Ο Νίκος έτρεχε γρήγορα, αργοπορημένος όπως συνήθως.

Nikos was running quickly, late as usual.

Βιαζόταν να προλάβει το τρένο για να φτάσει στη δουλειά του.

He was hurrying to catch the train to get to work.

Ο σταθμός του μετρό στην Αθήνα ήταν γεμάτος κόσμο, από αυτούς που επίσης έσπευδαν για τις δουλειές τους.

The metro station in Athens was crowded with people also rushing to their jobs.

Ο θόρυβος από τα μεγάφωνα και η δροσιά του φθινοπώρου γέμιζαν την ατμόσφαιρα.

The noise from the loudspeakers and the cool autumn air filled the atmosphere.

Η μυρωδιά του καφέ από το κοντινό κιόσκι ήταν έντονη.

The smell of coffee from the nearby kiosk was strong.

Καθώς ο Νίκος ανεβαίνει την κυλιόμενη σκάλα, χωρίς να το προσέξει, το κορδόνι του παπουτσιού του μπλέκεται στα μηχανήματα.

As Nikos was going up the escalator, without noticing, his shoelace got caught in the machinery.

Σταματά απότομα.

He stopped abruptly.

Πανικός καταλαμβάνει το βλέμμα του.

Panic filled his eyes.

Τι να κάνει τώρα; Να προσπαθήσει να ελευθερωθεί μόνος του ή να ζητήσει βοήθεια;

What should he do now? Try to free himself alone or ask for help?

Κοιτάζει γύρω του, ανάμεσα στο πλήθος.

He looked around at the crowd.

Η Ελένη στέκει λίγο πιο πίσω.

Eleni stood a little further back.

Βλέπει τον Νίκο και καταλαβαίνει το πρόβλημά του.

She saw Nikos and understood his problem.

Είναι πάντα πρακτική και αποφασιστική.

She was always practical and decisive.

Η Ελένη πλησιάζει γρήγορα.

Eleni quickly approached.

"Χρειάζεσαι βοήθεια;" τον ρωτά.

"Do you need help?" she asked him.

Ο Νίκος, αμήχανος, γνέφει θετικά.

Nikos, embarrassed, nodded yes.

Χωρίς να χάνει χρόνο, η Ελένη γονατίζει και με γρήγορες κινήσεις λύει το κορδόνι του Νίκου.

Without wasting time, Eleni knelt and swiftly untied Nikos's shoelace.

Ο Νίκος ανακουφίζεται.

Nikos felt relieved.

Την ίδια στιγμή, ο ήχος του τρένου που φτάνει προκαλεί αγωνία.

At the same moment, the sound of the arriving train caused anxiety.

Η Ελένη σηκώνεται και ψιθυρίζει "Έτοιμος!".

Eleni stood up and whispered, "Ready!"

Ο Νίκος την ευχαριστεί θερμά.

Nikos thanked her warmly.

Με μία τελευταία προσπάθεια, ο Νίκος τρέχει και μόλις καταφέρνει να μπει στο τρένο πριν κλείσουν οι πόρτες.

With one last effort, Nikos ran and just managed to get on the train before the doors closed.

Καθώς κάθεται στην καρέκλα του, κοιτάζει τα παπούτσια του.

As he sat in his seat, he looked at his shoes.

Γελάει.

He laughed.

Σκέφτεται πως πρέπει να δίνει προσοχή σε όλα, ακόμη και στα κορδόνια του.

He thought he must pay attention to everything, even his shoelaces.

Και την επόμενη φορά, να φύγει λίγο νωρίτερα από το σπίτι.

And next time, leave the house a bit earlier.

Η υπόσχεση στον εαυτό του είναι απλή αλλά σημαντική: δεν θα αργήσει ξανά.

The promise to himself was simple but important: he would not be late again.