In de bruisende stad Amsterdam zat Emma bij haar favoriete café aan de gracht.

In the bustling city of Amsterdam, Emma sat at her favorite café by the canal.

Ze keek naar de zwaaiende bloemen in de zon en hoorde het rinkelen van de vele fietsbellen.

She watched the waving flowers in the sun and heard the ringing of many bicycle bells.

Het was een mooie dag.

It was a beautiful day.

Aan de andere kant van de gracht zat Lucas, een fietskoerier.

On the other side of the canal, Lucas, a bike courier, sat.

Zijn fiets was zijn alles.

His bike was his everything.

In het glanzende rood en glimmend chroom was het de snelste fiets van de stad.

In its glossy red and shining chrome, it was the fastest bike in the city.

Nu stond de fiets geparkeerd op de brug, terwijl Lucas even pauze nam.

Now the bike was parked on the bridge while Lucas took a break.

Emma stond op van haar plek.

Emma stood up from her spot.

Ze wilde ook gaan fietsen.

She also wanted to go for a ride.

Dus, ze zag een rode glanzende fiets op de brug staan.

So, she saw a shiny red bike on the bridge.

Ze dacht dat het de nieuwe huurfiets was, dus stapte ze op.

She thought it was the new rental bike, so she hopped on.

Maar, oh nee!

But, oh no!

De Fiets was enorm snel!

The bike was incredibly fast!

Ze reed eerst tegen een bloempot aan, toen tegen een prullenbak en struikelde bijna in de gracht.

She first ran into a flowerpot, then into a trash can, and almost stumbled into the canal.

De mensen op straat lachten om haar.

The people on the street laughed at her.

Het was een hilarisch gezicht.

It was a hilarious sight.

Lucas, aan de andere kant, was geschokt.

Lucas, on the other hand, was shocked.

Ze reed op zijn fiets!

She was riding his bike!

Hij rende achter haar aan.

He ran after her.

Maar Emma was al een paar meter verder, zigzaggend tussen de mensen door.

But Emma was already a few meters away, zigzagging through the people.

En ondertussen bleef ze bijna tegen alles aanrijden.

And in the meantime, she kept almost running into everything.

Ondanks alles moest ook Lucas lachen.

Despite it all, even Lucas had to laugh.

Plotseling botste ze tegen een stapel kaas in een winkel.

Suddenly, she crashed into a stack of cheese in a store.

Lucas haalde haar eindelijk in.

Lucas finally caught up to her.

Hij hielp Emma opstaan.

He helped Emma up.

'Ik dacht dat dit een huurfiets was', zei ze verlegen en iedereen lachte nog harder.

"I thought this was a rental bike," she said shyly, and everyone laughed even harder.

Lucas moest lachen.

Lucas chuckled.

'Je kan er beter een krijgen met trainingswielen', zei hij, en hielp haar met het uitzoeken van een echte huurfiets.

"You'd better get one with training wheels," he said and helped her pick out a real rental bike.

Vanaf die dag werden ze goede vrienden en Emma, ja, ze leerde uiteindelijk hoe ze echt moest fietsen.

From that day on, they became good friends and Emma, well, she eventually learned how to ride properly.

En Lucas?

And Lucas?

Nou, hij maakte altijd grapjes over haar eerste rit op zijn fiets.

Well, he always made jokes about her first ride on his bike.

Zo eindigt ons verhaal in de prachtige stad Amsterdam.

And that's how our story ends in the beautiful city of Amsterdam.