
Easter Epiphany: How Art Revived Two Kindred Spirits
FluentFiction - Welsh
Loading audio...
Easter Epiphany: How Art Revived Two Kindred Spirits
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Y bore yma, roedd yr haul yn codi'n araf dros Fae Caerdydd, gan gynnig lliwiau meddal ar yr adeiladau brics coch y Pierhead Building.
This morning, the sun was slowly rising over Bae Caerdydd, casting soft colors on the red brick buildings of the Pierhead Building.
Roedd y ceir a’r bysiau yn rhedeg ar hyd y ffyrdd, wrth i ddwsinau o bobl ymgynnull ar gyfer Gŵyl Gelfyddydau'r Gwanwyn.
Cars and buses ran along the roads, as dozens of people gathered for the Spring Arts Festival.
Roedd yr awyrgylch yn fywiog ac yn llawn bywyd gyda fflags yn chwifio yn yr awel ysgafn.
The atmosphere was lively and full of life with flags waving in the gentle breeze.
Yno roedd siopau arddull amrywiol yn cynnig cawliau o ddeunyddiau a gwaith celf trawiadol.
There were various styled shops offering an assortment of materials and striking artworks.
Roedd Gwyneth, yn ei thridegau, yn cerdded yn araf ymhlith y tyrfaoedd.
Gwyneth, in her thirties, walked slowly among the crowds.
Roedd hi wedi cymryd seibiant o'i swydd fwyta amser a bod ei hysbryd yn rheibio am rywbeth newydd.
She had taken a break from her full-time job and her spirit was yearning for something new.
“Rhaid i mi ddod o hyd i rywbeth arbennig heddiw,” meddai wrth ei hun.
"I must find something special today," she said to herself.
Roedd Gwyneth yn caru paentio ers yn blentyn, ond y byd corfforaethol oedd wedi'i llusgo i ffwrdd o'r weledigaeth.
Gwyneth had loved painting since childhood, but the corporate world had pulled her away from that vision.
Heddiw, roedd yn edrych am ysbrydoliaeth.
Today, she was looking for inspiration.
Ar yr un pryd, roedd Rhys, ffotograffydd llawrydd, yn prysur baratoi ei arddangosfa o dan babell fawr ym mhen arall yr ardal.
At the same time, Rhys, a freelance photographer, was busy preparing his exhibition under a large tent on the other side of the area.
Roedd yn benblethus am ei waith ac yn dioddef gofid am farn pobl eraill.
He was anxious about his work and apprehensive about people's opinions.
Ond gwyddai fod ei waith yn dal gwirionedd a harddwch o brydferthwch bywyd bob dydd.
But he knew that his work captured the truth and beauty of everyday life's splendor.
Pan ddilynodd Gwyneth lwybr lliwgar, daeth hi ar draws un o ffotograffau Rhys yn hongian yn braf.
As Gwyneth followed a colorful path, she came across one of Rhys' photographs hanging beautifully.
Roedd hon yn ddelwedd o ferch yn chwerthin wrth ddal balŵn yn y glaw.
It was an image of a girl laughing while holding a balloon in the rain.
Roedd yn syml ond pwerus.
It was simple yet powerful.
Adebrodd uchel ei chalon.
Her heart leapt.
Wrth fynd ymlaen i fynegi ei chariad at y ddelwedd, daeth Rhys ymlaen.
As she went on to express her love for the image, Rhys approached.
“Cyn i chi ofyn, ie, mae'r delwedd honno'n un o fy hoff waith,” meddai'n wên, sefyll wrth ei hochr.
"Before you ask, yes, that image is one of my favorite works," he said with a smile, standing beside her.
Wrthynt, daeth sgyrsiau cynnes am gelf a phwrpas, yn nofio rhwng gwahanol syniadau am ystyr bywyd a bod yn driw i un hunain.
Warm conversations about art and purpose ensued between them, swimming between various ideas about the meaning of life and staying true to oneself.
Rhoddodd Rhys ddyhead i Gwyneth, ac yn yr eiliad honno, penderfynodd arwain ei lwybr ei hun.
Rhys gave Gwyneth ambition, and in that moment, she decided to carve her own path.
Ar ôl iddi gilio oddi wrth y sgwrs, oedd hi'n ddiogel nad oedd hi'n rhaid i braslunio ei bodolaeth trwy siec gyflog.
After parting from the conversation, she felt assured that she didn't need to sketch her existence through a paycheck.
Dechreuodd ymwthio ei ffyrdd i’w horlain, a’i hinspryd yn ôl.
She began to force her way back to her easel, her inspiration restored.
Y prynhawn hwnnw, dewisodd Gwyneth gynnig ei peintiadau i’r ŵyl hefyd, ac fe gynhyrfodd Rhys i hyrwyddo ei waith â hyder newydd.
That afternoon, Gwyneth decided to offer her paintings to the festival as well, and it encouraged Rhys to promote his work with new confidence.
Wrth i’r haul lleddfu i ganol dydd, teimlai’r ddau ysbrydol yn y ffordd roedd y diwrnod wedi datblygu.
As the sun eased into midday, both felt inspired by how the day had unfolded.
Doedd hi ddim yn hwyrach y trowyd ffrindiau pur, wedi’u clymu gan deimlad cyffredin o ddysgu caru’r ffordd pan ddelir gyda gwir ymroddiad.
It wasn't long before they turned into true friends, bonded by a shared feeling of learning to embrace the path when captured with genuine dedication.
Wrth bortreadu'r frwydr fewnol a'r gyfrinach o gelf bywyd, gwaredwyd ymdrech Rhys a Gwyneth i’r byd mewn ffordd newydd, gyda phwrpas ffres yn tywys nhw ymlaen.
By portraying the internal struggle and the secret of life's art, Rhys and Gwyneth's efforts were released to the world in a new way, guided by a fresh purpose.
Roedd y Pasg hwn yn flwyddyn newydd iddyn nhw, wedi'i gastio yn lliwiau diderfyn.
This Easter was a new year for them, painted in limitless colors.