In Amsterdam, de stad vol grachten en fietsen, wonen Jeroen en Sophie.

In Amsterdam, the city full of canals and bikes, Jeroen and Sophie live.

Grappig genoeg hebben ze elkaar nog nooit ontmoet, zelfs niet bij het fietsen, wat ze beiden graag doen.

Funny enough, they have never met each other before, not even while biking, which they both enjoy.

Met zijn rode gezicht van de inspanning rijdt Jeroen op zijn fiets.

With his red face from exertion, Jeroen rides his bike.

Sophie, met haar vlechten wapperend, fietst naar dezelfde bocht.

Sophie, with her braids fluttering, cycles towards the same turn.

BANG!

BANG!

Ze botsen.

They collide.

Met een grote SPLASH vallen ze in de gracht!

With a big SPLASH, they fall into the canal!

"Hé, mijn naam is Jeroen!

"Hey, my name is Jeroen!"

" roept hij, terwijl hij naar haar zwaait.

he shouts, waving at her.

Ze zwemt naar hem toe.

She swims towards him.

"Ik ben Sophie," zegt ze, water druipend van haar vlechten.

"I am Sophie," she says, water dripping from her braids.

Jeroen lacht, de grilligheid van de situatie inziend.

Jeroen laughs, realizing the spontaneity of the situation.

Sophie glimlacht verlegen terug.

Sophie shyly smiles back.

Een bootje komt langs.

A boat passes by.

Een oude man helpt hen aan boord.

An old man helps them on board.

Ze zijn nu veilig, maar helemaal nat.

They are safe now, but completely wet.

De boot maakt een tocht over de gracht.

The boat takes a trip along the canal.

Jeroen en Sophie kijken rond.

Jeroen and Sophie look around.

Ze zien rijen statige huizen, de bruggen en de watervogels op de gracht.

They see rows of stately houses, the bridges, and the water birds on the canal.

Jeroen en Sophie praten en lachen tijdens de boottocht.

Jeroen and Sophie talk and laugh during the boat ride.

Ze delen hun liefde voor fietsen en de stad Amsterdam.

They share their love for biking and the city of Amsterdam.

Sophie vindt Jeroen grappig en aardig.

Sophie finds Jeroen funny and nice.

Jeroen vindt Sophie slim en grappig.

Jeroen thinks Sophie is smart and funny.

Ze worden vrienden.

They become friends.

Aan het eind van de boottocht zijn ze droog.

At the end of the boat ride, they are dry.

De oude man zet hen af bij hun fietsen.

The old man drops them off at their bikes.

Ze beloven elkaar weer te zien.

They promise to see each other again.

Ze zwaaien en fietsen weg.

They wave and ride away.

Vanaf die dag zijn Jeroen en Sophie altijd samen.

From that day on, Jeroen and Sophie are always together.

Ze fietsen, lachen en genieten van Amsterdam.

They bike, laugh, and enjoy Amsterdam.

Ze zijn gelukkiger dan ooit.

They are happier than ever.

Ze overwinnen samen vele obstakels, maar vallen nooit meer in de gracht.

They overcome many obstacles together, but never fall into the canal again.

En zo wordt een ongeluk een geluk bij een ongeluk.

And so, an accident turns into a stroke of luck.

Een onverwachte botsing verandert in vriendschap.

An unexpected collision turns into friendship.

Zo vindt vreugde zijn weg naar het leven van Jeroen en Sophie, in het hart van Amsterdam.

Joy finds its way into the lives of Jeroen and Sophie, in the heart of Amsterdam.

Wat een dag om nooit te vergeten!

What a day to never forget!