From Flames and Fireworks: A Tale of New Beginnings
FluentFiction - Welsh
From Flames and Fireworks: A Tale of New Beginnings
Ar noson oer yn nhymor y gaeaf, roedd cestyll cadarn hen Gymru yn sefyll yn erbyn y gwynt rhewllyd.
On a cold winter's night, the strong castles of Old Cymru stood against the icy wind.
Roedd y festival gaeafol yn llenwi'r iard gyda sŵn siffrwd y dorf hapus.
The winter festival filled the yard with the sound of the murmuring happy crowd.
Roedd pobl wedi eu lapio mewn clogynnau cynnes, a golau'r fflamau'n dawnsio ar wynebau llawen.
People were wrapped in warm cloaks, and the light of the flames danced on joyful faces.
Ymhlith yr holl dorf, safodd Rhian ger llosgwr mawr.
Among the crowd stood Rhian near a great bonfire.
Mae Rhian yn fowr cerrig yn llawn gobaith ar gyfer dechrau newydd yma yn ei chartref newydd.
Rhian was a rock of hope for a fresh start here in her new home.
Wedi colli cymaint yn ei theulu, roedd arni angen cysylltiad, un a allai ddod â chynhesrwydd i'w bywyd eto.
Having lost so much family, she needed a connection, one that could bring warmth back into her life.
Ar ochr arall y llosgwr, erbyn noson sy'n glynu yn galon, roedd Emrys yn sefyll yn dawel.
On the opposite side of the bonfire, with the night clinging to his heart, Emrys stood quietly.
Daliwr straeon selog ydoedd, yn fwy cyfforddus gyda'r geiriau na gyda'r bobl o amgylch iddo.
A devoted storyteller he was, more comfortable with words than with the people around him.
Roedd Emrys wedi esgor sawl stori gyfareddol, ac eto, o dan wyneb syml a'r straeon, roedd ofn mawr y tu mewn iddo, ofn cariad a cholled o'i brofiad yn y gorffennol.
Emrys had birthed many enchanting tales, and yet, beneath his simple exterior and the stories, there was a great fear inside him, a fear of love and loss from his past experiences.
Cyn bo hir, neidiodd Rhian gyfle i ddechrau sgwrs.
Before long, Rhian seized the chance to start a conversation.
"Braf yw gweld y gymuned mor fywiog ar noson Nos Galan yma," meddai gyda gwên eang.
"It's lovely to see the community so lively on this Nos Galan night," she said with a broad smile.
"Beth am i ni wylio'r tân gwyllt gyda'n gilydd?
"Shall we watch the fireworks together?"
"Roedd Emrys yn ei ddadrithio ei siarad agored.
Emrys was taken aback by her open talk.
Teimlodd rhwystr yn ei ganol, yn amddiffyn ei galon oddi wrth yr hyn a allai fod yn boenus.
He felt a barrier within him, protecting his heart from what could be painful.
Ystyriodd droi bant, gadael iddo ddaylgu mewn tawelwch unwaith eto.
He considered turning away, allowing himself to retreat into silence once more.
Eto, roedd rhyw siarad cynnes pa nach ein ddaeth trwy ei geiriau Rhian, rhywbeth candidateithio a llawen.
Yet, there was some warmth in Rhian's words, something candid and joyful.
Aeth y nos ymlaen a chynyddodd sŵn y dorf wrth i'r reiat agosau.
The night progressed, and the sound of the crowd grew as the celebration approached.
A fu, wrth i'r syll neu golau’r fflachiadau ar eu cyfrif, trodd Emrys at Rhian.
Eventually, as the light of the fireworks caught them, Emrys turned to Rhian.
"Dw i ddim wedi dweud y stori hon i neb," meddai, ei lais yn griddfan yn erbyn y gwynt.
"I haven't shared this story with anyone," he said, his voice straining against the wind.
Segiodd.
He paused.
Soniodd am y golled, am y bywyd yr oedd wedi adeiladu ac a chwaluodd.
He spoke of the loss, of the life he had built and saw crumble.
Roedd Rhian yn gwrando'n llonydd, ei llygaid yn llenwi gyda dealltwriaeth.
Rhian listened quietly, her eyes filled with understanding.
"Diolch i ti am wrando," gorffennodd Emrys, roedd hi'n anodd, ond roedd y llwyth yn ymgload ar draws ei ysgwyddau.
"Thank you for listening," finished Emrys, finding it difficult, but the burden was lifting across his shoulders.
Wrth i gyfri’r reiat ddynesu at y diwedd, roedd y ddau'n sefyll gyda'i gilydd.
As the celebration neared its end, the two stood together.
Wrth i'r fflachiadau tân gwyllt yn goleuo'r nefoedd, trodd Emrys ato â golwg arall yn lluosog na gylwanai.
As the fireworks lit up the heavens, Emrys turned to Rhian with a look no longer as heavy.
"Dw i wedi mwynhau’r noson hon.
"I have enjoyed this night."
"A chytuno Rhian, gyda'i gobaith bywiog yn parhau, "Yn wir, welwn ni eto.
Rhian agreed, her lively hope still present, "Indeed, let's meet again."
"Ac felly, drwy'r fflamau a bendol y flwyddyn newydd a'i hud, roedd dwy galon, unwaith unig, yn croesawu bodd ei hymgwrdd newydd.
And so, through the flames and the blessing of the New Year and its magic, two hearts, once lonely, embraced their newfound friendship.
Roedd Rhian wedi dod o hyd i deimlad o berthyn, a chafodd Emrys y gobaith newydd wedi ei uno.
Rhian found a sense of belonging, and Emrys was united with new hope.
Yn yr iard gaeafol mewn cwmni i chwar thuddfan, digwydd amser newydd, byd newydd, dyfodol gyda gobaith newydd.
In the winter yard amidst company and warmth, a new time began, a new world, a future with renewed hope.