
Riding the Storm: Eira and Gethin's Unforeseen Journey
FluentFiction - Welsh
Loading audio...
Riding the Storm: Eira and Gethin's Unforeseen Journey
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Ar fore braf o'r Pasg, roedd Eira a Gethin yn brysur paratoi ar gyfer antur.
On a fine Easter morning, Eira and Gethin were busy preparing for an adventure.
Roeddent yn gwyliau gyda ffrindiau yn Eryri, a'r gobaith oedd ymweld â mynyddoedd trawiadol y parc.
They were on vacation with friends in Eryri, hoping to visit the park’s striking mountains.
Ers cyrraedd, roedd Eira wedi bod yn edrych ymlaen at y daith gerdded hon.
Since arriving, Eira had been looking forward to this hike.
Roedd hi'n benderfynol i dreulio amser o safon gyda Gethin, gan obeithio cynyddo eu perthynas.
She was determined to spend quality time with Gethin, hoping to strengthen their relationship.
Dechreuodd yr antur yn argoelus.
The adventure began auspiciously.
Roedd y tymor gwyrddlas o gwmpas i gyd.
The lush green season was all around.
Teimlwyd awel fwyn o gaeau blodeuog.
A gentle breeze was felt from the flowering fields.
Ond wrth iddynt ddringo'r llwybr cul, dechreuodd cymylau duon gasglu uwchben.
But as they climbed the narrow path, dark clouds began gathering overhead.
Yn sydyn, chwythodd gwynt cryf ac dechreuodd glaw taro'n drwm.
Suddenly, a strong wind blew, and rain began to fall heavily.
Roedd rhaid iddynt chwilio am gysgod.
They had to seek shelter.
"Ma' rhaid i ni ddod o hyd i loches," meddai Gethin, yn edrych yn bryderus.
"We have to find shelter," said Gethin, looking anxious.
Roedd Eira yn dal i gobeithio am ddiwrnod hapus, ond roedd yn gwybod bod Gethin yn iawn.
Eira was still hoping for a happy day, but she knew Gethin was right.
Mewn pellter, gwelodd ogof fach tu mewn i'r graig.
In the distance, she saw a small cave within the rock.
"Yno! Arhoswn yno," meddai Eira, gan dynnu Gethin y ffordd honno.
"There! We'll stay there," said Eira, pulling Gethin that way.
Cyrhaeddon nhw'r ogof yn ddiogel, yr haearn wedi'u cyflyru o'r glaw.
They reached the cave safely, ironed by the rain.
Roedd y ffrindiau eraill i gyd wedi lledaenu'r ategolion maent wedi'u cario ac eistedd i lawr.
All the other friends had spread out the gear they had carried and sat down.
Y tu fewn roedd ychydig o olau trwy doriad yn y graig, ond roedd yn ddigonol i golli eu dillad gwlyb.
Inside, there was a little light through a crack in the rock, but it was enough to shed their wet clothes.
Pan arosodd i law marcio'r tirlun, sylweddolodd Eira fod yna gyfle i siarad.
When the rain paused, marking the landscape, Eira realized there was an opportunity to talk.
"Gethin, tybed a oes gennych chi gynlluniau ar gyfer y dyfodol? Rwy'n teimlo nad ydym wedi cael cyfle i drafod..."
"Gethin, I wonder if you have any plans for the future? I feel we haven’t had a chance to discuss..."
Roedd Gethin yn stopio i edrych arni, a theimlai pwysau geiriau oedd wedi'u dwyn yng nghestyll ei gorff.
Gethin stopped to look at her, feeling the weight of words borne in his chest.
"Wel, mae'n rhaid i mi ddweud rhywbeth..." dechreuodd Gethin yn anghyfforddus.
"Well, I have to say something..." started Gethin uncomfortably.
"Rwy'n ystyried symud dramor i swydd newydd."
"I am considering moving abroad for a new job."
"Symud dramor?" atebodd Eira mewn llais isel, yn teimlo sioc drwy ei chrogi.
"Moving abroad?" replied Eira in a low voice, feeling a shock run through her.
"Ydy. Mae'n gyfle gwych i ddatblygu... ond." Roedd llais Gethin yn pylu wrth iddo sylweddoli'r crynfwyth ar wyneb Eira.
"Yes. It’s a great opportunity for development... but." Gethin's voice faded as he realized the concern on Eira’s face.
Ychwanegodd Eira yn araf, "Mae'n anodd i mi glywed hynny, Gethin. Ond rwy’n deall sawl rhaid i chi ddechrau ar eich ffordd."
Eira added slowly, "It's hard for me to hear that, Gethin. But I understand you have to start on your way."
Wrth i'r glaw llifol ddod i ddisgyn, trodd Eira i weld bod y storm yn dechrau cilio.
As the torrential rain began to subside, Eira turned to see the storm was starting to pass.
Tynnodd anadl ddoeth, yn gwybod rhaid iddi addasu i newid.
She took a wise breath, knowing she had to adapt to change.
"Rwy'n falch eich bod wedi dweud wrthyf, Gethin," ychwanegodd.
"I'm glad you told me, Gethin," she added.
"Rwy'n eich cefnogi chi beth bynnag a ddaw. Nid yw ein perthynas ni'n dibynnu ar bellter, ond y ffordd yr ydym yn gweithio trwy bopeth."
"I support you no matter what comes. Our relationship doesn’t depend on distance, but on how we work through everything."
Teimlai Gethin y botwm o gysylltiad pwerus, meddai "Diolch, Eira. Fe wnawn ni drefnu'r cydberthynas hon ta waeth."
Gethin felt the powerful connection, saying "Thank you, Eira. We'll organize this relationship no matter what."
Yn araf, dechreuwyd yr haul goleuo, sêr mynyddoedd yn ymddangos drachefn.
Slowly, the sun began to brighten, the mountain stars appearing again.
Roedd y tymhestl a chynnwrf heb ddiflannu'n gyfan gwbl, ond roedd eu penderfyniad i wynebu pob storm ar y ffordd gyfydâd heibio i amser.
The tempest and turmoil hadn’t entirely disappeared, but their determination to face every storm on the way would transcend time.
Yn disgwyl ar gyfer y dyfodol, gwyddent yr UE chroesawu'r adfyd a'r cyfle sy'n dod ar bob newydd.
Looking forward to the future, they knew to welcome both adversity and opportunity that comes with every new beginning.
Roedd ffrindiau'n dechrau pacio, yn barod i ail-ddechrau'r siwrnai.
Friends were starting to pack, ready to resume the journey.
Roedd Eira yn gobeithio am heddwch a phleser, gyda Gethin trwy ochr i ochr, a hyd yn oed os byddent wedi rhewi i weld, byddai eu cwlwm yn parhau unigol.
Eira hoped for peace and joy, with Gethin by her side, and even if they had to part ways, their bond would remain unique.