Ο ήλιος αποχαιρέταγε την ημέρα, αφήνοντας πίσω του λαμπερές αντανακλάσεις στα γειτονικά κτίρια της Αθήνας.

The sun bid farewell to the day, leaving behind glittering reflections on the neighboring buildings of Athens.

Η πόλη φορούσε τα γαλανά της και οι ήχοι γιορτής ανακατομειγνύονταν με των περαστικών.

The city was dressed in its blues, and the sounds of celebration mingled with those of passersby.

Σε μια παλαιά πλατεία, η Σοφία, ο Δημήτριος και ο Νικόλας προετοίμαζαν τη γιορτή του Πάσχα.

In an old square, Sophia, Dimitrios, and Nicolas were preparing for the Easter celebration.

Τα παιδιά ήταν γεμάτα ενθουσιασμό.

The children were filled with excitement.

Κόκκινα αυγά απλωμένα σε μια τραπεζαρία περιμένοντας για τον παραδοσιακό αγώνα.

Red eggs spread on a table, waiting for the traditional competition.

Η Σοφία είχε φτιάξει ένα χειροποίητο στεφάνι από λουλούδια για τον κάθε νικητή.

Sophia had made a handmade wreath of flowers for each winner.

Ο Δημήτριος είχε βάψει τα αυγά σε ποικίλες αποχρώσεις κόκκινου, ενώ ο Νικόλας ήταν υπεύθυνος για το φωτισμό, με λαμπιόνια παστέλ χρωμάτων να κρέμονται από τον αυλόγυρο.

Dimitrios had painted the eggs in various shades of red, while Nicolas was responsible for the lighting, with lanterns of pastel colors hanging around.

Ήταν είκοσι λεπτά μετά τα μεσάνυχτα όταν άρχισε το παιχνίδι.

It was twenty minutes past midnight when the game began.

Τα χέρια έσμιγαν, τα αυγά συγκρούστηκαν και οι γέλιες αντηχούσαν στην αυλή.

Hands clasped, eggs collided, and laughter echoed in the courtyard.

Για λίγο ο καθένας είχε την ευκαιρία να ξεχάσει τις άσχημες στιγμές και να ζήσει τη χαρά της στιγμής.

For a while, everyone had the opportunity to forget the unpleasant moments and experience the joy of the moment.

Στο τέλος, η δυναμική Σοφία πήρε τη νίκη.

In the end, the dynamic Sophia emerged victorious.

Ο Δημήτριος της δώρισε με χαμόγελο τον στεφάνι που είχε φτιάξει, ενώ ο Νικόλας είχε ήδη ανάψει ένα λαμπιόνι για τη νικήτρια.

Dimitrios gave her the wreath he had made with a smile, while Nicolas had already lit a lantern for the winner.

Ήταν μια απλή, αλλά τόσο ουσιαστική γιορτή.

It was a simple but meaningful celebration.

Καθώς η βραδιά έφτανε στο τέλος της, τα παιδιά κοίταζαν τον ουρανό γεμάτο αστέρια και ένιωθαν ευγνώμον για τη φιλία τους, για την αγάπη που ένιωθαν ο ένας για τον άλλον και για ολόκληρη αυτή την ξεχωριστή γιορτή.

As the night came to an end, the children looked at the star-filled sky and felt grateful for their friendship, the love they felt for each other, and for this special celebration.