Ο ήλιος είχε μόλις ανατείλει επάνω από την Σαντορίνη, φωτίζοντας το λευκό των σπιτιών και το μπλε της θάλασσας.

The sun had just risen over Santorini, illuminating the white of the houses and the blue of the sea.

Στο κομψό συνεδριακό κέντρο, που έβλεπε τη θάλασσα, ο Μίλος προσπαθούσε να κρατήσει την ψυχραιμία του.

In the elegant conference center overlooking the sea, Milos was trying to keep his composure.

Τα νερά έμοιαζαν να καθρεφτίζουν το εσωτερικό του άγχος.

The waters seemed to reflect his internal anxiety.

Είχε έρθει στη Σύνοδο για να παρουσιάσει το πρωτοποριακό του έργο.

He had come to the Conference to present his groundbreaking work.

Όμως, είχε και έναν άλλο στόχο: να μιλήσει επιτέλους με την Κατερίνα, την παλιά του φίλη από τα φοιτητικά χρόνια.

However, he also had another goal: to finally speak with Katerina, his old friend from their college years.

Οι δυο τους δεν είχαν ανταλλάξει λέξη εδώ και χρόνια λόγω μιας παρεξήγησης.

The two had not exchanged words for years due to a misunderstanding.

Ο Μίλος τώρα καταλάβαινε πως είχε αφήσει το φόβο να τον εμποδίζει να την πλησιάσει.

Milos now realized he had allowed fear to prevent him from approaching her.

Ήταν η ώρα να αλλάξει τα πράγματα, να βρει το θάρρος να αντιμετωπίσει το παρελθόν.

It was time to change things, to find the courage to confront the past.

Ο χώρος ήταν γεμάτος.

The venue was full.

Όλοι μιλούσαν, γελούσαν, αντάλλασσαν ιδέες.

Everyone was talking, laughing, exchanging ideas.

Ο Μίλος ένιωθε το στομάχι του να σφίγγεται, βλέποντας την Κατερίνα από μακριά.

Milos felt his stomach tighten as he saw Katerina from afar.

Ήταν απαραίτητο να της μιλήσει, όμως εκείνη φαινόταν απρόσιτη, η σκιά της παλιάς προδοσίας μεταξύ τους δυσπρόσιτη σαν το ηφαίστειο της Νέας Καμένης απέναντι.

He needed to speak to her, but she seemed unreachable, the shadow of their past betrayal as inaccessible as the volcano of Nea Kameni across the way.

Καθώς ο ήλιος άρχισε να χάνεται πίσω από τα σύννεφα, ξαφνικά, τα φώτα έσβησαν.

As the sun began to disappear behind the clouds, suddenly, the lights went out.

Ένα αναστεναγμός από την έκπληξη απλώθηκε στην αίθουσα.

A gasp of surprise spread through the room.

Στο σκοτάδι, ο Μίλος βρήκε το θάρρος που του έλειπε.

In the darkness, Milos found the courage he had been lacking.

Προχώρησε προς την κατεύθυνση της Κατερίνας, με τη μόνη πηγή φωτός την αχνή λάμψη από το κινητό του.

He moved toward Katerina's direction, with the only source of light being the faint glow from his phone.

«Κατερίνα;

"Katerina?"

» φώναξε απαλά.

he called softly.

Η φωνή της ήταν ήσυχη, σχεδόν διστακτική.

Her voice was quiet, almost hesitant.

«Μίλος;

"Milos?"

»Έσπασε ο πάγος.

The ice was broken.

Υπό το μαλακό φως, ο Μίλος άρχισε να μιλά.

Under the soft light, Milos began to speak.

Τής εξήγησε όλα όσα είχαν προκαλέσει την παρεξήγηση τους.

He explained everything that had caused their misunderstanding.

Είχαν υπάρξει λάθος πληροφορίες, ακούγοντας κάτι από τρίτους.

There had been misinformation, hearing things from third parties.

Ο Μίλος ήταν ειλικρινής, πληγωμένος από το χάσμα που είχε δημιουργηθεί.

Milos was sincere, hurt by the rift that had formed.

Παρά τη διστακτικότητά της, η Κατερίνα τον άκουσε.

Despite her hesitance, Katerina listened to him.

Μετά από μια μεγάλη παύση, εκείνη πήρε μια βαθιά ανάσα.

After a long pause, she took a deep breath.

«Σε συγχωρώ, Μίλος.

"I forgive you, Milos.

Το να αφήσω πίσω το παρελθόν, μου ανήκει», του είπε καταπραϋντικά.

Leaving the past behind is up to me," she told him soothingly.

Τα φώτα επέστρεψαν στην αίθουσα με μια ξαφνική λάμψη.

The lights returned to the room with a sudden flash.

Οι παρευρισκόμενοι άρχισαν να χειροκροτούν για την επαναφορά.

The attendees began to applaud for the restoration.

Ο Μίλος και η Κατερίνα χαμογέλασαν ο ένας στον άλλον με ευγνωμοσύνη.

Milos and Katerina smiled at each other with gratitude.

Το παρελθόν δεν υπήρχε πια, και το μέλλον τους καλούσε μαζί, γεμάτο υποσχέσεις και κοινές επιτυχίες.

The past was gone, and the future called to them together, full of promises and shared successes.