Το αλάτι κάψιμο της Αθήνας έσταζε από τις γλάρους που κινούνταν με αγριεμένη χάρη πάνω από τα ιστορικά κτίρια της πόλης.

The saltiness of Athens seeped from the seagulls moving with wild grace above the historic buildings of the city.

Κάτω στους ασφαλτόστρωτους δρόμους, δύο αυτοκίνητα έμεναν δεμένα σε έναν αγώνα βολής.

Down on the asphalt-covered streets, two cars were tied in a parking duel.

Η Μαρία έχοντας τα χειριστήρια και ο Δημήτρης καθόμενος δίπλα της, το πάλεψαν να παρκάρουν εκείνο το αυτοκίνητο παράλληλα στο στενό δρόμο.

Maria at the wheel and Dimitris sitting next to her struggled to park that car parallel on the narrow road.

Με την πρώτη τους προσπάθεια, έχασαν τον πρώτο γύρο.

In their first attempt, they missed the mark.

Το πίσω μέρος του αυτοκινήτου άγγιξε την παρακείμενη μπάρα.

The back of the car touched the nearby bar.

Αλλά δεν το'παρατησαν.

But they didn't give up.

«Όχι, όχι, όχι», φώναξε η Ελένη, που παρακολουθούσε από το πεζοδρόμιο.

"No, no, no," shouted Eleni, who was watching from the sidewalk.

Ήταν μέρος μιας ομάδας ηλικιωμένων κατοίκων του δρόμου, αναπαυμένοι σε παλιές ξύλινες καρέκλες, παρακολουθώντας και κριτικάροντας κάθε επιχείρημα πάρκινγκ που συνέβαινε εδώ και δεκαετίες.

She was part of a group of elderly residents of the street, reclined on old wooden chairs, observing and critiquing every parking attempt that had taken place here for decades.

Αλλά η Μαρία και ο Δημήτρης δεν επέκυψαν.

But Maria and Dimitris didn't falter.

Ενισχυμένος από τη διαρκή πρακτική και την κούρσα ενάντια στην ύπαρξη, ο Δημήτρης ξαναγύρισε το τιμόνι και για λίγα δευτερόλεπτα, όλα ήταν ήσυχα όσο το αυτοκίνητο χόρευε προς την ορθή κατεύθυνση.

Strengthened by continuous practice and competition against existence, Dimitris turned the wheel again, and for a few seconds, all was calm as the car danced towards the correct direction.

«Ίσως πρέπει να βγεις και να κοιτάξεις», είπε η Μαρία, αλλά ο Δημήτρης ήταν ήδη έξω, επικοινώνησε με τη Μαρία μέσω μιας σειράς ατελείωτων χειρονομιών που θα μπορούσαν να είναι είτε ένα είδος σκληρής ποίησης ή εντελώς ακατανόητες.

"Maybe you should get out and look," Maria said, but Dimitris was already out, communicating with Maria through a series of endless gestures that could have been either a type of harsh poetry or completely indecipherable.

Τελικά, στάθηκε ανάμεσα στα δύο πάρκινγκ.

Finally, he stood between the two parking spaces.

Η κατάσταση ήταν περίπλοκη, αλλά μετά από ένα σημείο, η Μαρία τελικά το έπιασε.

The situation was complicated, but at a certain point, Maria finally got it.

Το αίσθημα της επιτυχίας που έριξε είναι δύσκολο να περιγραφεί – ένας συνδυασμός ανακούφισης και περηφάνιας που πλημμύρισε την καρδιά της.

The feeling of success that washed over her is hard to describe - a mix of relief and pride that filled her heart.

Ο Δημήτρης φώναξε από τη θέση του στο πεζοδρόμιο, μεγάλο χαμόγελο πλατύ όσο το Άργος επάνω από το πρόσωπό του.

Dimitris shouted from his place on the sidewalk, a broad smile as wide as the Argos above his face.

Κι έτσι, καθώς η ηλιαχτίδα έριχνε μακριές σκιές στους πεζούς δρόμους της Αθήνας, οι γλάροι πέταξαν ελεύθεροι πάνω από την ομάδα των ηλικιωμένων, η οποία για πρώτη φορά σε δεκαετίες είχε απομείνει άναυδη.

And so, as the sunlight cast long shadows on the pedestrian streets of Athens, the seagulls flew freely above the group of elderly, which for the first time in decades was left amazed.