Ar fore oer yn y gaeaf, roedd y Brecon Beacons yn codi’n fry i'r cymylau gyda’i gorchudd o eira.

On a cold winter morning, the Brecon Beacons rose high to the clouds with their blanket of snow.

Roedd Rhiannon, Gwilym, ac Eleri yn cychwyn eu taith.

Rhiannon, Gwilym, and Eleri began their journey.

Roedd yr awyr oer yn magen cyhuddiad o antur.

The cold air carried a charge of adventure.

Roedd Rhiannon ar y blaen, ei llygaid yn disgleirio gyda'r awydd i gyraedd y copa.

Rhiannon led the way, her eyes gleaming with the desire to reach the summit.

Roedd yr eira newydd ar y llwybrau yn sgleinio fel crisialau.

The fresh snow on the paths sparkled like crystals.

Yn dawel yn ei meddwl, roedd Rhiannon eisiau profi ei bod hi'n gryf, er gwaethaf ei anadlu bron yn brin.

Silently in her mind, Rhiannon wanted to prove she was strong, despite her breathing almost being labored.

Roedd Gwilym ar ei hôl, gyda llond ei ddwylo yn hwyluso'r daith.

Gwilym was behind her, with his hands full easing the journey.

Roedd yn aml yn edrych yn ôl at Eleri, oedd yn neidio o gerrig i gerrig, yn gwenu'n eang wrth wneud hynny.

He often looked back at Eleri, who was hopping from stone to stone, grinning widely as she did so.

Roedd Eleri wastad yn llawn bywyd, a hyd yn oed ar fore fel hwn, ni allai ei hewyllys fynd â synnwyr cyffredin.

Eleri was always full of life, and even on a morning like this, her spirit could outpace common sense.

Wrth i'r cymylau dynnau ac oeri'r awyr, dechreuodd gwynt oer chwipio trwy'r beacons.

As the clouds gathered and cooled the air, a cold wind began to whip through the beacons.

Roedd y tîm yn teimlo'r oerfel yn eu hesgyrn.

The team felt the chill in their bones.

Rhiannon, serchus dân yn ei dŵr, dechreuodd deimlo straen yn ei hysgyfaint.

Rhiannon, with a warm fire in her heart, started to feel strain in her lungs.

Roedd ei phigyn o asthma yn rhoi arwyddion annymunol.

Her spike of asthma was giving unpleasant warnings.

“Ydw i'n iawn,” meddyliodd Rhiannon, ond roedd anadl ei thynhau.

"Am I okay," thought Rhiannon, but her breath was tightening.

"Rydyn ni'n iawn?" gwaeddodd Gwilym, ei llais yn cael ei chwilota gan y gwynt.

"Are we okay?" shouted Gwilym, his voice carried away by the wind.

Roedd yn gwybod bod angen iddynt gadw lygad, ond roedd ofn y gallai ddim bod yn ddigon.

He knew they needed to keep an eye out, but feared it might not be enough.

Roedd Eleri wedi bod yn dawnsio o'u blaenau ond darganfyddodd bod ei hysbryd ferwrug yn dewi, yn gweld pryder ar wyneb Rhiannon.

Eleri had been dancing ahead but found her sprightly spirit silent as she saw concern on Rhiannon's face.

“Rhiannon, a wyt ti'n iawn?”

"Rhiannon, are you alright?"

Wrth iddi frwydro i ddal ei hanadl, rhoes Rhiannon weledigaeth am y copa.

As she struggled to catch her breath, Rhiannon envisioned the summit ahead.

Roedd yn gliriach fyth sut oedd hyn yn her nawr.

It was clearer than ever how much this was now a challenge.

Ond ei wyneb oedd yn rhoi poen, eithr cynhwysol - y synnwyr o’i hunaniaeth.

But her face bore the pain, yet inclusive - the sense of her identity.

"Ydw i wedi meddwl llawer am orffen... ond rhaid i ni stopio."

"I've thought a lot about finishing... but we have to stop."

Serch hynny, pan gynigiodd Gwilym ei chymorth, roedd ei llais yn foment achubol.

Nevertheless, when Gwilym offered his help, his voice was a saving moment.

Yn sydyn, fe ganfyddodd inhaler yn yr ateb cyflym.

Suddenly, he found an inhaler as a quick solution.

"Dyma fo, Rhiannon."

"Here it is, Rhiannon."

Cymerodd Rhiannon yr inhaler, diolchodd yn dawel.

Rhiannon took the inhaler and quietly thanked him.

Doedd dim ond un peth i’w wneud erbyn hynny.

There was only one thing to do by then.

Cyfeillion gwirion yn gwybod pan oedd angen iddynt gefnogi.

True friends knew when they needed to provide support.

Fe ddefnyddiodd hi'r inhaler, a gyda phob anadl roedd hi'n ymddangos fel petai'r llwybr newydd ei derfyn.

She used the inhaler, and with each breath, it seemed as if the path was newly defined.

Wedi troi nôl, teithient i lawr y llwybr garw.

Having turned back, they journeyed down the rugged path.

Roedd eu traed yn fyrlymu, ond roedd gwynt newydd yn amsugno eu dyfarniadau.

Their steps were lively, but a new wind absorbed their judgments.

“Mae'n amser i ni fod yn saff,” awgrymodd Eleri, gwirionedd y geiriau yn amlwg.

"It's time for us to be safe," suggested Eleri, the truth of the words clear.

Pan gyrhaeddodd y grŵp y cefndir is, roedd Rhiannon wedi rhyfeddu.

When the group reached the lower ground, Rhiannon was amazed.

Roedd y copa heb ei gyrraedd, ond roedd datgydweithio erbyn hynny wedi newid ei meddwl.

The summit had not been reached, but the collaboration had changed her mind by then.

Roedd derbyn cymorth, hyd yn oed os mai frig ni chyrhaeddir, yn arwydd o gryfder.

Accepting help, even if a peak was not reached, was a sign of strength.

Gyda’r diwedd y stori hon, deallwyd gan Rhiannon fod y daith i’r person orau eraill yn gallu cyfateb â chwilio am fynyddoedd uchel.

With the end of this story, Rhiannon understood that the journey to being the best version of oneself can correspond with climbing high mountains.

Mae’n llawer o’r amser nad yw pobl fel fi’n edrych i gymryd anadl, ond ein nod yw cyrraedd pentwr ein bywydau’n iach.

Much of the time people like me do not look to take a breath, but our goal is to reach the summit of our lives healthily.

A dyna fel digwyddodd e - nid y copaoedd neu lwyddiannau, ond y cyfeillgarwch a dyraniad priodol yn y diwedd sy'n rhoi ased mwy o harmoni mewn calon.

And that's how it happened - not the summits or achievements, but the friendship and appropriate allocation in the end that bring more harmony to the heart.