Mae awyrgylch Gorsaf Awyr Caerdydd yn fywiog.

The atmosphere at Gorsaf Awyr Caerdydd is lively.

Mae pobl yn cerdded yn gyflym, rhai'n rhedeg i ddal eu hediad, eraill yn disgwyl yn eiddgar.

People are walking quickly, some running to catch their flight, others waiting eagerly.

Mae'r arlliw cynnes o addurniadau Nadolig, goleuadau bach yn disgleirio fel sêr o amgylch y derfynfa.

The warm tone of Christmas decorations, little lights sparkling like stars around the terminal.

Yn y canol, mae Gwilym a Carys yn sefyll yn dawel.

In the middle, Gwilym and Carys stand quietly.

Maen nhw'n edrych o amgylch, disgwyl yr eiliad y bydd eu teulu'n cyrraedd.

They look around, awaiting the moment their family will arrive.

Mae'r gaeaf yn oer ond tu mewn mae'n gynnes.

Winter is cold, but inside it's warm.

Ei galon yn drwm gyda disgwyliadau gwaith, Gwilym yn teimlo pwysau'r byd ar ei ysgwyddau.

His heart heavy with work expectations, Gwilym feels the weight of the world on his shoulders.

Wrth edrych ar ei chwaer, Carys, mae'n cofio dyddiau symlach, eiliadau lle'r oedd Nadolig yn berl o ddefod a chariad.

Looking at his sister, Carys, he remembers simpler days, moments when Christmas was a pearl of tradition and love.

"Gwilym," meddai Carys yn dawel, "rydyn ni'n y famau.

"Gwilym," Carys says quietly, "we're in the terminal.

Beth sy'n digwydd?

What's happening?"

" Mae ei llais yn dyner, yn llawn cysur.

Her voice is gentle, full of comfort.

"Yr alwad," atebodd Gwilym, yn crafu ei ben.

"The call," Gwilym replied, scratching his head.

"Alwad bwysig o'r gwaith.

"An important call from work."

"Mae Carys yn dweud, "Mae Nadolig un tro yn y flwyddyn.

Carys says, "Christmas comes once a year.

Ddylai ddim bod gwaith yn dod o flaen teulu.

Work shouldn't come before family."

"Mae Gwilym yn gwybod ei bod yn iawn.

Gwilym knows she's right.

Mae cloc ddefnyddio anian yr amser, mae eiliadau'n newid i funudau, yna i oriau.

The clock uses the nature of time, seconds changing to minutes, then to hours.

Ac eto mae ei ffon yn nadu, yn ei atgoffa o'i gyfrifoldebau.

Yet his phone buzzes, reminding him of his responsibilities.

Ond mewn eiliad o glirdeb, mae Gwilym yn pwyso’r botwm i ddiffodd ei ffôn.

But in a moment of clarity, Gwilym presses the button to turn off his phone.

Mae’r distawrwydd yn orfoledd, yn ymdeimlad o heddwch newydd.

The silence is joyful, a sense of newfound peace.

Yn sydyn, mae eu teulu'n ymddangos.

Suddenly, their family appears.

Mae wyneb tad, mam ac aelodau eraill y teulu yn goleuo wrth ddod yn agosach.

The faces of dad, mom, and other family members brighten as they come closer.

Gwyneb sy’n llon â llawenydd a syrpreis.

Faces filled with joy and surprise.

Gwilym a Carys yn eu cofleidio, a chlywadau siarad a chwerthin yn llenwi'r aer.

Gwilym and Carys embrace them, and the sounds of talking and laughing fill the air.

Mae'n foment sy'n adfer rhannu a bod yn bresennol.

It's a moment of restoring sharing and being present.

Mae Gwilym yn gwybod bod y gwres a rennir yn bwysicach na'r pwysau amherthnasol o waith.

Gwilym knows that the shared warmth is more important than the irrelevant pressures of work.

Ar y diwedd, mae'r teulu'n esblygu i mewn i ddathlu.

In the end, the family evolves into a celebration.

Bwytau sleisen o gacen Nadolig, canu carolau, a rhoi anrhegion gyda chalon agored.

Eating slices of Christmas cake, singing carols, and giving gifts with open hearts.

Mae Gwilym yn dechrau sylweddoli bod teulu a chlawenniad yn gallu ei hadfer yn well na dim arall.

Gwilym begins to realize that family and happiness can restore him better than anything else.

Mae Gwilym wedi dysgu gwers bwysig.

Gwilym has learned an important lesson.

Teulu yw'r gwir wres, a ni fydd gwaith byth yn cymryd ei le.

Family is the true warmth, and work will never take its place.

Erys y Nadolig fel jiwbil, edrych ymlaen at flwyddyn newydd gyda mwy o adborth positif a mometau llawen gyda'r rhai gorau iddo.

Christmas remains as a jubilation, looking forward to a new year with more positive feedback and joyful moments with those who matter most to him.

Mae’n draig gymhellol, ond arno mae seler serch a chwmni’r hiraeth.

He is a compelling presence, marked by the warmth of love and the comfort of togetherness.