Η άνοιξη είχε φτάσει στο λιοστάσι της Κρήτης.

Spring had arrived at the liostasi of Crete.

Τα κλαδιά των ελαιόδεντρων ήταν γεμάτα με λουλούδια και οι αρωματικές μυρωδιές των φρέσκων ελιών γέμιζαν τον αέρα.

The branches of the olive trees were full of flowers, and the aromatic scents of fresh olives filled the air.

Η οικογένεια του Νίκου μαζεύτηκε για να γιορτάσει το Πάσχα, κάτω από τη σκιά των αρχαίων αυτών δέντρων.

The family of Nikos gathered to celebrate Easter under the shade of these ancient trees.

Ο Νίκος, ο νεαρός που πρόσφατα είχε επιστρέψει από τις σπουδές του στο εξωτερικό, στεκόταν λίγο πιο μακριά.

Nikos, the young man who had recently returned from his studies abroad, stood a little farther away.

Ένιωθε ξένος στο ίδιο του το σπίτι.

He felt like a stranger in his own home.

Η Ελλάδα τού φαινόταν μακρινή και οι παραδόσεις της ξένες.

Greece felt distant to him, and its traditions foreign.

Η Ελένα, η ξαδέλφη του, τον πλησίασε.

Elena, his cousin, approached him.

Ήταν πάντα πιστή στις οικογενειακές παραδόσεις.

She was always faithful to family traditions.

Μαζί, άρχισαν να φτιάχνουν τις πασχαλινές λιχουδιές.

Together, they began to make the Easter treats.

Η γιαγιά Μαρία καθόταν με χάρη στη σκιά ενός μεγάλου δέντρου.

Grandmother Maria sat gracefully in the shade of a large tree.

Η φωνή της, γεμάτη σοφία, ήταν η κόλλα που κρατούσε την οικογένεια ενωμένη.

Her voice, full of wisdom, was the glue that kept the family united.

Άρχισε να λέει παραμύθια για την Κρήτη και την ιστορία τους.

She began to tell tales of Crete and their history.

Ο Νίκος καθόταν κοντά της, ακούγοντας προσεκτικά, αναζητώντας τις ρίζες του στις ιστορίες της.

Nikos sat close to her, listening carefully, seeking his roots in her stories.

Καθώς πλησίασε το βράδυ της Ανάστασης, η οικογένεια συγκεντρώθηκε για την τελετή της αφής της αναστάσιμης λαμπάδας.

As the evening of the Resurrection approached, the family gathered for the ceremony of lighting the resurrection candle.

Ο Νίκος παρακολουθούσε με δέος.

Nikos watched with awe.

Το φως της λαμπάδας φωτίζε τα πρόσωπα των δικών του.

The light of the candle illuminated the faces of his loved ones.

Εκείνη τη στιγμή, ένιωσε το θαύμα του εορτασμού, καθαρό και ζωντανό μέσα του.

At that moment, he felt the wonder of the celebration, pure and alive within him.

Η αναγνώριση αυτή ήρθε σαν ένα κύμα ελπίδας και ανανέωσης.

This realization came like a wave of hope and renewal.

Κατάλαβε ότι μπορεί να είναι μέρος και των δυο κόσμων: της σύγχρονης εκπαίδευσής του και των παραδοσιακών ριζών του.

He understood that he could be a part of both worlds: his modern education and his traditional roots.

Η καρδιά του γέμισε με την αίσθηση ότι ανήκει.

His heart filled with the sense of belonging.

Η γιορτή συνεχίστηκε με γλέντι, χορούς και τραγούδια κάτω από το φως των αστεριών.

The celebration continued with feasting, dances, and songs under the starlight.

Ο Νίκος αποφάσισε ότι θέλει να κρατήσει τις παραδόσεις ζωντανές στη ζωή του, χωρίς να χάσει τις νέες εμπειρίες που είχε την τύχη να γνωρίσει.

Nikos decided that he wanted to keep the traditions alive in his life, without losing the new experiences he was fortunate enough to know.

Καθώς το Πάσχα στην Κρήτη έφτανε στο τέλος του, ο Νίκος στεκόταν αγκαλιά με την οικογένεια του, πιο ενωμένος από ποτέ.

As Easter in Crete came to an end, Nikos stood embracing his family, more united than ever.

Τώρα ήξερε ότι η πατρίδα του δεν ήταν απλώς ένα μέρος, αλλά μια κομμάτι της ψυχής του.

He now knew that his homeland was not just a place, but a piece of his soul.