Roedd y bore yn gleiniog ar Bier Llandudno.

The morning was glittering on Llandudno Pier.

Yr haul yn disgleirio ar wyneb y dŵr, gan adlewyrchu golau euraid dros y glannau.

The sun was shining on the water's surface, reflecting golden light across the shores.

Yn yr awyr, roedd seiniad cerddoriaeth werinol yn llenwi’r lle.

In the air, the sound of folk music filled the place.

Roedd yno arogl hyfryd o flodau gwanwyn, yn cymysgu â’r mwg o’r barbeciws ar y safleoedd hapus.

There was the lovely scent of spring flowers, mingling with the smoke from the barbecues at the happy sites.

Roedd Beltane wedi cyrraedd gyda phob eiliad braf.

Beltane had arrived with every pleasant moment.

Emyr, dyn tawel yn ei dridegau hwyr, cerddai rywbryd yn araf i lawr y bier.

Emyr, a quiet man in his late thirties, walked leisurely down the pier.

Roedd e wedi mentro yma er i dorri ei fron ac wynebu’r byd.

He had ventured here to mend his heart and face the world.

Roedd ganddo awydd newydd i gofleidio bywyd.

He had a newfound desire to embrace life.

Ar ochr y pier, roedd Rhian a Gwen, yn dawnsio o gwmpas y polyn Mehefin, yn dolennu rhubanau lliwgar.

On the side of the pier were Rhian and Gwen, dancing around the Maypole, weaving colorful ribbons.

Roedd eu chwerthin yn hedfan â’r dymestl.

Their laughter flew with the breeze.

Roedd Emyr yn sefyll yn ôl am foment.

Emyr stood back for a moment.

Roedd awydd a dieithrwch yn frwydro’n galed ynddo.

A desire and strangeness battled fiercely within him.

“Fydda i ddim yn gwneud e,” meddai wrth ei hun, ond roedd ei fryd am newid yn bwerus.

“I won’t do it,” he said to himself, but his intent to change was strong.

Am funud, tynnodd anadl ddofn ac aeth ymlaen tua’r ddwy.

For a minute, he took a deep breath and approached the two.

“Helo,” meddai’n bwyllog.

“Hello,” he said calmly.

Roedd ei gyfnod o ansicrwydd.

It was his moment of uncertainty.

Rhian a Gwen troi at Emyr, gwen ar eu hwynebau.

Rhian and Gwen turned to Emyr, smiles on their faces.

“Helo!” atebodd Rhian yn llon.

“Hello!” Rhian replied cheerfully.

“Ydych chi eisiau ymuno â ni? Mae hi’n llawer mwy o hwyl gyda mwy o bobl!”

“Do you want to join us? It's much more fun with more people!”

Roedd Emyr yn synnu gan eu cwrteisi a pharodrwydd, ac yn teimlo caredigrwydd yn anwyl i’w enaid.

Emyr was surprised by their courtesy and willingness, and felt warmth dear to his soul.

Gyda chamau cyndyn, ymunodd â’r polyn dawns yn gwenu fe gilydd.

With hesitant steps, he joined the dance at the pole, smiling back at them.

Yn fuan, roedd yn chwerthin fel petai cyfarwydd ers tro, y rhythm yn ei adael yn rhydd.

Soon, he was laughing as if familiar for a long time, the rhythm setting him free.

Cynyddodd ei hyder wrth i amser fynd heibio.

His confidence grew as time passed.

Roedd ef wedi darganfod bod rhannu llawenydd yn troi penelinoedd unig yn ffrindiau.

He discovered that sharing joy turns lonely elbows into friends.

Roedd y diwrnod yn troi'n nos, ond roedd ei galon yn llawn.

The day turned to night, but his heart was full.

Ar ddiwedd y gwledd Beltane, roedd Emyr yn barodd i groesi'r camgymeriadau i wneud ffrindiau newydd.

At the end of the Beltane feast, Emyr was ready to cross the missteps to make new friends.

Ar Bier Llandudno, dan las dŵr tonnog, roedd Emyr yn arall.

On Llandudno Pier, under the blue wavy water, Emyr was different.

Roedd yn agored i antur a llawenydd, wedi’i wneud uniaith â’r gwanwyn.

He was open to adventure and joy, made one with the spring.

Roedd yn hapus, yn llawen, wedi codi o’r seler ansicrwydd i olau’r dydd.

He was happy, joyful, risen from the cellar of uncertainty into the light of day.

Diwedd perffaith penderfyniad Emyr oedd hwn, dechreuad teimlad newydd o ryddid.

This was the perfect end of Emyr's decision, the beginning of a new sense of freedom.