In de stad Amsterdam, met zijn vele grachten en fietsen, woonde een jongen die Pieter heette.

In the city of Amsterdam, with its many canals and bicycles, lived a boy named Pieter.

Hij was tien jaar, net zo oud als zijn beste vriend Jan en zijn nichtje Sophie.

He was ten years old, just as old as his best friend Jan and his cousin Sophie.

Zij waren elke dag samen en speelden de leukste spelletjes.

They were together every day and played the most fun games.

Maar er was één ding dat ze nooit samen deden: Fietsen.

But there was one thing they never did together: cycling.

Dat kwam omdat Pieter nog niet kon fietsen.

That was because Pieter couldn't ride a bike yet.

Op een zonnige dag in augustus besloten Jan en Sophie dat het tijd was voor Pieter om te leren fietsen.

On a sunny day in August, Jan and Sophie decided that it was time for Pieter to learn how to ride a bike.

Ze pakten Pieter’s felblauwe fiets uit de schuur, en samen liepen ze naar de Dam, het grote plein in het hart van Amsterdam.

They took Pieter's bright blue bike from the shed, and together they walked to the Dam, the large square in the heart of Amsterdam.

"Vandaag leer je fietsen, Pieter!

"Today you're going to learn how to bike, Pieter!"

" riep Jan, met een grote glimlach op zijn gezicht.

Jan exclaimed, with a big smile on his face.

Sophie was voorzichtig.

Sophie was cautious.

"Denk je dat we bij de gracht weg moeten blijven, Jan?

"Do you think we should stay away from the canal, Jan?"

" vroeg ze.

she asked.

Jan lachte.

Jan laughed.

"Maak je geen zorgen, Sophie.

"Don't worry, Sophie.

Ik houd hem wel in de gaten.

I'll keep an eye on him."

"Ze hielpen Pieter op zijn fiets.

They helped Pieter onto his bike.

De eerste paar pogingen gingen niet zo goed.

The first few attempts didn't go so well.

Pieter viel steeds weer, maar hij gaf niet op.

Pieter kept falling, but he didn't give up.

Na een tijdje kon hij een klein beetje balans houden.

After a while, he was able to maintain a bit of balance.

"Kijk, ik doe het!

"Look, I'm doing it!"

" riep Pieter blij, "Ik kan fietsen!

Pieter happily exclaimed, "I can bike!"

" Maar net op dat moment, zag hij een duif op het fietspad.

But just then, he saw a pigeon on the bike path.

Hij schrok en stuurde zo ver dat hij de controle verloor.

He startled and swerved so much that he lost control.

Met een grote plons, viel Pieter in de gracht.

With a big splash, Pieter fell into the canal.

Jan en Sophie schrokken enorm.

Jan and Sophie were alarmed.

Ze renden naar de kant van de gracht.

They ran to the edge of the canal.

Daar zagen ze Pieter, spartelend in het water.

There they saw Pieter, splashing in the water.

Gelukkig kon hij wel zwemmen.

Fortunately, he could swim.

Pieter klauterde op de kant, nat en verbaasd, maar lachte van oor tot oor.

Pieter climbed onto the bank, wet and surprised, but smiling from ear to ear.

"Ik heb het gedaan, ik heb gefietst!

"I did it, I biked!"

" Riep hij.

he shouted.

Sophie en Jan lachten en juichten, "Ja, dat heb je zeker, Pieter!

Sophie and Jan laughed and cheered, "Yes, you certainly did, Pieter!"

"Die avond, zaten ze samen bij de warme kachel in Pieter’s huis.

That evening, they sat together by the warm stove in Pieter's house.

Ze dronken warme chocolademelk en vertelden het verhaal aan Pieter's moeder.

They drank hot chocolate and told the story to Pieter's mother.

Ze lachten om het avontuur en waren blij dat iedereen veilig was.

They laughed about the adventure and were glad everyone was safe.

Hoewel Pieter in de gracht was gevallen, was hij blij.

Even though Pieter had fallen into the canal, he was happy.

Hij had gefietst, en dat voelde als een overwinning.

He had biked, and it felt like a victory.

Hij wist dat hij nog veel moest leren, maar hij wist ook dat hij het kon.

He knew he had a lot more to learn, but he also knew he could do it.

Met Sophie en Jan aan zijn zijde, was hij klaar voor het volgende avontuur.

With Sophie and Jan by his side, he was ready for the next adventure.

En zo eindigt ons verhaal over de dag dat Pieter leerde fietsen in Amsterdam.

And so ends our story about the day Pieter learned to bike in Amsterdam.

Het was een dag vol uitdaging, vriendschap en moed.

It was a day full of challenges, friendship, and courage.

Een dag die ze nooit zouden vergeten.

A day they would never forget.