Στο νοσοκομείο της Αθήνας, ένα καλοκαιρινό πρωινό, ο Ανδρέας περπατούσε μπρος-πίσω.

In the hospital of Athens, on a summer morning, Andreas was pacing back and forth.

Ο ήλιος έλουζε το δωμάτιο από τα μεγάλα παράθυρα.

The sun flooded the room through the large windows.

Η Ελένη, η γυναίκα του, τον κοιτούσε με ανησυχία.

Eleni, his wife, watched him with concern.

Ήταν έτοιμη να γεννήσει το πρώτο τους παιδί.

She was ready to give birth to their first child.

Ο Ανδρέας ήταν νευρικός.

Andreas was nervous.

Είχε 32 χρόνια, δάσκαλος μουσικής και είχε πολλά όνειρα.

At 32 years old, a music teacher with many dreams, he loved his music but was now worried.

Αγαπούσε τη μουσική του, αλλά τώρα ανησυχούσε.

Could he combine his career with his new life as a father?

Μπορούσε να συνδυάσει την καριέρα του με τη νέα ζωή ως πατέρας; Έπρεπε να μείνει δίπλα στην Ελένη.

He needed to stay by Eleni's side.

Ήξερε πως είχε σημασία.

He knew it mattered.

Ήθελε να την καθησυχάσει πως ήταν έτοιμος για αυτή τη νέα αρχή.

He wanted to reassure her that he was ready for this new beginning.

Ξαφνικά, το τηλέφωνό του χτύπησε.

Suddenly, his phone rang.

Ήταν μια προσφορά για μια μεγάλη συναυλία.

It was an offer for a major concert.

Αυτή η ευκαιρία μπορούσε να ανεβάσει την καριέρα του.

This opportunity could elevate his career.

Όμως, έπρεπε να διαλέξει.

However, he had to choose.

Ο Ανδρέας ζούσε έναν εσωτερικό αγώνα.

Andreas was experiencing an internal struggle.

Φόβος και ενθουσιασμός μπλέκονταν.

Fear and excitement were intertwined.

Ο φόβος να μην γίνει καλός πατέρας τον έτρωγε.

The fear of not becoming a good father gnawed at him.

Αλλά η αγάπη του για την Ελένη και το μελλοντικό παιδί του ήταν πιο δυνατή.

But his love for Eleni and their future child was stronger.

Η στιγμή της γέννας ήρθε.

The moment of birth arrived.

Το τηλέφωνο ξαναχτύπησε, υπενθυμίζοντάς του την συναυλία.

The phone rang again, reminding him of the concert.

Κοίταξε την Ελένη στα μάτια.

He looked into Eleni’s eyes.

Κατάλαβε.

He understood.

Η θέση του ήταν εδώ.

His place was here.

Κρατώντας το χέρι της, παρέμεινε δίπλα της.

Holding her hand, he stayed by her side.

Μαζί καλωσόρισαν την κόρη τους.

Together they welcomed their daughter.

Με την κόρη του στα χέρια του, ο Ανδρέας ένιωσε μια αλλαγή.

With his daughter in his arms, Andreas felt a change.

Οι φόβοι του υποχώρησαν.

His fears subsided.

Η οικογένεια ήταν πλέον προτεραιότητα.

Family was now the priority.

Ένα κύμα σκοπού τον κατέκλυσε.

A wave of purpose overwhelmed him.

Σκέφτηκε να αφιερώσει ένα νέο τραγούδι στην κόρη του.

He thought of dedicating a new song to his daughter.

Ο ήλιος συνέχισε να λούζει το δωμάτιο, αλλά τώρα η καρδιά του ήταν πιο φωτεινή από ποτέ.

The sun continued to flood the room, but now his heart was brighter than ever.