De wind blies door de knusse straten van Amsterdam.

The wind blew through the cozy streets of Amsterdam.

Anneke fietste over de glibberige klinkers, haar paraplu in één hand en haar stuur in de andere.

Anneke rode her bike over the slippery cobblestones, her umbrella in one hand and her handlebar in the other.

Het was een natte, regenachtige dag.

It was a wet, rainy day.

Haar paraplu was groot en kleurrijk, vol met bloembedrukte motieven.

Her umbrella was big and colorful, filled with flower-printed patterns.

Het was haar enige schild tegen de stortvloed die uit de hemel viel.

It was her only shield against the downpour from the sky.

De grachten scheidden de smalle straatjes van Amsterdam.

The canals separated the narrow streets of Amsterdam.

Op een normale dag waren ze mooi.

On a normal day, they were beautiful.

Maar vandaag waren ze gevaarlijk.

But today, they were dangerous.

Anneke wist dit.

Anneke knew this.

Toch fietste ze moedig door.

Yet she courageously continued to cycle.

Bij een scherpe bocht ging ze bijna mis.

At a sharp turn, she almost lost control.

Haar wielen glipten weg op de natte klinkers.

Her wheels slipped on the wet cobblestones.

Ze zwaaide wild met haar paraplu, op zoek naar balans.

She waved her umbrella wildly, trying to find balance.

Maar ze was snel.

But she was quick.

Met één ferme zwaai van haar arm stuurde ze haar fiets weer recht.

With one firm swing of her arm, she steered her bike straight again.

Haar hart ging als een razende tekeer, maar ze was veilig.

Her heart was racing, but she was safe.

"Ai, ai, ai, voorzichtig meid!

"Oh, oh, oh, be careful, girl!"

" zei een voorbijganger tegen haar.

a passerby said to her.

Een man met een dikke zwarte regenjas en een grote, hipster-achtige snor.

A man with a thick black raincoat and a big, hipster-like mustache.

Hij schudde zijn hoofd en riep: "Alleen in Amsterdam!

He shook his head and exclaimed, "Only in Amsterdam!"

"Anneke glimlachte.

Anneke smiled.

Ja, alleen in Amsterdam.

Yes, only in Amsterdam.

In geen enkele andere stad zou je zoiets meemaken.

In no other city would you experience something like this.

Ze fietste door.

She continued to ride.

De regen kon haar niet stoppen.

The rain couldn't stop her.

Amsterdam kon haar niet stoppen.

Amsterdam couldn't stop her.

Niets kon haar nog stoppen.

Nothing could stop her anymore.

En dat wist ze.

And she knew that.

De man lachte en zwaaide naar haar.

The man laughed and waved at her.

De regen stopte plotseling.

The rain suddenly stopped.

Anneke stopte ook, genietend van de plotselinge stilte na de chaos.

Anneke also stopped, enjoying the sudden silence after the chaos.

Ze keek naar de regenboog boven de grachten.

She looked at the rainbow above the canals.

Mooi, dacht ze.

Beautiful, she thought.

Net als Amsterdam.

Just like Amsterdam.

Haar thuis.

Her home.

Haar stad.

Her city.

Ze zuchtte gelukkig.

She sighed with happiness.

Geen plek waar ze liever zou zijn dan hier.

There was no place she would rather be than here.

Verregend, bijna vallend in de gracht maar altijd aan het lachen.

Drenched, almost falling into the canal but always laughing.

"Alleen in Amsterdam", mompelde ze en grendelde haar fiets aan een brug.

"Only in Amsterdam," she murmured and locked her bike to a bridge.

Ze had overleefd.

She had survived.

Weer een avontuurlijk ritje in de straten van Amsterdam.

Another adventurous ride through the streets of Amsterdam.

Ze zou nog veel meer avonturen beleven.

She would have many more adventures.

Van die ene bijna val zou ze leren om te fietsen, zelfs in de regen, met een paraplu.

From that one near fall, she would learn how to cycle, even in the rain, with an umbrella.

Ze had de regen gedanst, samen met de stad die ze zo erg liefhad.

She had danced in the rain, together with the city she loved so dearly.

"Alleen in Amsterdam!

"Only in Amsterdam!"

" herhaalde ze weer en liep weg, terwijl ze de unieke schoonheid van haar stad in zich opnam.

she repeated once again and walked away, taking in the unique beauty of her city.

Ze kon nu met zekerheid zeggen dat zelfs de regenachtige dagen in Amsterdam haar niet konden verslaan.

She could now say with certainty that even the rainy days in Amsterdam couldn't defeat her.

En elke keer als ze door zo'n situatie ging, werd haar liefde voor Amsterdam alleen maar sterker.

And each time she went through such a situation, her love for Amsterdam only grew stronger.