Ο ήλιος έδωσε την πρώτη του ακτίνα στον ουρανό της Σαντορίνης.

The sun cast its first ray over the sky of Santorini.

Ο Νίκος, η Μαρία και η Έλενα ξύπνησαν με ενθουσιασμό.

Nikos, Maria, and Elena woke up with excitement.

Η μεγάλη μέρα είχε έρθει.

The big day had arrived.

Η μέρα του γάμου της Μαρίας.

Maria's wedding day.

Η Μαρία κοίταξε από το παράθυρό της.

Maria looked out from her window.

Έβλεπε τη θάλασσα και τον γαλάζιο ουρανό.

She could see the sea and the blue sky.

Η Σαντορίνη ήταν μαγική.

Santorini was magical.

Η τοποθεσία του γάμου ήταν στην άκρη του γκρεμού.

The wedding location was at the cliff's edge.

Η θέα του Αιγαίου ήταν απερίγραπτη.

The view of the Aegean was indescribable.

Η Έλενα, η μικρή αδελφή της Μαρίας, έτρεξε στο δωμάτιό της.

Elena, Maria's younger sister, ran into her room.

"Μαρία, είσαι έτοιμη;

"Maria, are you ready?"

" ρώτησε χαμογελαστή.

she asked with a smile.

"Ναι, Έλενα, είμαι έτοιμη," είπε η Μαρία, αγκαλιάζοντας την αδελφή της.

"Yes, Elena, I'm ready," Maria said, hugging her sister.

"Σήμερα θα είναι η πιο όμορφη μέρα.

"Today will be the most beautiful day."

"Ο Νίκος, ο πατέρας τους, μπήκε με ένα μεγάλο χαμόγελο.

Nikos, their father, entered with a big smile.

"Οι καλεσμένοι άρχισαν να έρχονται," είπε.

"The guests have started to arrive," he said.

"Πρέπει να είμαστε έτοιμοι.

"We need to be ready."

"Όλοι συγκεντρώθηκαν στην αυλή του σπιτιού.

Everyone gathered in the courtyard of the house.

Η μουσική έπαιζε και το φως της μέρας γέμιζε τα μάτια τους με ελπίδα.

The music played and the daylight filled their eyes with hope.

Η νύφη, η Μαρία, φορούσε ένα λευκό φόρεμα με δαντέλα και κρατούσε ένα μπουκέτο από λουλούδια.

The bride, Maria, wore a white dress with lace and held a bouquet of flowers.

Η Έλενα και ο Νίκος συνόδευσαν τη Μαρία στον γκρεμό.

Elena and Nikos accompanied Maria to the cliff.

Όλες οι λεπτομέρειες ήταν τέλειες.

Every detail was perfect.

Τα λουλούδια, τα τραπέζια, και οι καρέκλες ήταν όλα λευκά και μπλε, σαν το Αιγαίο.

The flowers, the tables, and the chairs were all white and blue, like the Aegean.

Καθώς η Μαρία προχωρούσε προς την άκρη του γκρεμού, ο γαμπρός την περίμενε με ανυπομονησία.

As Maria walked towards the edge of the cliff, the groom awaited her eagerly.

Τα μάτια τους συναντήθηκαν.

Their eyes met.

Η στιγμή ήταν μαγική.

The moment was magical.

Ο ιερέας άρχισε την τελετή.

The priest began the ceremony.

Οι λέξεις του ενώθηκαν με τον αέρα και τα κύματα.

His words mingled with the air and the waves.

Όλα ήταν ήρεμα και όμορφα.

Everything was calm and beautiful.

Οι καλεσμένοι χαμογελούσαν και κοιτούσαν με δάκρυα χαράς.

The guests smiled and watched with tears of joy.

"Νίκο, Έλενα, θα είμαι πάντα η ίδια Μαρία," είπε η Μαρία μετά το τέλος της τελετής.

"Nikos, Elena, I will always be the same Maria," Maria said after the ceremony ended.

"Σας αγαπώ όλους.

"I love you all."

"Ο γάμος της Μαρίας ήταν μια μέρα που θα θυμόταν για πάντα.

Maria's wedding was a day she would remember forever.

Η οικογένεια ήταν ενωμένη και χαρούμενη.

The family was united and happy.

Η Σαντορίνη θα ήταν για πάντα το αγαπημένο τους μέρος.

Santorini would forever be their favorite place.

Τώρα, όλοι ήταν έτοιμοι να ζήσουν το νέο κεφάλαιο της ζωής τους.

Now, everyone was ready to embark on the new chapter of their lives.

Οι καρδιές τους ήταν γεμάτες αγάπη και ελπίδα.

Their hearts were full of love and hope.

Ο ήλιος της Σαντορίνης συνέχισε να λάμπει, και η ζωή τους ήταν μόλις στην αρχή.

The sun of Santorini continued to shine, and their lives were just beginning.