In het hart van onze mooie Amsterdam, woonde een vrolijke meid genaamd Anna.

In the heart of our beautiful Amsterdam, lived a cheerful girl named Anna.

Bram, haar beste vriend, was altijd aan haar zijde.

Bram, her best friend, was always by her side.

Ze hielden van avontuur en deden altijd iets geks.

They loved adventure and always did something crazy.

Op een zonnige middag waren Anna en Bram in de stad.

On a sunny afternoon, Anna and Bram were in the city.

Ze lachten, aten stroopwafels en fietsten over de kronkelende straatjes van Amsterdam.

They laughed, ate stroopwafels, and cycled through the winding streets of Amsterdam.

Daar zagen ze de glinsterende grachten die de stad beroemd maken.

There they saw the glittering canals that make the city famous.

"Kijk, dat is een perfect plaatje!

"Look, that's a perfect picture!"

" riep Anna uit.

Anna exclaimed.

Ze pakte haar telefoon en klom op de fiets om een selfie te maken met de glinsterende gracht op de achtergrond.

She grabbed her phone and climbed on the bike to take a selfie with the sparkling canal in the background.

Plotseling verloor Anna haar evenwicht.

Suddenly, Anna lost her balance.

Met een grote plons viel ze van haar fiets recht in de gracht.

With a big splash, she fell off her bike right into the canal.

Haar telefoon slipte uit haar handen en Anna spartelde in het water.

Her phone slipped out of her hands and Anna floundered in the water.

"Bram, help!

"Bram, help!"

" riep ze, hoewel ze niet echt in gevaar was.

she called out, even though she wasn't really in danger.

De gracht was ondiep, maar de schrik maakte haar angstig.

The canal was shallow, but the shock made her frightened.

Zonder na te denken sprong Bram het water in.

Without thinking, Bram jumped into the water.

De mensen rondom begonnen te lachen.

The people around started laughing.

Hij verwachtte diep water, maar het was ondiep.

He expected deep water, but it was shallow.

Zowel Anna als Bram konden gemakkelijk uit het water lopen.

Both Anna and Bram could easily walk out of the water.

Nat en verward keken ze elkaar aan.

Wet and confused, they looked at each other.

Ze begonnen te lachen, eerst een giechel, toen een bulderend gelach.

They started laughing, first a giggle, then a roaring laughter.

Ze stonden samen in het midden van de gracht, drijfnat maar gelukkig.

They stood together in the middle of the canal, soaking wet but happy.

Het was een gek avontuur dat ze nooit zouden vergeten.

It was a crazy adventure they would never forget.

Hun vriendschap werd sterker.

Their friendship grew stronger.

En de selfie?

And the selfie?

Die bestond uit twee drijfnatte vrienden, nog altijd glimlachend.

It consisted of two dripping wet friends, still smiling.

Een perfect plaatje van een mooie dag.

A perfect picture of a beautiful day.

Vanaf die dag leerde Anna belangrijke lessen.

From that day on, Anna learned important lessons.

Eerst, fiets nooit bij een gracht terwijl je een selfie maakt.

First, never ride a bike near a canal while taking a selfie.

En tweede, zelfs in de meest gênante situaties kan je lachen met een echte vriend als Bram aan je zijde.

And second, even in the most embarrassing situations, you can laugh with a true friend like Bram by your side.

En zoals altijd in Amsterdam, hadden ze veel plezier en een verhaal om te vertellen.

And as always in Amsterdam, they had a lot of fun and a story to tell.