
Siobhán's St. Patrick's Day Discovery: A Star's Journey
FluentFiction - Irish
Siobhán's St. Patrick's Day Discovery: A Star's Journey
Bhí brón orm ó bheith i mo sheasamh ar thaobh an stáitse.
I was sad standing on the side of the stage.
Ach, bhí rud éigin faoi na tithe solais sa halla mór a spreag Siobhán.
But there was something about the spotlights in the large hall that inspired Siobhán.
Bhí lá mór i mBaile Átha Cliath, Lá Fhéile Pádraig abhí ann, agus bhí turas scoile ag an rang chuig an Músaem Náisiúnta na hÉireann - Stair an Dúlra.
It was a big day in Baile Átha Cliath, Lá Fhéile Pádraig was here, and the class had a school trip to the National Museum of Ireland - Natural History.
Bhí na múrtha daoine ann, gach éinne ag iarraidh rud éigin speisialta a fheiceáil.
There were throngs of people there, everyone wanting to see something special.
Bhí Siobhán, cailín deich mbliana d’aois, ag dreapadh go tapa lena cairdeóna.
Siobhán, a ten-year-old girl, quickly climbed with her friends.
Bhí spleodar ina súile, ah! an múrtha rudaí nua le foghlaim.
There was excitement in her eyes, ah! So many new things to learn.
Bhí sis’ an ceann a bhí ag iarraidh rud éigin iontach a aimsiú le h-impress a múinteoir agus a cairde.
She was the one wanting to find something wonderful to impress her teacher and friends.
Bhí Declan agus Maeve in éineacht léi, áfach, bhí an slua duine ag éirí leadránach.
Declan and Maeve were with her; however, the crowd was becoming tedious.
Ní raibh sé éasca dul tríd na daoine.
It wasn't easy to get through the people.
Bhí a intinn lán de shúileóireacht agus díomhaoin, ach stop sí ag an uaireadóir mór cloiche.
Her mind was full of wandering and idleness, but she stopped at the big stone clock.
“Ná fág as ifreann, Siobhán,” a dúirt Declan, “ní mór dúinn an grúpa a leanúint.”
“Don’t get lost, Siobhán,” said Declan, “we must follow the group.”
Ach bhí Siobhán fiosrach.
But Siobhán was curious.
Chuir sí Fear na Fáis ar thaibhse bhréige, dúirt sí lena cairde go dtiocfadh sí tar éis a bheith críochnaithe.
She put the Fear na Fáis on a pretend ghost, and she told her friends she'd catch up after she was finished.
Bhí sí ag iarraidh dul timpeall na cúinne go húisciúil, díreach mar a dhéanfadh tóraitheoir eachtraíochta.
She wanted to meander around the corner as an adventure seeker would.
Chuaigh sí isteach i gcúinne ciúin.
She went into a quiet corner.
Thosaigh sí ag damhsa léi féin, ag cuardach luachmhar ghoidte de léarscáil na farraige beag nó bréagán nua.
She started dancing with herself, searching for a stolen treasure of a small sea map or a new toy.
Ansin, tháinig sí trasna ar fhossúil mhór, alfalla, ina raibh sé i bhfolach go páirteach taobh thiar de na taispeántais.
Then, she came across a large fossil, a marvel, partially hidden behind the displays.
Bhí a croí ag bualadh go tréan.
Her heart was pounding.
“Iontach,” d’fhoghlaim sí ó fhear foirne.
“Amazing,” she learned from a staff member.
“Is maith an rud é go bhfuil súil le do shúile.
“It's good to have an eye for details.
Rud nua-aimsithe.
Something newly discovered.”
Rith sí ar ais chuig a cairde agus a múinteoir.
She ran back to her friends and teacher.
“Féach seo! Tá sé iontach!” a bhí sí ag rá léim as feistí.
“Look at this! It's amazing!” she said, jumping with enthusiasm.
Bhí an múinteoir sásta leis an bhfuinneamh agus an fiosracht a bhí uirthi.
The teacher was pleased with her energy and curiosity.
“Ionadaíocht iontach, a Siobhán.
“Great representation, Siobhán.
Tá tú díreach tar éis seomra faisnéise a aimsiú!
You've just found an information room!”
Ní raibh Siobhán ag iarraidh go mbeadh deireadh leis an eachtra seo.
Siobhán didn't want this adventure to end.
Ach bhí sé ag teacht beidh i bhfoirm cheiliúradh.
But it was concluding with a form of celebration.
Tar éis an lae sin, thosaigh sí ag smaoineamh nach raibh aon ní dodhéanta, agus go raibh an tsúil gearr ar eolas speisialta b’fhéidir nach mbeadh riamh ag an gcuideachtain céanna.
After that day, she started thinking that nothing was impossible, and that a keen eye for special knowledge might not be something the same gathering would ever have.
Lá a bhain taitneamh as an rang sin.
It was a day the class truly enjoyed.
Na daoine go léir ag imirt agus ag gáire, ag baint saoil as an saol.
Everyone was playing and laughing, savoring life.
Siobhán ní raibh cúthail a thuilleadh.
Siobhán was no longer shy.
Bhí sí bródúil as a fiosracht agus a dtús.
She was proud of her curiosity and initiative.
Bhí sí sásta ina réalta newscastacht féin.
She was happy in her own newfound stardom.