Το χάσμα διαχωρίζει τα ελληνικά από τα αγγλικά είναι πιο βαθύ από τον ύφαλο του Μαραθώνα.

The gap that separates Greek from English is deeper than the abyss of Marathon.

Έτσι το μεγαλύτερο μέρος της προσπάθειας του Κωνσταντίνου συχνά συνοψίζεται σε απλές συναλλαγές, όμοιες με το να παραγγείλει έναν καφέ.

Thus, most of Konstantinos' effort is often summarized in simple transactions, similar to ordering a coffee.

Μαρία, η οποία εργαζόταν σε ένα εστιατόριο στο κέντρο της Αθήνας, είχε δει κάτι τέτοιο πάρα πολλές φορές.

Maria, who worked in a restaurant in the center of Athens, had seen such things many times.

Έχοντας εργασθεί στο εστιατόριο για πέντε χρόνια, είχε ενθουσιαστεί, συγκινηθεί και γελάσει με πάρα πολλές στιγμές.

Having worked at the restaurant for five years, she had been thrilled, moved, and laughed with many moments.

Την ημέρα που γνώρισε τον Κωνσταντίνο, τον νέο πελάτη και φίλο από την Αμερική, η Μαρία δεν περίμενε ότι θα προσθέσει μια νέα ανάμνηση στην ατελείωτη λίστα της.

The day she met Konstantinos, the new customer and friend from America, Maria did not expect to add a new memory to her endless list.

Μετά από μια βαριά μέρα γεμάτη από ανακαλύψεις και περιπέτειες στην Αθήνα, ο Κωνσταντίνος κατέστρωσε το σχέδιο να παραγγείλει έναν ίσως πολύ επιθυμητό αλλά χαμηλού ποντικού καφέ.

After a heavy day full of discoveries and adventures in Athens, Konstantinos planned to order a possibly much-desired but low-key coffee.

"Έναν γάιδαρο, παρακαλώ," ανέφερε εκείνος, προσπαθώντας να προφέρει την παραγγελία με την καλύτερη ελληνική προφορά του.

"A donkey, please," he mentioned, trying to pronounce the order with his best Greek accent.

Η Μαρία σφράγισε τα χείλη της για να μην γελάσει.

Maria sealed her lips to avoid laughing.

"Βεβαίως, θα σας φέρω ένα γάιδαρο αμέσως!

"Of course, I will bring you a donkey right away!"

" απάντησε, παίζοντας το παιχνίδι.

she replied, playing along.

Η Μαρία και ο Κωνσταντίνος γέλασαν όταν εδώ και εκεί οι άνθρωποι στο εστιατόριο αναρωτήθηκαν πώς θα μπορούσε να μπει ένας γάιδαρος εκεί μέσα.

Maria and Konstantinos laughed as here and there people in the restaurant wondered how a donkey could fit in there.

Τελικά, ο Κωνσταντίνος παρήγγειλε τον καφέ του και η ιστορία για την αναμόνη του γάιδαρου έγινε μια θρυλική ανάμνηση μεταξύ τους.

In the end, Konstantinos ordered his coffee, and the story of waiting for the donkey became a legendary memory between them.

Ο Κωνσταντίνος κατέληξε να προφέρει σωστά την ελληνική λέξη για τον καφέ και η Μαρία είχε μια περισσότερη απίθανη ιστορία για να διηγηθεί στους φίλους της.

Konstantinos eventually learned to pronounce the Greek word for coffee correctly, and Maria had one more unlikely story to tell her friends.

Και αν κάποτε ο Κωνσταντίνος ζητήσει πάλι έναν γάιδαρο, η Μαρία ήταν έτοιμη να δεχθεί την παραγγελία με χαρούμενη καρδιά και μεγάλο χαμόγελο.

And if Konstantinos ever asks for a donkey again, Maria was ready to accept the order with a happy heart and a big smile.

Το ξεκαρδιστικό λάθος του Κωνσταντίνου έκανε τη δύσκολη διαδικασία της εκμάθησης μιας νέας γλώσσας λίγο πιο ευχάριστη.

Konstantinos' hilarious mistake made the difficult process of learning a new language a little more enjoyable.