Η ώρα ήταν περασμένες έξι το απόγευμα και το χειμώνα ο καιρός ήταν παγερός.

The time was past six in the evening, and in winter, the weather was freezing.

Η προσωρινή σκηνή του νοσοκομείου, στη Θεσσαλονίκη, ήταν γεμάτη κίνηση, ακόμα κι αν το ρεύμα είχε κοπεί.

The temporary hospital tent in Thessaloniki was bustling, even though the power had been cut.

Οι νοσηλευτές κινούνταν με φακούς στο χέρι, και ίχνη φλόγας από κεριά έριχναν σκιές στους τοίχους.

The nurses moved around with flashlights in hand, and flickers of candle flames cast shadows on the walls.

Ο Νίκος, ένας νέος νοσηλευτής, αν και ανήσυχος, ήταν αποφασισμένος.

Nikos, a young nurse, though anxious, was determined.

Ήθελε να αποδείξει την αξία του και να βοηθήσει.

He wanted to prove his worth and help.

Σήμερα το βράδυ ήταν η πρώτη του νυχτερινή βάρδια.

Tonight was his first night shift.

Ο Νίκος πέρασε γρήγορα ανάμεσα στους ασθενείς, έκανε ό,τι μπορούσε για να κρατήσει τη σειρά.

Nikos quickly moved among the patients, doing what he could to maintain order.

Ξαφνικά, άκουσε έναν ψίθυρο.

Suddenly, he heard a whisper.

Ήταν η Ελένη.

It was Eleni.

Η φωνή της ίσα που κουβέντιαζε πάνω από τις άλλες.

Her voice barely rose above the others.

Ήταν ανήσυχη για τον αδερφό της, έναν ασθενή που είχε χαθεί από τη σκηνή.

She was anxious about her brother, a patient who had gone missing from the tent.

Ο Νίκος πλησίασε και προσπάθησε να την καθησυχάσει.

Nikos approached and tried to reassure her.

Της είπε ότι όλα θα πήγαιναν καλά.

He told her that everything would be alright.

Αποφάσισε να τη βοηθήσει.

He decided to help her.

Η Ελένη ήταν μία γυναίκα με δύναμη.

Eleni was a woman of strength.

Μαζί, αν και με δυσκολία λόγω της σκιαγραφημένης ατμόσφαιρας, άρχισαν να αναζητούν ενδείξεις.

Together, though with difficulty due to the shadowy atmosphere, they began searching for clues.

Ζήτησαν από τον Γιάννη, τον έμπειρο γιατρό, να τους βοηθήσει.

They asked Yiannis, the experienced doctor, to help them.

Ο Γιάννης ήταν σκεπτικός.

Yiannis was skeptical.

Δεν πίστευε πως ένας νοσηλευτής σαν τον Νίκο μπορούσε να λύσει το μυστήριο.

He didn't believe that a nurse like Nikos could solve the mystery.

Αλλά ο Νίκος ήταν αποφασισμένος.

But Nikos was determined.

Ψάχνοντας, βρήκαν ένα αφύλακτο πέρασμα στην άκρη της εγκατάστασης.

Searching, they found an unguarded passage at the edge of the facility.

Οι δύο τους, με τη βοήθεια του Γιάννη που τελικά άρχισε να πιστεύει στην αποφασιστικότητα του Νίκου, κατευθύνθηκαν μέσα του.

The two of them, with the help of Yiannis, who eventually began to believe in Nikos' determination, headed inside.

Στο τέλος του περάσματος, βρήκαν τον χαμένο αδερφό της Ελένης.

At the end of the passage, they found Eleni's missing brother.

Ήταν ξέσκουπιστος, αλλά ασφαλής.

He was disheveled, but safe.

Ήταν μεθυσμένος από τον ύπνο και τα φάρμακα και είχε περπατήσει στον ύπνο.

He was sleepwalking, likely due to sleep and medication.

Η Ελένη ξέσπασε σε δάκρυα χαράς.

Eleni burst into tears of joy.

Ο Γιάννης έδωσε στον Νίκο ένα αναγνωριστικό χτύπημα στον ώμο.

Yiannis gave Nikos a commendatory tap on the shoulder.

Είχε αποδείξει την ικανότητά του.

He had proven his ability.

Ο Νίκος ένιωσε μια βαθιά ικανοποίηση.

Nikos felt a deep satisfaction.

Ήταν πια σίγουρος για την αποστολή του.

He was now confident in his mission.

Και η Ελένη, ανακουφισμένη, αγκάλιασε τον αδερφό της, γνωρίζοντας πως ο ηρωισμός ενός νοσηλευτή έκανε τη διαφορά.

And Eleni, relieved, embraced her brother, knowing that the heroism of a nurse made all the difference.