
Love Awakened: Dylan's Heartfelt Journey in Bae Caerdydd
FluentFiction - Welsh
Love Awakened: Dylan's Heartfelt Journey in Bae Caerdydd
Mae dydd gwyn gwloch a golau llachar y straw wedi ymlacio dros Fae Caerdydd.
The white, wet day with bright straw light had relaxed over Bae Caerdydd.
Cafodd y bore yn dechrau yn y Coral Reef Cafe.
The morning started at the Coral Reef Cafe.
Roedd llwyd y niwl y gaeaf yn ymddangos tu allan, ond roedd cynhesrwydd a pharamedr dan sylw o fewn y caffi.
The gray winter mist appeared outside, but warmth and calm attention filled the cafe.
Roedd arogl coffi newydd ei baratoi wedi llenwi'r awyr.
The aroma of freshly brewed coffee filled the air.
Dylan oedd yn eistedd wrth y bwrdd mawr yng nghanol y lleoliad cyfoethog hwn. Yng nghwmni ei ffrind gorau, Rhys.
Dylan was sitting at the large table in the middle of this rich location, accompanied by his best friend, Rhys.
Roedd y ddau wedi cyfnewid sgwrs am gariad a phopeth gorau am amser hir.
The two had been exchanging conversations about love and all the best things for a long time.
Roedd Rhys, gyda'i gyngor trawiadol ac yn aml, yn rhoi syniadau i Dylan ar beth i wneud am ei deimladau tuag at Eira.
Rhys, with his striking advice and frequent insights, would often give Dylan ideas about what to do about his feelings for Eira.
"Dylet ti fynd am cryfder gyda dy negeseuon," meddai Rhys. Roedd ganddo lais llawn pendantrwydd.
"You should go for strength with your messages," said Rhys with a voice full of certainty.
"Gwna hi'n glir dy fod ti'n caru Eira, ond ddim yn rhy ormesol."
"Make it clear that you love Eira, but not too overpowering."
Pe bai'n hawdd.
If only it were easy.
Dylan, â'i lygadau llawn ar swyn, cofiodd gymaint y roedd am fynegi ei gariad i Eira.
Dylan, with his eyes full of charm, recalled how much he wanted to express his love for Eira.
Ond, nid oedd yn siŵr sut i drosglwyddo'r neges honno yn berffaith.
But, he wasn’t sure how to convey that message perfectly.
Roedd ei feddyliau wedi dilyn ei gilydd fel dail ar y gwynt.
His thoughts followed each other like leaves on the wind.
"Dyna'r cyngor. Ond beth ddwylaeth rhag cofio?" Atebodd Dylan gydag ansicrwydd yn ei lais.
"That's the advice. But what else was there to remember?" replied Dylan with uncertainty in his voice.
Yn y pen draw, penderfynodd Dylan rhoi cynnig ar un o siopau crefft sy'n rheng ar hyd y stryd gerfai ac aeth draw.
In the end, Dylan decided to try one of the craft shops lined along the street and went over.
Roedd y siop yn llawn nwyddau unigryw o offerynion i grefftwyr teimle.
The shop was full of unique goods from tools to felt craft supplies.
Roedd popeth yn disgleirio mewn goleuadau sy'n gefnogaeth dymunol yn erbyn awyr niwlwych y gaeaf.
Everything shone in lights that were a pleasant contrast against the wintry, misty sky.
Wrth dynnu'r drws yn araf, gwelodd fel y pelydryn o beth a ddaliodd ei lygad yn syth.
As he slowly pulled the door open, he saw something that immediately caught his eye.
Croeswir a duw y pethau, roedd yno mwclis â llaw yn hongian o drol sbectol.
Among the various items, there was a handmade necklace hanging from a glasses stand.
Roedd y gyfres o liwiau oedd yn adlewyrchu'n lleol meddal yr haul tu hwnt i ffenestri'r siop.
The series of colors reflected softly from the sun beyond the shop windows.
Roedd y mwclis yn ymddangos fel cyd-fynd perffaith, yn symbol syml ond yn anniben wedi'i wneud â thal a theimlad.
The necklace appeared to be a perfect match, a simple yet intricate symbol made with care and feeling.
Roedd just i ddweud sawl peth ddim ond yn ag ymddiriedi unrhyw llwybr.
Just saying certain things wasn't enough, but trusting any path was a challenge.
