Ο Ήλιος κυλούσε αργά προς τη δύση, βάφοντας τον Ολυμπιακό Ναό του Ποσειδώνα στην Ακρόπολη της Αθήνας με απαλό πορτοκαλί χρώμα.

The Sun was slowly setting towards the west, painting the Temple of Poseidon on the Acropolis of Athens with a soft orange color.

Στην πλατεία Μοναστηράκι, η Σοφία είχε την πρώτη συνάντηση της με τους τουρίστες.

In Monastiraki Square, Sophia had her first encounter with the tourists.

Μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα, ατέλειωτα χαμόγελα, φωτογραφίες και αγκαλιές, από όπου και αν λάμπε το ήλιο.

On a warm summer day, endless smiles, photos, and hugs, wherever the sun was shining.

Τα λόγια της Σοφίας ήταν απλά, αλλά γεμάτα από χαρά.

Sophia's words were simple but filled with joy.

"Η φιλοξενία", είπε, "δεν είναι απλά να έχεις κάποιον στο σπίτι σου.

"Hospitality," she said, "is not just having someone in your home.

Είναι να τον κάνεις να νιώσει σαν στο δικό του σπίτι".

It is making them feel like they are in their own home."

Η έννοια της φιλοξενίας, όπως την εξήγησε η Σοφία, χρησιμοποιούσε το προσωπικό και το αυθόρμητο, το καλοσύνηδες και το ειλικρινές.

The concept of hospitality, as explained by Sophia, utilized the personal and spontaneous, the kindness and sincerity.

Εκείνη την ημέρα στην πλατεία Μοναστηράκι, η Σοφία προσφέρθηκε να πληρώσει το γεύμα ενός αμέριμνου ταξιδιώτη.

That day in Monastiraki Square, Sophia offered to pay for a carefree traveler's meal.

Όταν ο ταξιδιώτης έκανε αντίρρηση, η Σοφία ήταν πρόθυμη να τον ευωδιάσει με τη ζεστασιά της φιλοξενίας.

When the traveler objected, Sophia was eager to perfume him with the warmth of her hospitality.

Της έφερνε χαρά να έχει την ευκαιρία να κάνει κάτι για κάποιον άλλο, χωρίς απαίτηση ανταλλάγματος.

It brought her joy to have the opportunity to do something for someone else, without expecting anything in return.

"Αυτό είναι το ζητούμενο", είπε η Σοφία παραδείγματος χάρη, "η φιλοξενία δεν είναι ένας ανταλλάκτης, αλλά ένα δώρο από την καρδιά".

"That is the point," Sophia said by way of example, "hospitality is not a transaction, but a gift from the heart."

Οι πέτρες της Ακρόπολης ακόμα αντηχούσαν τις λέξεις της Σοφίας: η φιλοξενία είναι ένα δώρο από την καρδιά.

The stones of the Acropolis still echoed Sophia's words: hospitality is a gift from the heart.

Οι τουρίστες, χάρη στη Σοφία, αποχώρησαν από την πλατεία Μοναστηράκι με την πλήρη αίσθηση του τι σήμαινε η φιλοξενία.

Thanks to Sophia, the tourists left Monastiraki Square with a full sense of what hospitality meant.

Αυτή ήταν η πραγματική έννοια της φιλοξενίας, ουσιαστικά δωρεάν και αγνή, παρόλο που ήταν μια από τις σπανιότερες και πιο ευγενείς μορφές αγάπης που έπρεπε να εξηγηθεί.

That was the true meaning of hospitality, essentially free and pure, although it was one of the rarest and noblest forms of love that needed to be explained.