Wrth i Dylan gerdded ar hyd y traeth lleol ym Mharry Island, mae ei draed yn plymio i'r tywod oer.

As Dylan walks along the local beach on Barry Island, his feet sink into the cold sand.

Mae llanw'r nos yn dod i mewn, a gwynt y gaeaf yn chwythu trwy ei gôt.

The evening tide is coming in, and the winter wind is blowing through his coat.

Mae rhuthr yr arcedau yn dawel yn y tymor hwn, ond mae ei feddwl yn sŵnlladd.

The rush of the arcades is quiet in this season, but his mind is buzzing.

Mae ei rieni wedi dweud iddo astudio, astudio, a mwy o astudio ar gyfer yr arholiadau TGAU sydd ar y gorwel.

His parents have told him to study, study, and study more for the TGAU exams that are on the horizon.

Ond y gaeaf yma, mae rhywbeth arall ar feddwl Dylan.

But this winter, something else is on Dylan's mind.

Mae'n farddonol, ond mae'n ofni beth fydd ei rieni'n ei feddwl.

It's poetic, but he's afraid of what his parents will think.

Ar y pen arall o'r pentref, mae Carys, y ferch mae'n edmygu, yn paratoi ar gyfer diwrnod San Ffolant.

On the other side of the village, Carys, the girl he admires, is preparing for Valentine's Day.

Mae hi'n fyfyriwr, fel Dylan, ond mae'r pwysau'n diflannu pan mae'n meddwl am ei ffrindiau a'i diddordebau.

She is a student, like Dylan, but the pressure vanishes when she thinks about her friends and interests.

Nid yw'n gwybod bod Dylan yn galluogi ei deimladau yn y gair ysgrifenedig.

She doesn't know that Dylan is channeling his feelings into the written word.

Wedi'r cyfan, mae Dylan yn berson tawel yn yr ysgol.

After all, Dylan is a quiet person at school.

Ar ddiwrnod San Ffolant, mae Dylan yn wynebu penderfyniad anodd.

On Valentine's Day, Dylan faces a difficult decision.

Mae ei ddosbarth math gyda Rhys, ei ffrind gorau, yn wag.

His math class with Rhys, his best friend, is empty.

"Mae'n rhaid i mi fynd," meddai wrth ei hun.

"I have to go," he tells himself.

Yn lle bod yn y dosbarth, mae'n eistedd ar fainc tu allan, y môr yn chwynnu o'i flaen.

Instead of being in class, he sits on a bench outside, the sea whispering in front of him.

Mae'n agor llyfr nodiadau bach ac yn dechrau sgwennu.

He opens a small notebook and starts writing.

Yn yr awyr iach, mae'r geiriau'n llifo fel dŵr.

In the fresh air, the words flow like water.

Brawddegau sy'n dwyn cyfoeth ac anwyldeb, hanes ei edmygedd cudd am Carys.

Sentences that carry richness and affection, tales of his hidden admiration for Carys.

"Rhaid gwneud hyn," meddai wrtho'i hun, a phan mae'r gerdd yn gyflawn, mae Dylan yn ei lleisio mewn amlen binc fach, gan adael ei enw allan.

"This has to be done," he tells himself, and when the poem is complete, Dylan places it in a small pink envelope, leaving his name out.

Mae'n pasio'r amlen i destun Carys, yn ei ddweud mai dim ond "gan rhywun sy'n poeni".

He passes the envelope to a friend of Carys, saying it's just "from someone who cares."

Y diwrnod wedyn, mae Carys yn sefyll ynysig ar y traeth, yn dal y papur yn ei dwylo, ei llygaid yn llenwi'n llawen wrth ddarllen pob llinell.

The next day, Carys stands alone on the beach, holding the paper in her hands, her eyes filling with joy as she reads every line.

"Ma dyweder," meddai, gan wybod y cymeriadau a ddechreuodd y llythyr.

"I knew it," she says, recognizing the handwriting that started the letter.

Yng nghanol y noson, mae hi'n gweld Dylan.

In the middle of the evening, she sees Dylan.

Mae hi'n gwenu a dweud, "Rydw i wedi darllen dy gerdd.

She smiles and says, "I've read your poem."

" Mae hi'n dan arwyneb, ond mae'r gair nad oedd byth wedi cael ei ddatgan yn fwriadol.

She's glowing, but the word that was never intentionally expressed remains unspoken.

Maent yn siarad am y cerdd, eu hymdrechion, ac mae gyfeillgarwch newydd yn ffynnu o'r awyrgylch yma.

They talk about the poem, their efforts, and a new friendship blossoms from this atmosphere.

Mae llyged Dylan yn gwenu gyda'r rosaidd newydd o hyder.

Dylan's eyes shine with the newfound warmth of confidence.

Er bod TGAU yn dal i ddatgelu ei wladwriaeth, mae'n dysgu y bydd cydbwysedd rhwng pasion a chyfrifoldebau yn dyfnder y llwyddiant gwreiddiol.

Although TGAU still reveals its threat, he learns that balancing passion and responsibilities is the depth of true success.

Mae arno'r dewrder i wynebu ei rhieni, ac yn araf, mae'n rhannu mwy o’i bŵas barddonol wrth gadw ei ffrindiau wrth ei ochr.

He finds the courage to face his parents, and slowly, he shares more of his poetic prowess while keeping his friends by his side.

Mae'r gaeaf ar Barry Island yn dawel, ond mae calon Dylan yn brysur.

The winter on Barry Island is quiet, but Dylan's heart is busy.