Κάτω από το αλυσιδωτό σκοτάδι μιας ζεστής αυγουστιάτικης νύχτας στη Σαντορίνη, δύο σιλουέτες κινούνταν μέσα σε ένα πολυπληθές πάρτι.

Under the chain darkness of a warm August night in Santorini, two silhouettes moved within a crowded party.

Η μία ήταν η Δήμητρα, όπου πάνω στη χαρά του χορού, εκείνη τη στιγμή κρατούσε ένα κεραμικό πιάτο.

One was Dimitra, who was holding a ceramic plate amidst the joy of dancing.

Ο άλλος ήταν ο Σπύρος, ο άνθρωπος που της κρατούσε το χέρι.

The other was Spyros, the man holding her hand.

Οι πετρόκτιστες, λευκές οικίες που στέκονταν κατά μήκος της πλαγιάς, υπό το φως του φεγγαριού, αντήχουσαν από μουσική, γέλια και τη φωνή του καλοκαιριού.

The stone-built, white houses along the slope echoed with music, laughter, and the voice of summer under the moonlight.

Η ζεστασιά της ημέρας είχε καταλάβει τη νύχτα και το πάρτι είχε μόλις ξεκινήσει.

The warmth of the day had extended into the night, and the party had just begun.

Η Δήμητρα, στην προσπάθειά της να ακολουθήσει τον ρυθμό της μουσικής, γλίστρησε μια στιγμή.

Dimitra, in her attempt to follow the rhythm of the music, slipped for a moment.

Το χέρι της τράνταξε και το πιάτο που κρατούσε έσπασε με αντηχητικό θόρυβο στον πλακόστρωτο δρόμο.

Her hand trembled, and the plate she was holding shattered with a resonant noise on the cobblestone road.

Όλα τα βλέμματα στράφηκαν αμέσως προς την κατεύθυνση της.

All eyes immediately turned towards her.

Αλλά πριν ακόμη η Δήμητρα προλάβει να κόψει τον παλμό της αμηχανίας, ο Σπύρος άρχισε να χορεύει με τρόπο ασυνήθιστα κωμικό.

But before Dimitra could even cut through the pulse of embarrassment, Spyros started to dance in an unusually comical way.

Με τα πόδια του να κάνουν γρήγορες περιστροφές και τη μπλούζα του να πετάει στον αέρα, ήταν σαν να επρόκειτο να πάρει τη σκυτάλη από τη Δήμητρα.

With his feet making swift turns and his shirt flying in the air, it seemed as if he was about to take over from Dimitra.

Οι θεατές εξεπλάγησαν για λίγες στιγμές και στη συνέχεια έριξαν γέλια, καθώς ο Σπύρος συνέχισε να προσπαθεί να κάνει ακροβατικά χορευτικά κόλπα.

The audience were surprised for a brief moment, and then burst into laughter as Spyros continued to attempt acrobatic dance moves.

Οι σκιές τους καθρεφτίστηκαν στο ασβεστωμένο υπόστρωμα της Σαντορίνης, παίζοντας με τα φώτα.

Their shadows mirrored on the whitewashed ground of Santorini, playing with the lights.

Αυτό ήταν το αυγουστιάτικο πάρτι, το πάρτι που θα θυμούνταν για πάντα.

This was the August party, the party they would remember forever.

Η νύχτα που η Δήμητρα έσπασε ένα πιάτο, και ο Σπύρος τραγούδησε στη θέα άπαντες μέσα από τους πιο κωμικούς του χορούς.

The night when Dimitra broke a plate, and Spyros sang in plain sight through his most comedic dances.

Δεν ήταν απλά μια τυχαία στιγμή.

It wasn't just a random moment.

Ήταν ο χορός της ζωής, που παίχθηκε στη σκηνή μιας Σαντορινικής νύχτας.

It was the dance of life, performed on the stage of a Santorinian night.