Η ζέστη της Αθήνας ήταν έντονη εκείνο το καλοκαίρι.

The heat in Athens was intense that summer.

Ο ήλιος έλαμπε πάνω από την κεντρική αγορά, όπου οι πάγκοι ήταν γεμάτοι με φρούτα, λαχανικά και αρωματικά μπαχαρικά.

The sun shone over the central market, where stalls were filled with fruits, vegetables, and aromatic spices.

Η Λυσάνδρα προχωρούσε με ενθουσιασμό ανάμεσα στους πάγκους, ψάχνοντας σπάνια συστατικά για το νέο της εστιατόριο.

Lysandra moved with excitement among the stalls, searching for rare ingredients for her new restaurant.

Ο Νίκος, ο νεαρότερος αδερφός της, την ακολουθούσε πιο αργά, ανησυχώντας για κάθε λεπτομέρεια γύρω τους.

Nikos, her younger brother, followed more slowly, worrying about every detail around them.

“Πρόσεχε, Λυσάνδρα,” της έλεγε συχνά.

"Be careful, Lysandra," he often told her.

Αλλά εκείνη τον αγνοούσε συστηματικά, χαμένη στον κόσμο της μαγειρικής.

But she systematically ignored him, lost in the world of cooking.

Ξαφνικά, σκόνταψε πάνω σε ένα πάγκο με ξηρούς καρπούς.

Suddenly, she stumbled upon a stall with nuts.

Χωρίς να το καταλάβει, εισέπνευσε λίγη από τη σκόνη.

Without realizing it, she inhaled some of the dust.

Μέσα σε λίγα λεπτά, άρχισε να νιώθει δύσπνοια και το πρόσωπό της κοκκίνισε.

Within minutes, she began to feel breathless and her face turned red.

“Νίκο, δεν νιώθω καλά,” είπε λαχανιασμένη.

"Nikos, I don't feel well," she said, gasping.

Ο Νίκος την κοίταξε με ανησυχία.

Nikos looked at her with concern.

“Πρέπει να πάμε στο νοσοκομείο τώρα!” φώναξε.

"We need to go to the hospital now!" he shouted.

Όμως, οι περαστικοί γύρω τους σκέφτηκαν ότι ήταν μόνο μια ήπια αντίδραση.

However, the passersby around them thought it was just a mild reaction.

“Είναι απλά άγχος,” είπε ένας ηλικιωμένος άντρας.

"It's just anxiety," said an elderly man.

“Καθίστε λίγο και θα περάσει”.

"Sit down for a bit and it will pass."

Ο Νίκος δίστασε μόνο μια στιγμή προτού αποφασίσει.

Nikos hesitated for only a moment before deciding.

Αγνόησε τους περαστικούς και προσπάθησε να βρει ένα ταξί.

He ignored the passersby and tried to find a taxi.

Η Λυσάνδρα έσφιγγε το χέρι του, προσπαθώντας να αναπνεύσει.

Lysandra squeezed his hand, struggling to breathe.

“Νίκο, σε παρακαλώ,” είπε ψιθυριστά, η φωνή της ήταν μόλις ακουστή.

"Nikos, please," she whispered, her voice barely audible.

Ο Νίκος είδε τον πανικό στα μάτια της και ένιωσε το βάρος της απόφασης.

Nikos saw the panic in her eyes and felt the weight of the decision.

Τελικά, κατάφερε να σταματήσει ένα ταξί.

Finally, he managed to stop a taxi.

“Στο νοσοκομείο γρήγορα!” φώναξε στον οδηγό.

"To the hospital, quickly!" he shouted to the driver.

Η διαδρομή φάνηκε αιώνια, αλλά όταν έφτασαν, οι γιατροί δράση με ταχύτητα.

The journey seemed eternal, but when they arrived, the doctors acted swiftly.

Μέσα σε λίγο, η κατάσταση της Λυσάνδρας σταθεροποιήθηκε με την κατάλληλη φροντίδα.

Within a short time, Lysandra’s condition stabilized with the proper care.

“Συγγνώμη, Νίκο,” είπε μόλις βρήκε τη δύναμη να μιλήσει.

"I'm sorry, Nikos," she said once she found the strength to speak.

“Δεν ήξερα ότι ήταν τόσο σοβαρό”.

"I didn’t know it was so serious."

“Δεν πειράζει, αδερφή,” απάντησε ο Νίκος απαλά.

"It’s okay, sister," Nikos replied gently.

“Απλά χαίρομαι που είσαι καλά”.

"I’m just glad you’re alright."

Από εκείνη τη μέρα, ο Νίκος έγινε πιο σίγουρος και αποφασιστικός σε κρίσιμες στιγμές, και η Λυσάνδρα έμαθε να είναι πιο προσεκτική με το περιβάλλον της.

From that day on, Nikos became more confident and decisive in critical moments, and Lysandra learned to be more careful with her surroundings.

Η σχέση τους έγινε πιο δυνατή, και το εστιατόριο της Λυσάνδρας άνοιξε με επιτυχία, με τον Νίκο πάντα στο πλευρό της.

Their relationship grew stronger, and Lysandra’s restaurant opened successfully, with Nikos always by her side.