In het hart van de lente, bloeiden de tulpen uitbundig in de Keukenhof.

In the heart of spring, tulips blossomed abundantly in Keukenhof.

Sander, een jonge man uit Haarlem, besloot de beroemde tuinen te bezoeken.

Sander, a young man from Haarlem, decided to visit the famous gardens.

Hij had veel gehoord over dit kleurrijke paradijs.

He had heard a lot about this colorful paradise.

De lucht was fris en de zon scheen helder.

The air was fresh and the sun shone brightly.

Sander liep door de poort en zag een zee van kleuren.

Sander walked through the gate and saw a sea of colors.

Rode, gele, roze en paarse tulpen begroetten hem.

Red, yellow, pink, and purple tulips greeted him.

Hij glimlachte en haalde diep adem.

He smiled and took a deep breath.

Sander liep langs de paden en bewonderde elke bloem.

Sander walked along the paths and admired every flower.

Hij maakte foto's met zijn camera.

He took photos with his camera.

Vooral de Koningstulp fascineerde hem.

The King Tulip particularly fascinated him.

Deze tulp was groot en had felrode bloemblaadjes.

This tulip was large and had bright red petals.

Plots zag Sander een meisje in een blauwe jurk.

Suddenly, Sander saw a girl in a blue dress.

Ze zat op een bankje en tekende de bloemen.

She was sitting on a bench, drawing the flowers.

Sander was nieuwsgierig en liep naar haar toe.

Sander was curious and walked over to her.

"Hallo," zei hij vriendelijk.

"Hello," he said kindly.

"Wat een mooie tekening."

"What a beautiful drawing."

Het meisje glimlachte verlegen.

The girl smiled shyly.

"Dank je.

"Thank you.

Ik heet Anna," antwoordde ze.

My name is Anna," she replied.

"Sander," zei hij, terwijl hij haar een hand gaf.

"Sander," he said, offering her a hand.

"De tulpen zijn prachtig, nietwaar?"

"The tulips are beautiful, aren't they?"

Anna knikte enthousiast.

Anna nodded enthusiastically.

"Ja, ik kom hier elk jaar.

"Yes, I come here every year.

Het is altijd adembenemend."

It's always breathtaking."

Sander en Anna liepen samen verder door de tuinen.

Sander and Anna continued walking through the gardens together.

Ze keken naar de tulpen en praatten over van alles.

They looked at the tulips and talked about all sorts of things.

Sander voelde zich op zijn gemak bij Anna.

Sander felt comfortable with Anna.

Ze had een vriendelijke lach en een warme stem.

She had a friendly smile and a warm voice.

Ze bereikten een klein meertje met een bruggetje.

They reached a small pond with a little bridge.

"Dit is mijn favoriete plek," zei Anna.

"This is my favorite spot," Anna said.

"Het is zo rustig hier."

"It's so peaceful here."

Sander keek naar het water en de weerspiegeling van de tulpen.

Sander looked at the water and the reflection of the tulips.

"Ja, het is prachtig," zei hij zacht.

"Yes, it's beautiful," he said softly.

"Bedankt dat je dit met me deelt."

"Thank you for sharing this with me."

Anna glimlachte en Sander voelde iets warms in zijn hart.

Anna smiled and Sander felt a warmth in his heart.

Hij besefte dat deze dag speciaal was, niet alleen door de bloemen, maar ook door zijn nieuwe vriendschap met Anna.

He realized that this day was special, not just because of the flowers, but also because of his new friendship with Anna.

Toen de zon begon te zakken, liepen Sander en Anna terug naar de ingang.

As the sun began to set, Sander and Anna walked back to the entrance.

"Ik heb genoten van vandaag," zei Sander dankbaar.

"I've enjoyed today," Sander said gratefully.

"Misschien kunnen we volgend jaar weer samenkomen?"

"Maybe we can meet again next year?"

Anna glimlachte breed.

Anna smiled broadly.

"Dat lijkt me leuk, Sander."

"I would like that, Sander."

Ze namen afscheid, maar wisten beide dat dit niet het einde was.

They said their goodbyes but both knew this wasn’t the end.

De Keukenhof had hen samengebracht en een nieuwe vriendschap begon te bloeien, net zoals de tulpen in de lente.

Keukenhof had brought them together and a new friendship had begun to blossom, just like the tulips in spring.

Terwijl Sander naar huis liep, wist hij dat deze herinnering altijd in zijn hart zou blijven.

As Sander walked home, he knew this memory would always stay in his heart.

En zo eindigde een mooie dag in de Keukenhof, vol kleuren, bloemen en nieuwe vriendschap.

And so ended a beautiful day in Keukenhof, full of colors, flowers, and new friendship.