Ανοιξιάτικα, το Αθηναϊκό Δημόσιο Λύκειο έμοιαζε πιο ζωντανό από ποτέ.

In the springtime, the Athinaiko Dimosio Lykeio looked more lively than ever.

Ελληνογαλανές σημαίες κυμάτιζαν σε κάθε γωνιά και μαθητές βιαστικοί έτρεχαν παντού, προετοιμάζοντας τις τελευταίες λεπτομέρειες για το σχολικό διαγωνισμό ταλέντου.

Blue and white flags waved at every corner, and students rushed everywhere, preparing the final details for the school's talent contest.

Η γιορτή της Εθνικής Επετείου προσέδιδε μια πατριωτική πινελιά στον αέρα.

The celebration of the National Anniversary added a patriotic touch to the air.

Η Έλενα στεκόταν άκρη στη μεγάλη αίθουσα, παρακολουθώντας.

i Elena stood at the edge of the large hall, observing.

Είχε καταπληκτική φωνή, αλλά ποτέ δεν τόλμησε να τραγουδήσει μπροστά σε κοινό.

She had an amazing voice, but she never dared to sing in front of an audience.

Την κυρίευε το άγχος.

Anxiety consumed her.

Όμως, φέτος ήταν διαφορετικά.

However, this year was different.

Ήθελε να τιμήσει τον παππού της που πολέμησε για την ανεξαρτησία της Ελλάδας.

She wanted to honor her grandfather who fought for the independence of Elladas;Greece.

«Έλενα, πρέπει να το κάνεις!

"Elena, you have to do it!"

» της είπε ο Νίκο, ο οποίος ήταν δίπλα της μαζί με τον Ανδρέα.

Niko said to her, who was next to her along with Andrea.

Οι δύο φίλοι της ήταν τόνοι στήριξης.

Her two friends were pillars of support.

«Πιστεύουμε σε σένα.

"We believe in you.

Κι αν εσύ τραγουδήσεις, ο παππούς σου θα χαίρεται από εκεί ψηλά.

And if you sing, your grandfather will be happy from up above."

»Η Έλενα ήξερε ότι είχαν δίκιο.

i Elena knew they were right.

Πήρε μια βαθιά ανάσα και άνοιξε μια παλιά επιστολή που της είχε αφήσει ο παππούς της.

She took a deep breath and opened an old letter her grandfather had left her.

Τα λόγια του της έδωσαν δύναμη.

His words gave her strength.

«Να θυμάσαι πάντα ποια είσαι και από πού έρχεσαι», έγραφε.

"Always remember who you are and where you come from," it read.

Αυτά τα λόγια την ώθησαν να πάρει μια απόφαση.

These words prompted her to make a decision.

Ήταν η μέρα του διαγωνισμού.

It was the day of the contest.

Η αίθουσα γέμισε με μαθητές και καθηγητές.

The hall filled with students and teachers.

Η Έλενα περίμενε πίσω από τις κουρτίνες, η καρδιά της χτυπούσε δυνατά.

i Elena waited behind the curtains, her heart pounding.

Όμως, οι φωνές του Νίκο και του Ανδρέα της έδωσαν κουράγιο.

However, the voices of Niko and Andrea gave her courage.

Όταν ήρθε η σειρά της, ανέβηκε στη σκηνή, οι παλάμες της έτρεμαν.

When her turn came, she stepped onto the stage, her palms trembling.

Το κοινό τη κοίταζε με περιέργεια.

The audience looked at her with curiosity.

Άρχισε να τραγουδάει ένα αργό, παραδοσιακό τραγούδι.

She began to sing a slow, traditional song.

Η φωνή της ξεκινούσε αργά, αλλά σταθερά άρχισε να δυναμώνει.

Her voice started out soft, but steadily began to grow stronger.

Η πατριωτική ατμόσφαιρα γέμισε κάθε γωνιά της αίθουσας.

The patriotic atmosphere filled every corner of the hall.

Το τραγούδι τελείωσε.

The song ended.

Η σιωπή κράτησε μόνο μια στιγμή πριν ξεσπάσουν τα χειροκροτήματα.

Silence lasted only a moment before applause erupted.

Η Έλενα χαμογέλασε και ένιωσε το βάρος να φεύγει από πάνω της.

i Elena smiled and felt the weight lift off her.

Ανέκτησε την αυτοπεποίθησή της και απέκτησε το θάρρος να κυνηγήσει το πάθος της για το τραγούδι.

She regained her confidence and gained the courage to pursue her passion for singing.

Ο Νίκο και ο Ανδρέας την αγκάλιασαν όταν κατέβηκε από τη σκηνή.

o Niko and o Andreas hugged her when she came down from the stage.

Η Έλενα παρέλαβε το βραβείο της και η καρδιά της γέμισε ευγνωμοσύνη.

i Elena received her award and her heart was filled with gratitude.

Το ταξίδι της μόλις ξεκινούσε, αλλά τώρα ήξερε ότι μπορούσε να αντιμετωπίσει κάθε εμπόδιο με γενναιότητα και πίστη στον εαυτό της.

Her journey was just beginning, but now she knew she could face any obstacle with bravery and faith in herself.