Wrth iddo benderfynu ei brynu, i Eira troodd am rywbeth a heb iddo sylwi, aeth Eira i mewn i'r siop hefyd.
As he decided to buy it for Eira, he turned around just as she entered the shop without him noticing.
Roedd ei dynol iawn.
Her presence felt intensely real.
Roedd Dylan wedi cadw'i anadl. A gafodd wlyso wrth y bwrdd, fel daear yn wynebu'r meudwyl.
Dylan held his breath, caught in the moment, as if facing an epic.
"Hei Dylan!" Croesodd Eira o'r tu arall ystafell.
"Hey Dylan!" Eira called from across the room.
Gwnaeth Dylan troe wrth iddo symud ymlaen gyda phwyll.
Dylan turned as he moved forward cautiously.
"Hei Eira!" atebodd ar frys.
"Hey Eira!" he replied hurriedly.
Roedd drueni yn treiddio iddo fel yr hynod wael cyn iddi agosau.
Anxiety pierced him like a chilling wave before she approached.
"Ydych chi'n pori am rhaith arbennig?" Gofynnodd hi gydag wyneb o ddiddordeb gwir.
"Are you browsing for something special?" she asked with a genuinely interested face.
Roedd bron yn edrych fel chwaraeau.
It almost looked playful.
Dylan wybu bod hi'n amser i siarad.
Dylan knew it was time to speak.
Roedd yn rhaid creu peth yn hytrach na sibrydion yntau.
He had to create something rather than whisper anything.
"Ie, mae gen i fou," meddai Dylan, gan ddal y mwclis mewn ei law.
"Yes, I have something," said Dylan, holding the necklace in his hand.
Roedd ei ymarfer yn yr amrywafiol ynte o gefndir preifat yn gwthio ymlaen i'r waliau.
His practice in various situations felt pushed into the background against the walls.
"Eira, roeddwn i... roeddwn i'n meddwl amdanoch chi gyda hwn."
"Eira, I... I was thinking of you with this."
Gollyngodd Dylan y geiriau yn ei anadliad cadarn.
Dylan released the words in a firm breath.
Roedd ei galon fel rhuthr gwefusau wrth iddo estyn i roi'r mwclis iddi.
His heart raced as he reached out to give her the necklace.
Daeth Eira i'r golofn gyda llygaid syfrdanol.
Eira arrived at the display with eyes full of amazement.
"Mae mor brydferth!" Meddai hi mewn llawenydd cariadus.
"It's so beautiful!" she said with loving joy.
"Roeddwn yn gobeithio ers misoedd y byddech yn dweud rywbeth fel hyn!"
"I've been hoping for months that you would say something like this!"
Roedd y chwerthin ysgafn a llaw Eira wrth lygaid yn symbyliad.
Eira's gentle laughter and gaze were an encouragement.
Ordeinodd Dylan ei ddoethuriad a gwneud ei galon yn gyflym wneud am y gwest.
Dylan considered it his moment of wisdom, making his heart swiftly head for triumph.
Roedd yr ymlacio ar brydferth o facasmau rhwng eu wynebau'n cenedl dwsin arall yn golchi ac yn gofyn faenor.
There was relaxation in the striking beauty of the interactions between their faces, creating another dozen joy-filled periods of familiarity.
Am destruction recordiad wlyb o hwyl, roedd Dylan fwy hyderus dros werth ei bosibilrwydd, warched y llawnder mynediad yn hytrach na'r uaethru.
Amid the delightful recollection of joy, Dylan felt more confident about the worth of his possibility, embracing the fullness of access rather than hesitation.
Ar ddiwedd y diwrnod hwnnw, gyda lefel eang o uchellys, parhaodd y cafenyn Coral Reef i lenwi â chariad a dewrder newydd i draetiau Dylan had ysgrifedau.
By the end of that day, with a wide range of emotions, the Coral Reef Cafe continued to fill with love and newfound courage for Dylan's footprints and stories.
Roedd haflu'r daith yn gyfystyr â'r drafod a dod â chariad fel cerddoriaeth galed.
To cast the journey was to engage in conversation and bring love like hard-earned music.
Roeddwn yn cofleidio taradarn trwydded well na'r mwclis hwnnw sy'n dal troabaith.
He embraced the granted companionship better than that necklace which still held significance.