Το φθινόπωρο είχε βάλει τα πιο όμορφα χρώματά του στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.

Autumn had adorned the Mouseio Physikis Istorias with its most beautiful colors.

Τα φύλλα έπεφταν απαλά έξω από τα μεγάλα παράθυρα και ο ήχος της παραδοσιακής μουσικής των Νεκρών με την Ημέρα των Νεκρών γινόταν ένα ευχάριστο υπόβαθρο.

Leaves were gently falling outside the large windows, and the sound of traditional music from the Day of the Dead provided a pleasant backdrop.

Η Ελένη, μια φοιτήτρια του πανεπιστημίου, ήταν εκεί για να απολαύσει την έκθεση και να ολοκληρώσει μια εργασία για το μάθημά της.

I Eleni, a university student, was there to enjoy the exhibition and complete an assignment for her class.

Η Έκθεση Ημέρας των Νεκρών ήταν γεμάτη με ζωηρά χρώματα και διακοσμήσεις.

The Day of the Dead Exhibition was full of vibrant colors and decorations.

Οι κατιφέδες έδιναν ένα γλυκό, αλλά ισχυρό άρωμα στο χώρο.

Marigolds gave the space a sweet yet strong aroma.

Η Ελένη, αν και ντροπαλή, ένιωθε μια ιδιαίτερη έλξη από την έκθεση.

Although shy, i Eleni felt a special attraction to the exhibition.

Ωστόσο, υπήρχε ένας κίνδυνος στην ομορφιά του χώρου: η αλλεργία της.

However, there was a danger in the beauty of the space: her allergy.

Ξαφνικά, άρχισε να αισθάνεται έναν κνησμό στη μύτη της.

Suddenly, she began to feel an itch in her nose.

Η ανάσα της γινόταν πιο δύσκολη.

Her breathing became more difficult.

Η Ελένη πάλεψε με την αμηχανία της.

i Eleni struggled with her embarrassment.

Να φύγει και να βρει ένα ασφαλές σημείο να ηρεμήσει ή να ζητήσει βοήθεια επί τόπου;

Should she leave to find a safe place to calm down or seek help on the spot?

Αποφάσισε να το συζητήσει με τη Μαρία και τον Κώστα, που ήταν κοντά.

She decided to discuss it with ti Maria and ton Kosta, who were nearby.

«Μαρία, δεν νιώθω καλά», είπε, προσπαθώντας να κρύψει τον πανικό στη φωνή της.

"Maria, I don’t feel well," she said, trying to hide the panic in her voice.

«Η μύτη μου.

"My nose...

νιώθω ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω καλά».

I feel like I can't breathe well."

Η Μαρία ανησύχησε, ενώ ο Κώστας δεν το σκέφτηκε δύο φορές.

i Maria grew worried, while o Kostas didn’t think twice.

«Πάμε να βρούμε κάποιον να σε βοηθήσει», είπε, κρατώντας την από το χέρι.

"Let's find someone to help you," he said, holding her hand.

Η Ελένη ένιωθε τα βλέμματα γύρω της, αλλά η κατάστασή της γινόταν επίμονη.

i Eleni felt the eyes around her, but her condition was becoming persistent.

Πλησίασαν έναν φύλακα του μουσείου.

They approached a museum guard.

«Συγγνώμη, η φίλη μου χρειάζεται βοήθεια», είπε ο Κώστας γρήγορα.

"Excuse me, my friend needs help," said o Kostas quickly.

Ο φύλακας άμεσα ειδοποίησε το προσωπικό του μουσείου.

The guard promptly notified the museum staff.

Οι άνθρωποι μαζεύτηκαν και προσφέρθηκαν να της δώσουν ένα αντιισταμινικό και να την οδηγήσουν σε ένα ήσυχο δωμάτιο.

People gathered and offered to provide her an antihistamine and lead her to a quiet room.

Η Ελένη, παρόλο που ντρεπόταν, ένιωσε την υποστήριξη και την καλοσύνη του κόσμου γύρω της.

Although embarrassed, i Eleni felt the support and kindness of those around her.

Εκεί, ένας άλλος επισκέπτης, ο Κώστας, της διηγήθηκε μια παρόμοια εμπειρία με αλλεργία.

There, another visitor, o Kostas, shared a similar allergy experience with her.

Ήταν ανακούφιση να ξέρει ότι δεν ήταν μόνη.

It was a relief to know she wasn't alone.

Αφού ανέκτησε την ανάσα της και αισθάνθηκε καλύτερα, η Ελένη αναλογίστηκε πόσο σημαντική ήταν η βοήθεια από τους άλλους.

After regaining her breath and feeling better, i Eleni reflected on how important it was to receive help from others.

Ένιωσε ευγνωμοσύνη και κατάλαβε ότι το να παραδέχεται τις αδυναμίες της δεν ήταν δείγμα αδυναμίας, αλλά δύναμης.

She felt gratitude and understood that admitting her weaknesses was not a sign of weakness, but of strength.

Άνοιξε την καρδιά της στο νέο της φίλο και περίμενε με χαρά την υπόλοιπη ημέρα.

She opened her heart to her new friend and looked forward to the rest of the day.

Το φθινόπωρο συνέχιζε να περιβάλλει το μουσείο, ενώ η Ελένη, η Μαρία και ο Κώστας συνέχισαν την περιήγησή τους, πιο δεμένοι και αναζωογονημένοι από την εμπειρία.

Autumn continued to envelop the museum as i Eleni, i Maria, and o Kostas continued their tour, more bonded and rejuvenated by the experience.