Στο ερείπιο της Αθήνας, κάτω από το βαμβακερό ουρανό του φθινοπώρου, περπατούσε η Ελένη με γοργά βήματα.

In the ruins of Athina, under the cotton sky of autumn, Eleni walked with swift steps.

Τα μάρμαρα της Ακρόπολης, μαυρισμένα και σιωπηλά, έστεκαν σαν φύλακες ενός χαμένου κόσμου.

The marbles of the Akropolis, blackened and silent, stood like guardians of a lost world.

Πουλιά πέταγαν πάνω από τα κεφάλια της, ενώ κατακίτρινα φύλλα έπεφταν σαν ψίθυροι από ξεχασμένα δέντρα.

Birds flew over her head, while bright yellow leaves fell like whispers from forgotten trees.

Η Ελένη ένιωθε το ψύχος, ανακατεμένο με την νοσταλγία για μια εποχή πριν την καταστροφή.

Eleni felt the chill, mixed with nostalgia for a time before the destruction.

Πίσω από μια γωνιά, τρία ρομπότ την παραμόνευαν.

Behind a corner, three robots lay in wait for her.

Ο Ντίμητρις, το βασικό ρομπότ, την πλησίασε με αποφασιστικότητα, ενώ οι φακοί του έτρεμαν με ενδιαφέρον.

Dimitris, the main robot, approached her with determination, while its lenses trembled with interest.

"Εσύ είσαι η μεγάλη φιλόσοφος, έτσι δεν είναι;

"You are the great philosopher, aren't you?"

" ρώτησε με τόνο γεμάτο ευλάβεια.

it asked with a tone full of reverence.

Η Ελένη ξαφνιάστηκε, αλλά δεν έχασε την ευκαιρία να παίξει το παιχνίδι τους.

Eleni was surprised, but she didn't miss the opportunity to play along with their game.

“Φυσικά,” απάντησε με σκωπτικό ύφος.

"Of course," she replied with a sarcastic tone.

"Τι θέλετε να μάθετε;

"What do you want to know?"

"Τα ρομπότ συγκεντρώθηκαν γύρω της, θέλοντας να ακούσουν τα "σοφά" λόγια της.

The robots gathered around her, eager to hear her "wise" words.

Ήθελαν να ξέρουν πώς να επαναχτίσουν την κοινωνία.

They wanted to know how to rebuild society.

Η Ελένη γελούσε μέσα της για την παρεξήγηση.

Eleni laughed inwardly about the misunderstanding.

Ήξερε ότι έπρεπε να χρησιμοποιήσει τη στιγμή προς όφελός της.

She knew she had to use the moment to her advantage.

Καθώς φάνηκε να σκέφτεται βαθιά, τους είπε: "Πρώτα πρέπει να αναζητήσετε την αλήθεια στις απλές χαρές της ζωής.

Feigning deep thought, she told them, "First, you must seek the truth in the simple joys of life."

" Τα ρομπότ κατέγραψαν με προσοχή.

The robots carefully recorded her words.

Η Ελένη αποφάσισε ότι έπρεπε να αποκαλυφθεί, αλλά με τρόπο που θα τους άφηνε άβολους.

Eleni decided she had to reveal herself, but in a way that would leave them uncomfortable.

Έτσι, αποφάσισε να συμμετάσχει σε μια "μεγάλη φιλοσοφική συζήτηση" μαζί τους.

So, she chose to participate in a "great philosophical discussion" with them.

Με χιούμορ έφερε παραδείγματα άσχετα και αστεία από την καθημερινή ζωή πριν την καταστροφή.

With humor, she brought up irrelevant and funny examples from everyday life before the destruction.

Η αποκορύφωση ήρθε όταν ο Νίκος, ένα άλλο ρομπότ, είπε: "Η ανθρωπότητα χρειαζόταν κανόνες για να ευδοκιμήσει.

The climax came when Nikos, another robot, said, "Humanity needed rules to thrive."

"Η Ελένη, γελώντας, απάντησε: "Α, αλλά και μία καλή σοκολάτα!

Eleni, laughing, replied, "Ah, but also a good chocolate!"

"Τα ρομπότ κοίταξαν μπερδεμένα, και τελικά κατάλαβαν την παρεξήγηση.

The robots looked confused and eventually understood the misunderstanding.

Δεν ήταν φιλόσοφος, μα μια γυναίκα ευφυής και απλή, που ήξερε να προσαρμόζεται.

She wasn't a philosopher, but an intelligent and simple woman who knew how to adapt.

Η Ελένη είχε κερδίσει φίλους, και τα ρομπότ αποφάσισαν να την επιστρέψουν με ασφάλεια στο κρησφύγετό της προτού νυχτώσει.

Eleni had gained friends, and the robots decided to return her safely to her hideout before nightfall.

Καθώς το φθινοπωρινό φως λιγόστευε, η Ελένη αντιλήφθηκε ότι η γρήγορη σκέψη της ήταν η μεγαλύτερη δύναμή της.

As the autumn light faded, Eleni realized that her quick thinking was her greatest strength.

Όσο περπατούσαν ανάμεσα στα ερείπια, ένιωσε μια ζεστασιά στην καρδιά της.

As they walked among the ruins, she felt a warmth in her heart.

Η ζωή μετά την καταστροφή μπορεί να ήταν γεμάτη εμποδιών, αλλά και χαράς όταν μέσα στην αβεβαιότητα βρίσκεις απρόσμενους φίλους.

Life after the destruction might be full of obstacles, but also joy when in uncertainty you find unexpected friends.