Ημέρα ζεστή στο Πλάκα.

A hot day in Plaka.

Ο Δημήτρης περπατούσε στα αρχαία σοκάκια.

Dimitris was walking through the ancient alleys.

Ο ήλιος ήταν δυνατός.

The sun was strong.

Ο Δημήτρης φορούσε ένα καπέλο, αλλά ιδρώτας τον πλημμύριζε.

Dimitris was wearing a hat, but sweat was flooding him.

Τα δρομάκια της Πλάκας ήταν γεμάτα χρώματα.

The alleys of Plaka were full of colors.

Καταστήματα με αναμνηστικά, καφενεία, και τουρίστες παντού.

Shops with souvenirs, coffeehouses, and tourists everywhere.

Ο Δημήτρης ήθελε να τα δει όλα.

Dimitris wanted to see everything.

Ήταν η πρώτη του φορά στην Αθήνα.

It was his first time in Athens.

Στην αρχή, όλα ήταν όμορφα.

At first, everything was beautiful.

Είχε μια αίσθηση περιπέτειας.

He had a sense of adventure.

Έβγαλε πολλές φωτογραφίες.

He took many photos.

Ένιωθε χαρούμενος.

He felt happy.

Οι στενοί δρόμοι είχαν ιστορία.

The narrow streets had history.

Κάθε βήμα ήταν ένα ταξίδι στο παρελθόν.

Every step was a journey into the past.

Μετά από λίγο, όμως, ο Δημήτρης άρχισε να ζαλίζεται.

After a while, however, Dimitris began to feel dizzy.

Ο ήλιος έκαιγε πάνω από το κεφάλι του.

The sun was burning over his head.

Ένιωθε το κεφάλι του βαρύ.

His head felt heavy.

Έψαχνε για λίγο ίσκιο.

He looked for some shade.

Σταμάτησε μπροστά από ένα παλιό καφενείο.

He stopped in front of an old coffeehouse.

Κάθισε σε μια καρέκλα.

He sat on a chair.

"Ένα νερό, παρακαλώ," είπε στον σερβιτόρο.

"A water, please," he said to the waiter.

Το νερό ήρθε, αλλά ένιωσε την ζάλη να χειροτερεύει.

The water came, but he felt the dizziness getting worse.

Ο σερβιτόρος παρατήρησε τον Δημήτρη.

The waiter noticed Dimitris.

"Είσαι καλά;

"Are you okay?"

" ρώτησε.

he asked.

"Νομίζω ότι έχω ηλίαση," απάντησε ο Δημήτρης.

"I think I have heat stroke," replied Dimitris.

Ο σερβιτόρος τον κοίταξε με ανησυχία.

The waiter looked at him with concern.

"Περίμενε εδώ," είπε ο σερβιτόρος και μπήκε στο καφενείο.

"Wait here," said the waiter and went into the coffeehouse.

Ο Δημήτρης πήρε μια βαθιά αναπνοή.

Dimitris took a deep breath.

Ο ιδρώτας κατέβαινε στο πρόσωπό του.

The sweat was running down his face.

Ένιωθε αδύναμος.

He felt weak.

Ο σερβιτόρος επέστρεψε με μια πετσέτα βρεγμένη με κρύο νερό.

The waiter returned with a towel soaked in cold water.

Την έβαλε στο μέτωπό του Δημήτρη.

He placed it on Dimitris's forehead.

"Θα σε βοηθήσει," του είπε.

"This will help," he said.

"Μείνε εδώ στη σκιά και πιες νερό σιγά-σιγά.

"Stay here in the shade and drink water slowly."

"Ο Δημήτρης τον ευχαρίστησε.

Dimitris thanked him.

Καθόταν και ξεκουραζόταν.

He sat and rested.

Η πετσέτα ήταν δροσερή και ανακουφιστική.

The towel was cool and soothing.

Άρχισε να νιώθει λίγο καλύτερα.

He started to feel a little better.

Μετά από μια ώρα, όταν ένιωσε πιο δυνατός, σηκώθηκε.

After an hour, when he felt stronger, he stood up.

"Ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια," είπε στον σερβιτόρο.

"Thank you very much for your help," he said to the waiter.

Ο σερβιτόρος του χαμογέλασε.

The waiter smiled at him.

"Πρόσεχε τον ήλιο," του είπε.

"Be careful of the sun," he said.

Ο Δημήτρης, πιο προσεκτικός τώρα, συνέχισε την βόλτα του στην Πλάκα.

Dimitris, more cautious now, continued his walk in Plaka.

Υπόσχεθηκε στον εαυτό του να απολαύσει την ομορφιά της με προσοχή.

He promised himself to enjoy its beauty with care.

Κάθε τάβλα και κάθε γωνιά, μια καινούρια ανάμνηση στο μυαλό του.

Every plank and every corner, a new memory in his mind.

Και η περιπέτεια του Δημήτρη συνεχίστηκε με περισσότερη σκιά και ξεκούραση.

And Dimitris's adventure continued with more shade and rest.

Ανακάλυψε τα όμορφα σοκάκια της Πλάκας, αλλά αυτή τη φορά με μεγαλύτερη προσοχή και εκτίμηση.

He discovered the beautiful alleys of Plaka, but this time with greater care and appreciation.