Ο ήλιος ανέτειλε πάνω από την Ακρόπολη, κάνοντας τον Παρθενώνα να λάμπει.

The sun rose above the Acropolis, making the Parthenon shine.

Ο Αλέξανδρος στεκόταν μπροστά από τον ναό.

Alexander stood in front of the temple.

Οι θύμισες από την παιδική του ηλικία γέμιζαν το μυαλό του.

Memories from his childhood filled his mind.

Εδώ, παλιά, έπαιζε με την αδερφή του, την Έλενα.

Here, long ago, he used to play with his sister, Helena.

Πολλά χρόνια είχαν περάσει από τότε.

Many years had passed since then.

Η Έλενα είχε φύγει για σπουδές στο εξωτερικό και οι δρόμοι τους είχαν χωριστεί.

Helena had gone abroad to study, and their paths had diverged.

Σήμερα, όμως, θα συναντιόντουσαν ξανά.

But today, they would meet again.

Ο Αλέξανδρος είχε κανονίσει να βρει την αδερφή του στον Παρθενώνα.

Alexander had arranged to find his sister at the Parthenon.

Η Έλενα έφτασε στην Αθήνα εκείνη την ημέρα.

Helena arrived in Athens that day.

Προχωρώντας προς τον Παρθενώνα, ένιωθε την καρδιά της να χτυπά γρήγορα.

As she walked towards the Parthenon, she felt her heart beating rapidly.

Η πόλη είχε αλλάξει, αλλά η αγάπη της για τον αδερφό της παρέμενε ίδια.

The city had changed, but her love for her brother remained the same.

Ξαφνικά, αντίκρισε τον Αλέξανδρο κοντά στον ναό.

Suddenly, she saw Alexander near the temple.

Έτρεξε προς το μέρος του και εκείνος άνοιξε τα χέρια του για να την αγκαλιάσει.

She ran towards him, and he opened his arms to embrace her.

Τα μάτια τους γέμισαν δάκρυα χαράς.

Their eyes filled with tears of joy.

Η αίσθηση ήταν απερίγραπτη.

The feeling was indescribable.

Η αδελφική αγάπη τους ήταν πιο δυνατή από ποτέ.

Their sibling love was stronger than ever.

«Σε περίμενα» είπε ο Αλέξανδρος με ένα χαμόγελο.

"I've been waiting for you," Alexander said with a smile.

«Πόσο μου έλειψες!

"I missed you so much!"

»«Κι εμένα» απάντησε η Έλενα χαμογελώντας.

"Me too," Helena replied, smiling.

Πήγαν να καθίσουν σε ένα παγκάκι που βρισκόταν στον συνήθη χώρο τους όταν ήταν παιδιά.

They went to sit on a bench that was their usual spot when they were children.

Η θέα της πόλης από εκεί ήταν μαγευτική.

The view of the city from there was enchanting.

Συζητούσαν για ώρες, ανταλλάσσοντας ιστορίες και αναμνήσεις.

They talked for hours, exchanging stories and memories.

«Θυμάσαι όταν βλέπαμε τα αστέρια από εδώ;

"Do you remember when we used to watch the stars from here?"

» ρώτησε η Έλενα.

Helena asked.

«Ναι» είπε ο Αλέξανδρος.

"Yes," said Alexander.

«Και παίζαμε με τα λουλούδια στους κήπους».

"And we played with the flowers in the gardens."

Η μέρα κυλούσε γρήγορα.

The day passed quickly.

Η χαρά της επανένωσης τους ζέσταινε τις καρδιές.

The joy of their reunion warmed their hearts.

Αποφάσισαν να μην αφήσουν ξανά τόσο καιρό να περάσει χωρίς να ειδωθούν.

They decided never to let so much time pass again without seeing each other.

«Ας μείνουμε πάντα κοντά, ακόμη και αν βρισκόμαστε μακριά» είπε η Έλενα.

"Let's always stay close, even if we are far apart," said Helena.

«Συμφωνώ» απάντησε ο Αλέξανδρος.

"I agree," Alexander responded.

Η νύχτα έπεφτε, αλλά η σύνδεση τους και η φιλία τους έλαμπαν σαν τα αστέρια στον αθηναϊκό ουρανό.

Night fell, but their bond and friendship shone like the stars in the Athenian sky.

Η σχέση τους είχε κερδίσει τον χρόνο και τα εμπόδια.

Their relationship had withstood time and obstacles.

Ήταν ξανά μαζί, και αυτό είχε σημασία.

They were together again, and that was what mattered.

Με ευτυχία και χαρά, υποσχέθηκαν να δουν τα αστέρια ξανά την επόμενη φορά.

With happiness and joy, they promised to watch the stars again next time.

Αυτή τη φορά, όμως, χωρίς να χρειαστεί να περιμένουν τόσα χρόνια.

This time, however, without having to wait so many years.

Η ιστορία τους ήταν πάλι γεμάτη φως.

Their story was again full of light.

Όπως ο Παρθενώνας, η αγάπη τους στάθηκε ανθεκτική στον χρόνο.

Like the Parthenon, their love had stood resilient in the face of time.

Και έζησαν ευτυχισμένοι, ανταλλάσσοντας φιλιά και αγκαλιές, περιμένοντας το επόμενο όμορφο ηλιοβασίλεμα.

And they lived happily, exchanging kisses and hugs, awaiting the next beautiful sunset.