In de drukke stad Amsterdam, daar woonde Jan.

In the busy city of Amsterdam, there lived Jan.

Hij was een vriendelijke man van middelbare leeftijd.

He was a friendly middle-aged man.

Het drukke stadsleven had hij wel meegekregen, maar er was een ding dat hij nog nooit had geprobeerd: fietsen.

He had experienced the hustle and bustle of city life, but there was one thing he had never tried before: cycling.

Op een frisse ochtend in de herfst besloot Jan om eindelijk te leren fietsen.

On a crisp autumn morning, Jan decided it was finally time to learn how to ride a bike.

Hij kocht een tweedehands fiets van een vriendelijke vrouw.

He bought a second-hand bike from a friendly woman.

Een rode fiets met een fijne grote bel was het: perfect voor een beginner.

It was a red bike with a nice big bell: perfect for a beginner.

Jan had overduidelijk plezier en kon niet wachten om te beginnen.

Jan clearly had fun and couldn't wait to get started.

Op een zonnige middag was het tijd voor Jan zijn eerste poging.

One sunny afternoon, it was time for Jan's first attempt.

Met een beetje zenuwen stapte hij op de fiets.

With a little bit of nervousness, he got on the bike.

Hij begon wankelend, maar al snel kreeg hij de smaak te pakken.

He started wobbling, but soon got the hang of it.

Al gauw gleed hij over de hobbelige Amsterdamse straatstenen.

Before long, he was gliding over the bumpy Amsterdam cobblestones.

Maar toen kwam het: de enge bochten.

But then came the scary corners.

Amsterdam, met zijn kleine straatjes en vele bochten, is geen makkelijke plek om te leren fietsen.

Amsterdam, with its narrow streets and many turns, is not an easy place to learn how to ride a bike.

Jan moest plots een scherpe bocht nemen om niet tegen een bloemenkraam aan te botsen.

Jan suddenly had to make a sharp turn to avoid crashing into a flower stand.

Zijn fiets wankelde, hij verloor bijna zijn evenwicht.

His bike wobbled, he almost lost his balance.

Er kwam een gracht in zicht.

A canal came into view.

Jan wilde remmen, maar het was te laat.

Jan wanted to brake, but it was too late.

Met een grote plons belandde Jan in de gracht!

With a big splash, Jan ended up in the canal!

Gelukkig was hij niet gewond.

Luckily, he wasn't hurt.

Mensen die in de buurt waren, lachten en haalden hem uit het water.

People nearby laughed and helped him out of the water.

Gek genoeg was Jan niet ontmoedigd.

Strangely enough, Jan wasn't discouraged.

Hij klom uit de gracht, pakte zijn fiets, en probeerde het opnieuw.

He climbed out of the canal, picked up his bike, and tried again.

Deze keer ging het beter.

This time, it went better.

Hij stuurde soepel door de straten, zelfs smalle bochten waren geen probleem meer.

He maneuvered smoothly through the streets, even narrow corners were no longer a problem.

En zo was het dat Jan eindelijk zijn angst voor fietsen overwon.

And so it was that Jan finally overcame his fear of cycling.

Nu is hij een van de vele Amsterdamse fietsers die je ziet zoeven door de stad.

Now he is one of the many cyclists you see zooming through the city of Amsterdam.

Soms valt hij nog, maar hij staat altijd weer op en fietst verder.

Sometimes he still falls, but he always gets back up and continues cycling.

En dat is hoe Jan, ondanks alles, leerde om van fietsen te houden in het mooie Amsterdam.

And that's how Jan, despite everything, learned to love cycling in beautiful Amsterdam.