Maarten woont in Amsterdam, een drukke stad vol kleur en leven.

Maarten lives in Amsterdam, a bustling city full of color and life.

In de oude straten zijn fietsers koning, en zijn trouwe tweewieler is zijn beste vriend.

In the old streets, cyclists rule, and his loyal two-wheeler is his best friend.

Maar vandaag is het niet zomaar een dag.

But today is not just any day.

Maarten gaat iets doen wat hij nog nooit heeft gedaan: hij gaat op hoge hakken fietsen.

Maarten is going to do something he has never done before: he is going to ride his bike in high heels.

Maarten kijkt naar de hoge hakken op zijn voeten, en dan naar zijn fiets.

Maarten looks down at the high heels on his feet, and then at his bike.

Aan de voeten van zijn moeder zien de hakken er zo stijlvol uit.

On his mother's feet, the heels look so stylish.

Maar aan zijn eigen voeten zien ze er nogal vreemd uit.

But on his own feet, they look kinda strange.

Voorzichtig springt hij op zijn fiets.

Carefully, he hops onto his bike.

Zijn voeten glijden over de pedalen, hij wiebelt en wankelt.

His feet slide off the pedals, he wobbles and teeters.

Oei, dit is moeilijker dan gedacht.

Oops, this is harder than he thought.

Hij valt bijna, maar grijpt gelukkig net op tijd het hek naast hem.

He almost falls, but thankfully grabs the fence next to him just in time.

Een vogel fluit in de bomen, alsof hij Maarten toejuicht.

A bird chirps in the trees, as if cheering Maarten on.

Dankbaar lacht Maarten naar de vogel en probeert het nog een keer.

Gratefully, Maarten smiles at the bird and tries again.

Weer staan de hoge hakken hem in de weg.

Once again, the high heels get in his way.

Hij zwikt bijna zijn enkel en gooit zijn voeten op de grond.

He almost twists his ankle and throws his feet onto the ground.

Angst vult zijn hart.

Fear fills his heart.

Wat als hij niet kan fietsen met de hoge hakken?

What if he can't ride with the high heels?

Maar dan, een idee.

But then, an idea.

Maarten besluit om de hoge hakken te gebruiken om zich voort te duwen, net als met een step.

Maarten decides to use the high heels to push himself forward, like a scooter.

En het werkt!

And it works!

Acteur voor acteur, zet hij zich af tegen de stenen van de oude Amsterdamse straten.

Actor by actor, he pushes off against the stones of the old Amsterdam streets.

Hij slingert door de stad als een sierlijke zwaan op een vijver.

He weaves through the city like a graceful swan on a pond.

Mensen kijken hem na, sommigen met verbazing in hun ogen, anderen met een grijns op hun gezicht.

People watch him, some with amazement in their eyes, others with a grin on their face.

Uiteindelijk belandt hij in het Vondelpark, moe maar trots.

Finally, he ends up in Vondelpark, tired but proud.

Hij stapt af en kijkt naar de hoge hakken.

He gets off and looks at the high heels.

Ze zijn nog steeds raar, maar ze hebben hem toch gebracht waar hij wilde zijn.

They still look weird, but they have brought him to where he wanted to be.

Maarten leert die dag dat schoenen zijn bedoeld om je te dragen, maar dat het soms oké is als ze je een beetje laten struikelen.

That day, Maarten learns that shoes are meant to carry you, but sometimes it's okay if they make you stumble a bit.

Want in het struikelen, kun je soms iets nieuws ontdekken.

Because in stumbling, you can sometimes discover something new.

En zo leert Maarten, heel gewoon op zijn fiets in Amsterdam, hoe hij op hoge hakken kan fietsen.

And so, very simply on his bike in Amsterdam, Maarten learns how to ride in high heels.