Op een gewone maandag in Amsterdam stond Jan klaar om naar zijn werk te fietsen.

On a typical Monday in Amsterdam, Jan was ready to cycle to work.

Zijn huis was klein, maar knus, vol met planten en foto's van zijn reizen.

His house was small but cozy, filled with plants and photos from his travels.

Hij had zijn koffie snel opgedronken en zat snel op de fiets.

He quickly drank his coffee and hopped on his bike.

Maar de lucht was grauw.

But the sky was gray.

Erg grauw.

Very gray.

In het hart van het stadje speelde de wind met de bladeren en liet een lichte druppel op Jans gezicht vallen.

In the heart of the city, the wind played with the leaves and a light droplet fell on Jan's face.

Het was begonnen.

It had started.

Jan hield niet van regen.

Jan didn't like rain.

Vooral niet als hij naar zijn werk moest.

Especially when he had to go to work.

Maar hij was al laat en kon niet terug.

But he was already late and couldn't turn back.

De druppels werden groter en dikker, ze vielen sneller en sneller.

The droplets grew bigger and thicker, falling faster and faster.

Op zijn werk was iedereen droog.

At work, everyone was dry.

Maar Jan, hij was een vallende regendruppel.

But Jan, he was a falling raindrop.

Zijn haar was nat, zijn kleren waren nat.

His hair was wet, his clothes were wet.

Het water liep langs zijn rug.

The water ran down his back.

Alles aan Jan was nat.

Everything about Jan was wet.

Iedereen lachte.

Everyone laughed.

Ze lachten naar de regenman.

They laughed at the rain man.

Maar Jan lachte ook terug.

But Jan also laughed back.

Hij was nat, maar hij was blij.

He was wet, but he was happy.

Emma was ook op de fiets gekomen.

Emma had also come by bike.

Ze had een grote tas.

She had a big bag.

In de tas zat een paraplu.

Inside the bag was an umbrella.

Emma was slim.

Emma was clever.

Ze had altijd een paraplu bij zich.

She always had an umbrella with her.

Ze lachte naar Jan en gaf hem de paraplu.

She smiled at Jan and gave him the umbrella.

Nu was Jan niet alleen de regenman, maar ook de parapluman.

Now Jan wasn't just the rain man, he was also the umbrella man.

Iedereen lachte nog harder.

Everyone laughed even harder.

Ze lachten naar de parapluman.

They laughed at the umbrella man.

Jan keek naar de paraplu.

Jan looked at the umbrella.

Hij was groot en blauw.

It was big and blue.

"Dank je, Emma," zei Jan.

"Thank you, Emma," said Jan.

Hij lachte ook.

He laughed too.

Nu was hij niet alleen nat, maar hij had ook een paraplu.

Now he wasn't just wet, but he also had an umbrella.

Hij was de grappigste man op het werk.

He was the funniest man at work.

De dag ging verder.

The day continued.

Iedereen werkte.

Everyone worked.

Jan werkte ook.

Jan worked too.

Maar hij was nog steeds nat.

But he was still wet.

En hij had nog steeds de paraplu.

And he still had the umbrella.

Jan was bijzonder.

Jan was special.

Jan was grappig.

Jan was funny.

En Emma, zij was geniaal.

And Emma, she was brilliant.

Aan het einde van de dag ging Jan naar huis.

At the end of the day, Jan went home.

Hij nam de paraplu mee.

He took the umbrella with him.

De lucht was helder.

The sky was clear.

Er was geen regen.

There was no rain.

Maar Jan had de paraplu.

But Jan had the umbrella.

Hij keek naar de paraplu en lachte.

He looked at the umbrella and laughed.

Hij was een avontuur rijker.

He was richer in adventure.

En zo eindigt ons verhaal over Jan, de natte man met de paraplu.

And so ends our story about Jan, the wet man with the umbrella.

Hij had een zware dag, maar hij maakte het leuk.

He had a tough day, but he made it enjoyable.

Emma was er om hem te helpen.

Emma was there to help him.

Ze maakte de dag lichter.

She made the day brighter.

Ze maakte de dag grappiger.

She made the day funnier.

Dat was hun dag, een dag vol regen en lachen.

That was their day, a day full of rain and laughter.

Het was een goede dag.

It was a good day.

Een van die dagen die je altijd zal herinneren.

One of those days you will always remember.

Een van die dagen waarop je lachte omdat het regende.

One of those days when you laughed because it was raining.