Τα φώτα της πόλης αντανακλούσαν πάνω στους γυάλινους υποδοχείς του γυαλιού του Ανδρέα, χαρίζοντας στην Αθήνα ένα μάλλον εθιστικό θαυμασμό.

The city lights reflected on the glass windows of Andrea, giving Athens a rather addictive admiration.

Ωστόσο, ανάμεσα σε όλη αυτή την υπερβολή, στους πίνακες ανακοινώσεων, στις πινακίδες, και στην ποικιλία της παρέας του, ο Ανδρέας κατάφερε να χαθεί.

However, amidst all this extravagance, in the billboards, the signs, and the variety of company, Andrea managed to get lost.

Το πρώτο πρόσωπο που συνάντησε ο Ανδρέας, ήταν ο Θανάσης, ένας λατρευτικός της ιστορίας.

The first person Andrea encountered was Thanasis, a lover of history.

Ο Θανάσης ηρώτησε ο Ανδρέας, του οποίου η ενθουσιώδης απάντηση ήταν μια γεωμετρική εξήγηση της γραμμής που ακολουθούσε ο Ανδρέας προς τον Παρθενώνα.

Thanasis asked Andrea, whose enthusiastic answer was a geometric explanation of the line Andrea followed towards the Parthenon.

Σύντομα μετά, συνάντησε την Ελένη, έναν υπέροχο μαθητικό ηλικίας.

Shortly after, he met Eleni, a wonderful student.

"Να πας δεξιά," είπε, "Οι συνοικίες εκεί είναι πιο όμορφες και πιο ασφαλείς.

"Go right," she said, "The neighborhoods there are more beautiful and safer."

"Ο τρίτος άνθρωπος που συνάντησε ήταν ο καφενείο Κωσταντίνος, που υποσχέθηκε πως αν πάει αριστερά, θα βρει το καλύτερο καφέ της πόλης.

The third person he encountered was Kostas, from the café Kostantinos, who promised that if he goes left, he will find the best coffee in the city.

Ο τέταρτος ήταν ο Παναγιώτης, ένας πικρόχολος άνδρας που υποτίμησε όλα τα προηγούμενα σχόλια και είπε σκεπτικά: "Δεν πρέπει να πας στον Παρθενώνα.

The fourth was Panagiotis, a bitter man who belittled all the previous comments and skeptically said, "You should not go to the Parthenon.

Είναι απλώς ένα βουνό σκέπασμα με βράχους.

It's just a mountain covered in rocks."

"Τέλος, συνάντησε την Λευτερία, μια νέα γυναίκα που ασχολούταν με την τέχνη.

Finally, he met Lefteria, a young woman involved in art.

Εκείνη επέλεξε τη μέση οδό.

She chose the middle road.

"Περπατήστε ελεύθερα," είπε, "Αφεθείτε στη μαγεία των σοκακιών και δεν θα χαθείτε.

"Walk freely," she said, "Indulge in the magic of the alleys and you will not get lost.

Η Αθήνα είναι πολύ περισσότερο από τον Παρθενώνα.

Athens is much more than the Parthenon."

"Έτσι, ο Ανδρέας πήρε τη συμβουλή της Λευτερίας.

Thus, Andrea took Lefteria's advice.

Περπάτησε ελεύθερα, ευχαριστήθηκε τους διαδρόμους, τις γωνίες και τις σκιές της Αθήνας.

He walked freely, enjoyed the corridors, corners, and shadows of Athens.

Αυτό τον οδήγησε σε μια πολύ πιο πολύχρωμη και πλούσια εμπειρία.

This led him to a much more colorful and rich experience.

Αν κάτι μας απέδειξε αυτή η ιστορία, είναι ότι υπάρχουν πολλά διαφορετικά μονοπάτια προς μια τελική προοπτική και ίσως το μονοπάτι που παίρνεις να είναι εξίσου σημαντικό με τον προορισμό.

If anything this story has shown us, it is that there are many different paths to a final perspective, and perhaps the path you take is equally important as the destination.

Και μετά από όλα, ο Ανδρέας δεν ήταν πια χαμένος.

And after it all, Andrea was no longer lost.