De zon scheen helder boven De Hoge Veluwe National Park.

The sun shone brightly over De Hoge Veluwe National Park.

Sophie wandelde rustig door de bossen.

Sophie walked peacefully through the forests.

Haar doel was het Kröller-Müller Museum.

Her destination was the Kröller-Müller Museum.

Ze hield van kunst en natuur.

She loved art and nature.

De combinatie van beide bracht haar altijd vreugde.

The combination of both always brought her joy.

Vandaag voelde iets vreemd.

Today, something felt strange.

Er hing een spanning in de lucht.

There was a tension in the air.

Sophie voelde het toen ze het museum binnenstapte.

Sophie felt it when she stepped inside the museum.

Mensen fluisterden in groepen.

People were whispering in groups.

Ze zag een bewaker onrustig praten met de receptie.

She saw a guard talking anxiously with the reception desk.

Sophie liep naar haar favoriete schilderij.

Sophie walked to her favorite painting.

Het was een eeuwenoud stuk met prachtige kleuren.

It was an ancient piece with beautiful colors.

Maar toen ze daar aankwam, schrok ze.

But when she arrived, she was shocked.

Het schilderij was weg!

The painting was gone!

Op de lege plek op de muur stonden vreemde symbolen.

In the empty spot on the wall, strange symbols were drawn.

Ogen getrokken in een kring, blauwe lijnen, en een soort bloemenpatroon.

Eyes in a circle, blue lines, and a sort of floral pattern.

Gealarmeerd keek Sophie om zich heen.

Alarmed, Sophie looked around.

"Is dit een grap?"

"Is this a joke?"

dacht ze.

she thought.

Maar de gezichten van de andere bezoekers zeiden genoeg.

But the faces of the other visitors said it all.

Dit was serieus.

This was serious.

Sophie besloot om de bewaker aan te spreken.

Sophie decided to approach the guard.

"Wat is er gebeurd?"

"What happened?"

vroeg ze.

she asked.

De bewaker zuchtte diep.

The guard sighed deeply.

"Het schilderij is vannacht verdwenen," zei hij.

"The painting disappeared last night," he said.

"En niemand weet hoe.

"And no one knows how.

Deze symbolen verschenen op de muur.

These symbols appeared on the wall.

We zoeken nog naar antwoorden."

We are still searching for answers."

Sophie voelde een rare kriebel in haar buik.

Sophie felt a strange tingling in her stomach.

Ze was altijd goed in raadsels.

She had always been good at solving puzzles.

"Mag ik de symbolen van dichtbij bekijken?"

"May I take a closer look at the symbols?"

vroeg ze.

she asked.

De bewaker knikte.

The guard nodded.

Sophie stapte dichterbij.

Sophie stepped closer.

Ze bestudeerde de lijnen en patronen nauwkeurig.

She studied the lines and patterns carefully.

Plotseling herkende ze een patroon dat ze eerder had gezien in een oud kunstboek.

Suddenly, she recognized a pattern she had seen before in an old art book.

"Ik denk dat ik weet wat dit is," zei Sophie tegen de bewaker.

"I think I know what this is," Sophie told the guard.

"Dit lijkt op een oude code die kunstenaars gebruikten om geheime berichten door te geven."

"This looks like an old code that artists used to send secret messages."

De bewaker keek haar verbaasd aan maar gaf haar de ruimte om verder te kijken.

The guard stared at her in surprise but gave her space to continue investigating.

Sophie pakte haar kleine notitieboekje uit haar tas en begon te tekenen.

Sophie took her small notebook out of her bag and started drawing.

Ze verbond de symbolen met elkaar en vormde woorden.

She connected the symbols and formed words.

"Onder de grote eik," stond er.

"Under the great oak," it read.

"De grote eik in het park!"

"The great oak in the park!"

zei Sophie.

said Sophie.

De bewaker en enkele nieuwsgierige bezoekers volgden haar naar buiten.

The guard and a few curious visitors followed her outside.

Ze rende naar de oude eik die in het midden van het park stond.

She ran to the old oak that stood in the middle of the park.

Daar, onder de dikke wortels, vonden ze een geheime doorgang.

There, under the thick roots, they found a hidden passage.

Het luik was zwaar, maar samen kregen ze het open.

The hatch was heavy, but together they managed to open it.

Binnen vonden ze een verborgen kamer vol oude kunstwerken.

Inside, they found a hidden room full of old artworks.

En daar, in het midden, stond het verdwenen schilderij.

And there, in the center, was the missing painting.

Sophie haalde opgelucht adem.

Sophie sighed in relief.

"We hebben het gevonden!"

"We found it!"

riep ze blij.

she shouted happily.

Iedereen was opgelucht en juichte.

Everyone was relieved and cheered.

Het schilderij werd veilig teruggebracht naar het museum.

The painting was safely returned to the museum.

Sophie kreeg een speciale dankbetuiging voor haar hulp.

Sophie received a special thank-you for her help.

Door een klein avontuur in de natuur had zij een groot mysterie opgelost.

Through a small adventure in nature, she had solved a great mystery.

De spanningen verdwenen, de zon scheen weer helder, en het Kröller-Müller Museum was opnieuw compleet.

The tensions disappeared, the sun shone brightly again, and the Kröller-Müller Museum was once more complete.

En Sophie?

And Sophie?

Ze wandelde met een glimlach verder, genietend van de kunst en de natuur.

She continued her walk with a smile, enjoying the art and nature.

De Hoge Veluwe had haar een prachtige dag gegeven, vol avontuur en vreugde.

De Hoge Veluwe had given her a wonderful day, full of adventure and joy.