ei ofn wedi lleihau, ac mae ei hyder wedi tyfu.

Under the twinkling Christmas lights, he realizes his fear has diminished, and his confidence has grown.

Roedd y Nadolig hwnnw yn un i'w gofio, nid oherwydd y goleuadau neu'r coeden, ond oherwydd y ffrindiau ac y gallai fod wedi dechrau edrych ar ei hun fel rhywun mwy nag oedd o'r blaen.

This Christmas was one to remember, not because of the lights or the tree, but because of the friends and because he might have begun to see himself as more than he was before.