Met een blij gezicht stapte Anna uit de trein in Amsterdam.

With a happy face, Anna stepped off the train in Amsterdam.

Ze was dol op dit mooie, drukke en kleurrijke stadje.

She loved this beautiful, bustling, and colorful little town.

Ze was op zoek naar een legendarisch pannenkoekenhuis.

She was looking for a legendary pancake house.

Ze was vaak door de kanalen en steegjes van Amsterdam gedwaald, maar het pannenkoekenhuis had ze nooit gevonden.

She had often wandered through the canals and alleyways of Amsterdam, but she had never found the pancake house.

Vandaag zou anders zijn, beloofde ze zichzelf.

Today would be different, she promised herself.

Anna begon de stad op haar gemak te verkennen.

Anna began to explore the city at her leisure.

Ze passeerde de beroemde bloemenmarkt, de mensenmassa op de Dam en de fietsers die voorbijgingen.

She passed the famous flower market, the crowd on Dam Square, and the passing cyclists.

Maar de smalle straten van Amsterdam waren als een doolhof voor Anna.

But the narrow streets of Amsterdam were like a maze to Anna.

Ze raakte verdwaald.

She got lost.

Ze kwam bij de rivier de Amstel.

She arrived at the river Amstel.

Anna was daar nog nooit geweest!

Anna had never been there before!

Bootjes gleden voorbij.

Boats glided by.

Ze zag mensen lachen en genieten.

She saw people laughing and enjoying themselves.

Maar Anna kon niet genieten.

But Anna couldn't enjoy it.

Ze was haar weg kwijt.

She was lost.

Anna vroeg een oude dame om hulp.

Anna asked an old lady for help.

'Kunt u me helpen, alstublieft?'

"Can you help me, please?"

vroeg ze.

she asked.

'Ik ben op zoek naar het pannenkoekenhuis.'

"I'm looking for the pancake house."

De oude dame lachte en wees naar een straatje.

The old lady laughed and pointed to a small street.

'Volg die straat,' zei ze.

"Follow that street," she said.

'Dan vind je het.'

"Then you will find it."

Met een hoopvol hart volgde Anna de weg.

With a hopeful heart, Anna followed the path.

Maar na een tijdje stond ze weer op hetzelfde plein.

But after a while, she ended up back at the same square.

Ze was weer verdwaald!

She was lost again!

Plotseling zag ze een groep kinderen.

Suddenly, she saw a group of children.

Ze zaten op de grond en aten pannenkoeken!

They were sitting on the ground, eating pancakes!

Anna's ogen lichtten op.

Anna's eyes lit up.

'Waar hebben jullie die pannenkoeken vandaan?'

"Where did you get those pancakes from?"

vroeg ze.

she asked.

De kinderen wezen naar een klein, gezellig ogend huisje aan het einde van een straat.

The children pointed to a small, cozy-looking house at the end of a street.

Een geur van warme pannenkoeken omringde haar toen ze naar het huisje liep.

A smell of warm pancakes surrounded her as she walked towards the house.

Een bordje boven de deur zei: "Het Pannenkoekenhuis".

A sign above the door said: "The Pancake House".

Anna's hart sprong op.

Anna's heart leaped.

Ze had het eindelijk gevonden!

She had finally found it!

Ze kon niet wachten om naar binnen te gaan en een heerlijke pannenkoek te bestellen.

She couldn't wait to go inside and order a delicious pancake.

En zo, na een lange, ingewikkelde zoektocht, vond Anna eindelijk haar beroemde lokale pannenkoekenhuis in Amsterdam.

And so, after a long and complicated search, Anna finally found her famous local pancake house in Amsterdam.

Geduld en doorzettingsvermogen hadden haar de weg gewezen.

Patience and perseverance had guided her the way.

Verdwaald zijn in Amsterdam was geen probleem meer voor Anna.

Getting lost in Amsterdam was no longer a problem for Anna.

Want ze wist nu, waar ze ook was, ze zou uiteindelijk haar weg vinden.

Because now she knew, wherever she was, she would eventually find her way.

En natuurlijk, waar het heerlijkste pannenkoekenhuis van Amsterdam te vinden was.

And of course, where to find the most delicious pancake house in Amsterdam.