Eva's Geluk en Pech in de Keukenhof

Eva's Luck and Misfortune in the Keukenhof

De zon scheen fel in de vroege lenteochtend.

The sun shone brightly in the early spring morning.

Eva stond buiten bij de Keukenhof-tuinen.

Eva stood outside at the Keukenhof gardens.

Ze glimlachte en pakte haar camera.

She smiled and grabbed her camera.

De tulpen stonden in volle bloei.

The tulips were in full bloom.

Alle kleuren omringden haar.

Colors surrounded her.

Ze ademde diep in.

She took a deep breath.

Dit was een perfecte dag.

This was a perfect day.

Eva liep voorzichtig door de tulpenvelden.

Eva walked carefully through the tulip fields.

Ze keek naar de prachtige bloemen.

She looked at the beautiful flowers.

Haar ogen glinsterden terwijl ze foto's nam.

Her eyes sparkled as she took photos.

Alles leek kalm en prachtig.

Everything seemed calm and beautiful.

Maar plotseling voelde ze iets vreemds.

But suddenly she felt something strange.

Haar voet gleed weg en ze verloor haar evenwicht.

Her foot slipped, and she lost her balance.

"O nee!" riep Eva.

Oh no! Eva cried.

Ze viel op de grond en voelde een scherpe pijn in haar enkel.

She fell to the ground and felt a sharp pain in her ankle.

Tranen sprongen in haar ogen.

Tears sprang to her eyes.

Ze probeerde op te staan, maar de pijn was te hevig.

She tried to get up, but the pain was too intense.

Mensen om haar heen stopten en keken bezorgd.

People around her stopped and looked concerned.

Een vriendelijke vrouw kwam naar haar toe.

A kind woman approached her.

"Gaat het?" vroeg ze.

Are you okay? she asked.

Eva schudde haar hoofd.

Eva shook her head.

"Het doet veel pijn," antwoordde ze met een trillende stem.

It hurts a lot, she replied with a trembling voice.

De vrouw belde snel om hulp.

The woman quickly called for help.

Niet veel later kwam er een medewerker van de Keukenhof.

Not long after, a staff member from the Keukenhof arrived.

Hij had rustig grijs haar en een zachte glimlach.

He had calm gray hair and a gentle smile.

Hij stelde zich voor als Jan.

He introduced himself as Jan.

"Laten we je naar de EHBO-post brengen," zei hij kalm.

Let's get you to the first aid station, he said calmly.

Jan en de vriendelijke vrouw hielpen Eva omhoog.

Jan and the kind woman helped Eva up.

Ze steunden haar terwijl ze langzaam naar de EHBO-post liep.

They supported her as she slowly walked to the first aid post.

De bloemen bloeiden nog steeds, maar Eva kon ze nauwelijks zien door haar tranen.

The flowers were still blooming, but Eva could barely see them through her tears.

Bij de EHBO-post werd Eva's enkel onderzocht.

At the first aid station, Eva's ankle was examined.

"Het is verstuikt," zei de EHBO-medewerker.

It's sprained, said the first aid worker.

"Geen ernstige schade, maar je moet rusten."

No serious damage, but you need to rest.

Eva knikte opgelucht.

Eva nodded, relieved.

Jan bood aan om haar naar de uitgang te brengen.

Jan offered to take her to the exit.

"Dan kun je een taxi naar huis nemen," zei hij vriendelijk.

Then you can catch a taxi home, he said kindly.

Eva glimlachte door haar tranen heen.

Eva smiled through her tears.

Ze was dankbaar voor de hulp.

She was grateful for the help.

Ondanks haar pijn keek ze nog één keer om naar de kleurrijke tulpenvelden.

Despite her pain, she looked back at the colorful tulip fields one more time.

"Ik kom terug," dacht ze vastberaden.

I'll come back, she thought determinedly.

Ze wist dat ze nog veel meer mooie momenten zou hebben in de Keukenhof.

She knew she would have many more beautiful moments in the Keukenhof.

Dit was slechts een hobbel in de weg.

This was just a bump in the road.

De taxi stond al klaar bij de uitgang.

The taxi was already waiting at the exit.

Eva bedankte Jan en de vriendelijke vrouw hartelijk.

Eva thanked Jan and the kind woman warmly.

Ze wist dat, zelfs op een moeilijke dag, er steeds vriendelijke mensen waren om te helpen.

She knew that, even on a difficult day, there were always kind people willing to help.

Ze stapte in de taxi en voelde zich een beetje beter.

She got into the taxi and felt a bit better.

De zon scheen nog steeds en de wereld was nog steeds mooi.

The sun was still shining, and the world was still beautiful.

Eva glimlachte.

Eva smiled.

Morgen was er weer een nieuwe dag, vol met nieuwe mogelijkheden.

Tomorrow would be a new day, full of new possibilities.

En zo eindigde Eva's avontuur in de Keukenhof met een glimlach en een gerust hart.

And so, Eva's adventure in the Keukenhof ended with a smile and a relieved heart.