Y bore hwnnw, roedd yr haul yn tywynnu'n llachar uwchben Caerdydd.

That morning, the sun shone brightly over Caerdydd.

Roedd caffi Freelancer's Home yn brysur.

Freelancer's Home café was busy.

Arogl coffi ffres a sŵn pobl yn siarad yn llenwi'r lle.

The aroma of fresh coffee and the sound of people talking filled the place.

Roedd baneri Cymru a deilen cennin Pedr yn addurno'r waliau, yn atgoffa pawb o ddechrau'r gwanwyn a Dydd Gŵyl Dewi a ddaeth yr wythnos ddiwethaf.

Baneri Cymru and daffodil leaves decorated the walls, reminding everyone of the start of spring and St. David's Day that had come the previous week.

Roedd Carys eistedd wrth fwrdd yn y gornel, yn cael saib o’i gwaith graffig.

Carys was sitting at a table in the corner, taking a break from her graphic design work.

Er ei bod yn mwynhau bod yn rhydd weithiwr, weithiau teimlai’n unig.

Even though she enjoyed being a freelancer, sometimes she felt lonely.

Roedd y dyddiau hir yn cynnwys dim ond gwaith a sŵn ei hunan.

The long days consisted of nothing but work and the sound of her own thoughts.

Yn y funud yna, agorodd y drws ac aeth Gwyn i mewn.

At that moment, the door opened and Gwyn walked in.

Roedd y lle yn llawn ac nid oedd cefnogaeth ar gael ar unwaith.

The place was full and there was no immediate seating available.

Edrychodd o gwmpas, ac anerch ei lygaid â Carys.

He looked around, and their eyes met with Carys.

Roedd yn sŵn o orfoledd, nid yn unig o gwmpas, ond yn ei chroesawu.

There was a sound of joy, not just around, but in welcoming her.

“Carys!” galwodd e, a gwên ar ei wyneb.

“Carys!” he called, a smile on his face.

Roedd Carys yn syfrdan.

Carys was stunned.

“Gwyn! Beth wyt ti'n gwneud yma?”

“Gwyn! What are you doing here?”

Eisteddodd Gwyn wrth ei bwrdd.

Gwyn sat at her table.

“Wedi dy weld di yma. Rhyfedd o fyd, yw hi ddim?”

“I saw you here. Isn't it a strange world?”

Roeddent yn dechrau siarad, yn rhannu hanesion a theithiau diweddar Gwyn ac uchafbwyntiau o fywyd proffesiynol Carys.

They began to talk, sharing stories and Gwyn's recent travels and highlights from Carys' professional life.

Ond teimlai Carys angen dweud mwy.

But Carys felt the need to say more.

“Mae teimlo’n unig droeon,” mynegodd Carys, edrych i lawr ar ei chwpan.

“Sometimes I feel lonely,” Carys expressed, looking down at her cup.

Roedd Gwyn eisiau rhedeg o’r sgwrs honno.

Gwyn wanted to run from that conversation.

Ond, teimlodd ei lwyth yn llesg.

But, he felt his burdens lighten.

“Carys… Efallai nad wyf mor rhydd ag y credaf.

“Carys… Maybe I'm not as free as I think.

Rwy’n meddwl amdanat ti lawer yn ystod fy nheithiau.”

I think about you a lot during my travels.”

Roedd y geiriau hynny yn gyfleu rhywbeth dwfn yn y ddau.

Those words conveyed something deep within both of them.

Roedden nhw'n gwybod eu bod yn chwilfrydio am berthynas, ond roedd gwrthdaro rhwng eu dymuniadau.

They knew they were curious about a relationship, but there was conflict between their desires.

“Sut os ydyn ni’n ceisio cadw mewn cysylltiad?” gofynnodd Carys yn obeithiol.

“What if we try to keep in touch?” asked Carys hopefully.

“Byddai hynny’n wych,” cytunodd Gwyn, gan sylweddoli y gall cysylltiadau fod yn rhydd-wasgar hefyd.

“That would be great,” agreed Gwyn, realizing connections could also be liberating.

Pan ddododd amser i adael, roedden nhw’n gwybod bod croesi newydd wedi’i greu.

When it came time to leave, they knew that a new path had been created.

Roedd cysylltiad wedi ailgynnau, heb ddiffinio’r dyfodol ond hefyd heb ei gau.

A connection had rekindled, not defining the future but also not closing it.

Y tu allan, roedd yr haul yn dal i ddisgleirio yn llachar, ac am y tro cyntaf ers amser hir, teimlai Carys nad oedd ingdir ar ei hysgwyddau.

Outside, the sun still shone brightly, and for the first time in a long time, Carys felt no burden on her shoulders.

Roedd Gwyn yn adrodd stori arall i’w hun, un lle nad oedd yn rhaid iddo golli popeth oedd yn bwysig i gadw ei ryddid.

Gwyn was recounting another story to himself, one where he didn't have to lose everything important to keep his freedom.

Roedd croeso i’r ddau o hyd yn y byd llachar hwnnw.

Both were still welcome in that bright world.