
Autumn Reunion: Siblings Mend Bonds in Gaillimh's Market
FluentFiction - Irish
Loading audio...
Autumn Reunion: Siblings Mend Bonds in Gaillimh's Market
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Bhí an ghrian ag cur a solas óir ar an margadh i nGaillimh.
The sun was casting its golden light on the market in Gaillimh.
Bhí an fómhar tar éis titim anuas ar an gcathair, ag déanamh na duilleoga ar na crainn a bheith dearg agus buí.
Autumn had descended upon the city, turning the leaves on the trees red and yellow.
Ag an margadh, bhí Aisling agus Cian, beirt deartháireacha, ag siúl timpeall.
At the market, Aisling and Cian, a pair of siblings, were walking around.
Crochadh garlands brioscán os cionn na stallaí clúdaithe le spéaclaí airgeadacha agus milseáin séasúracha.
Garlands of crisps were hanging above the stalls covered with shimmering glasses and seasonal sweets.
Bhí Aisling ar a bealach chuig stalla a d'iompair boladh blasta ceapairí úra.
Aisling was on her way to a stall carrying the delicious aroma of fresh sandwiches.
Bhí imní uirthi le Cian.
She was worried about Cian.
Ní raibh sí sásta leis na mallaibh tar éis a raibh tarlaithe sa teaghlach ina dhiaidh.
She had not been happy with him lately after what had happened in the family.
Níor labhair siad le chéile roimhe seo go ciúin.
They hadn't spoken quietly with each other before.
Bhíodh barúil mhaith idir iad, ach roimh an díospóireacht mhór, chuaigh gach rud a mhilleadh.
They used to have a good opinion of each other, but before the big argument, everything went to ruin.
"Haigh, Cian," arsa Aisling le meangadh beag, ag súil go mbeidh an eochair eadrom ag bogadh rud beag é.
"Hi, Cian," said Aisling with a small smile, hoping the light tone would ease things a bit.
"Conas atá cúrsaí?
"How are things?"
"Bhí cuma coimeádach ar Cian.
Cian looked withdrawn.
"Táim ceart go leor, Aisling," a d'fhreagair sé, a shúile ag scanadh na timpeallachta, ag seachaint súile a dheirféar.
"I'm okay, Aisling," he replied, his eyes scanning the surroundings, avoiding his sister's eyes.
Bhí ionadh ar Aisling an teannas a bhí eatarthu a mhothú.
Aisling was surprised by the tension between them.
Ach bhí plean aici.
But she had a plan.
"Bhíos ag smaoineamh.
"I was thinking...
Tá sé ráithe bliantúil anois.
It's the annual quarter now.
Tá an teaghlach ag ullmhú don saoire, mar is gnách.
The family is preparing for the holiday, as usual.
Ba mhaith liom cuireadh a thabhairt duit teacht.
I'd like to invite you to come."
"D'fhéach Cian ina súl ar feadh nóiméid, ciúin gan focail.
Cian looked into her eyes for a moment, silent without words.
"Agus tar éis an díospóireacht sin, cad chuige?
"And after that argument, why?"
" arsa sé, rud beag cúthail.
he asked, a bit shy.
Tháinig na focail go mall ar Aisling.
The words came slowly to Aisling.
"B'fhéidir nár thuig mé cé chomh díomách a bhí tú.
"Maybe I didn't understand how disappointed you were.
Ach táimid uile ag iarraidh rudaí a dheisiú.
But we're all trying to fix things.
Is mothúchánach domsa gan tú a bheith ann.
It's emotional for me not to have you there."
"Bhí fearg le cruthú ar aghaidh Chian ach ansin thosaigh sé ag meath.
Anger appeared on Cian's face but then began to fade.
"Cinnte.
"Sure...
Mo chuid den choireacht a bhí agam.
I played my part in the wrongdoing.
D'fhéadfaimis araon a dhéanamh níos fearr," a d'aithin sé le féin-chinsireacht éigin.
We could both do better," he admitted with some self-censorship.
"D'fhéadfadh sé a bheith spreagúil bheith san áit a bhfuil ár n-óige.
"It could be exciting to be where our youth is."
"Bhí an gaol idir stallaí, thart ar aroma na mblasanna áitiúla, gan bhealach an-te ach rathúil i málaidí Marsanaigh d'áit agus d'iarracht coitianta.
The relationship between the stalls, around the aroma of local flavors, wasn't very warm but was successful in the Marsanaigh's shared efforts.
"Seo," arsa Aisling ar deireadh, ag taispeáint ar bán a leathnaigh go leathaní, "lig daltaí dúinn gúna suas an lá sin.
"Here," said Aisling finally, pointing to an area that widened broadly, "let's dress up students that day."
"Glacadh leis an tairiscint, le meangadh aisteach a thagann ar aghaidh Cian.
The offer was accepted, with a peculiar smile coming to Cian's face.
"Fair go leor, tiocfaidh mé.
"Fair enough, I'll come.
Ní raibh a fhios agam cé chomh brónach a bhí mé é seo a chailleadh.
I didn't realize how sad I was to miss this."
"D'athraigh an ghaoth.
The wind changed.
Bhí an síneadh eatarthu lag ina meascán le seans le guth a labhairt agus a bhaineann úsáid as chuimhne uair sa láthair a tháinig le chéile.
The gap between them was weak in their mix with a chance to speak and use the memory of a moment that came together.
Sheasfadh comhchuibhreacht nua.
A new harmony would stand.
Amach anseo, ina n-aonar ag cian, thug Cian cúpla clog a chur ann.
Later, alone in the distance, Cian brought a few bells to bear there.
Bhí sé beartas corraitheach dó, agus b'fhéidir, súil go mbeadh síocháin níos deimhneach ina dteaghlach.
It was an exciting decision for him, and perhaps, a hope for more secure peace in their family.
Thug sé éirí gréine go maith mar gheall ar an threoir deireadh a bhí dáiríre, ach tús sona a bhí ann.
He welcomed the sunrise because of the serious final direction, but it was a happy beginning.