Υπό την αστροφεγγιά, σ' έναν δρόμο της παλιάς πόλης, βρισκόταν η ταβέρνα "Το Κρυφό Θησαυροφυλάκιο", ένας χώρος με την ψυχή της θάλασσας και την καρδιά της παράδοσης.

Under the starlight, on a street in the old city, there was the tavern "The Secret Treasure House", a place with the soul of the sea and the heart of tradition.

Εκεί εμφανίζεται ο Δημήτριος.

There appeared Dimitrios.

Ένας ανθρωπος από την επαρχία με ζουμερό κέφι και μια άσκημη προφορά.

A man from the countryside with a lively spirit and an unpleasant accent.

Καθίστηκε σ' ένα απίστροφο τραπεζάκι, τα μάτια του περιήγησαν στο μαγευτικό μενού που κρατούσε στα χέρια του.

He sat at an inverted table, his eyes wandered over the enchanting menu that he held in his hands.

Βαθυστόναγε μερικές στιγμές, γιατί αν και ήταν πεινασμένος, δεν καταλάβαινε καλά τα ονόματα των πιάτων.

He pondered for a few moments, because although he was hungry, he couldn't understand the names of the dishes well.

Κατέληξε σ' ένα πιάτο, το όνομα του οποίου βρήκε δυσαρεστώς προκλητικό: Την «Σουζουρούκαραβομυζηθροτυρόπιτα».

He settled on a dish, the name of which he unfortunately found provocative: the "Suzurukaravomyzithrotyropita" (Cheese Pie Stuffed with Octopus and Zucchini).

Καλέσε τον σερβιτόρο και προσπάθησε να παραγγείλει.

He called the waiter and tried to order.

"Μια... Δυσούρωυκαρραβο...

"One... Dusouroukarrav... No... one dusourra...

Όχι... μια δυσούρρα... Συγνώμη, λοιπόν, μήπως μπορώ να έχω μια Σο... Σουζού... Σουζουρο...Σουζουρούκαραβο... Χμμμ..." Πάνω που αρχίζει να απογοητεύεται, το χαμόγελο του σερβιτόρου του δίνει κουράγιο να συνεχίσει.

Excuse me, then, can I have a So... Suzu... Suzurou... Suzuroukaravo... Hmmm..." Just as he was starting to get disappointed, the smile of the waiter gave him the courage to continue.

Και ξεκίνησε μια χιουμοριστική διαδικασία επανάληψης και διόρθωσης, μία "μάχη" ανάμεσα στην πείνα του Δημητρίου και την δυσκολία της προφοράς.

And so began a humorous process of repetition and correction, a "battle" between Dimitrios' hunger and the difficulty of pronunciation.

Τελικά, ιδρώντας και γελώντας, κατάφερε ακούγοντας τον εαυτό του να προφέρει τη λέξη ολόκληρη.

Eventually, sweating and laughing, he managed, by hearing himself, to pronounce the word correctly.

Αυτή η ξεκαρδιστική συζήτηση μετατράπηκε σε γενική θέαση, με όλους τους άλλους επισκέπτες να γελούν και να παρακολουθούν.

This hilarious conversation turned into a spectacle, with all the other guests laughing and watching.

"Μια Σουζουρούκαραβομυζηθροτυρόπιτα, παρακαλώ!

"One Suzurukaravomyzithrotyropita, please!"

", αναφώνησε ο Δημήτριος με φωνή γεμάτη νίκη και χαρά, αποσπώντας αποθεωτικά χειροκροτήματα.

Dimitrios exclaimed with a victorious and joyful voice, garnering applause.

Η ιστορία του Δημητρίου, ο αντιπρόσωπος όλων όσων παλεύουν με τη διατροφή και την προφορά, έκοψε τον πόνο, ψυχάγωγε τους θαμώνες και άφησε ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Μπορεί να υπάρχουν δυσκολίες, αλλά με τη σωστή διάθεση και χιούμορ, τα πάντα γίνονται ευχάριστα - ακόμα και μια τυχαία παραγγελία της Σουζουρούκαραβομυζηθροτυρόπιτας.

The story of Dimitrios, the representative of all those struggling with diet and pronunciation, eased the pain, entertained the customers, and left a clear message: There may be difficulties, but with the right attitude and humor, everything becomes enjoyable - even a random order of Suzurukaravomyzithrotyropita.